محل تبلیغات شما

ثبت شرکت، ثبت برند


شرکت های بدون فعالیت



شرکت ها پس از آن که به ثبت رسیدند موظف هستند تا با مراجعه به اداره دارایی پرونده مالیاتی و دفاتر قانونی خود را دریافت نمایند. این شرکت ها هر ساله باید این دفاتر را در موعد مقرر دریافت کنند و با تکمیل آنها به اداره دارایی برای یک سری قوانین مالیاتی و دولتی تحویل دهند.

گاهی ممکن است شرکتی همه فعالیت های ثبتی را انجام دهد ولی کد اقتصادی و پرونده دارایی را دریافت نکنند و یا بعد از مدتی فعالیت به هر دلیل فعالیت خود را متوقف نمایند. شرکت هایی که به هر دلیل هیچ فعالیتی در آنها انجام نمی شود و حتی کوچکترین قرارداد و خرید و فروشی در این شرکت ها انجام نمی شود شرکت های غیر فعال یا بدون فعالیت هستند که باید در این خصوص اداره دارایی اطلاعات لازم را دریافت نماید. عدم دریافت اطلاعاتی توسط این اداره به منظور عدم ارائه دفاتر محسوب می شود و نه عدم فعالیت شرکت.

به همین دلیل توصیه می شود که شرکت هایی که پس از آگهی و ثبت شرکت خود اقدامی انجام نمی دهند و یا بعد از مدت زمانی مشخص قصد انجام عملیاتی را ندارند این موضوع را با نامه ای  تحت عنوان نامه عدم فعالیت به اداره دارایی اطلاع رسانی کنند.

بنابراین با تشکیل شخصیت حقوقی در هر قالب تعریف شده در قانون تجارت وظایفی بر عهده شرکت ها است که باید هر ساله  انجام دهند و در صورت عدم انجام این فعالیت ها موجبات جریمه مالیاتی و یا علی الراس شدن مالیات را برای خود فراهم می کنند.

در نتیجه شرکت پس از ثبت ، اولین اقدامی که باید انجام دهد این است که تشکیل پرونده مالیاتی بدهد. برای این کار باید حوزه مالیاتی خود را مشخص کند تا بتواند در پایان سال مالی تعیین شده در اساسنامه شرکت فعالیت و یا عدم فعالیت خود را به اثبات برساند. این موضوع از آنجایی بیشتر اهمیت پیدا می کند که در زمان نهایی شدن ثبت شرکت خود اداره ثبت شرکت ها هم موضوع را از طریق نامه ای به اداره دارایی گزارش می دهد.

از این رو توجه به شرایط زیر برای تعیین فعالیت اهمیت دارد:

    شرکت ها باید هر ساله در ابتدای سال یعنی در 4 ماهه نخست سال بعد اظهارنامه مالیاتی سال قبل را به اداره مالیاتی تحویل داده باشند. بنابراین شرکت های بدون فعالیت مطابق با قانون باید اظهارنامه خود را تنظیم نمایند و به همراه دفاتر خود بصورت کاملا سفید تحویل دهند. برای این کار هم می توانید حضوری اقدام نمایید و هم از طریق پست.
    دفاتر حقوقی شرکت ها شامل یک دفتر رومه و یک دفتر کل می باشند که بعد از نهایی شدن شرکت و بصورت سالیانه در اختیار شرکت ها قرار می گیرد و باید مطابق با قوانین و مقرراتی بدون خط خوردگی و با دقت و تمیز در هر روز تکمیل و در نهایت در پایان تحویل داده شود. عدم ارائه این دفاتر جریمه مالیاتی به همراه دارد یعنی مالیات بصورت علی الراس محاسبه می شود و دفاتر برای سال بعد دیگر تحویل گرفته نمی شوند و دفاتر جدید هم صادر نمی شود.
    شرکت ها زمانی می توانند نامه عدم فعالیت را تنظیم و به اداره دارایی ارائه نمایند که واقعا هیچ فعالیتی نداشته باشند زیرا در صورت مشهود شدن این موضوع از طریق اسناد دیگر ، مثلا در زمان خرید به نام شرکت یک فاکتور هم از فروشنده کالا به اداره مالیات ارائه می شود ، باعث جریمه شرکت خواهد شد.
    در نظر داشته باشید که تنها شرکت های غیر فعال دوره قبلی عدم فعالیت خود را می توانند گزارش نمایند. یعنی هر سال باید نامه عدم فعالیت سال قبل را نهایتا ارائه نمایند و دوره های قبلی شامل حال عدم فعالیت نمی شوند.
    همیشه این نکته را به یاد داشته باشید که عدم گردش مالی در سیستم یک شخصیت حقوقی به معنی عدم فعالیت تلقی نمی شود. حتی یک خرید کوچک و یا داشتن یک قرار داد بلند مدت هم می تواند به عنوان فعالیت مد نظر قرار داده شود.
    نامه عدم فعالیت شرکت را نمی توان برای سال بعد تنظیم کرد.
    در صورتیکه مدت زمان زیادی از عدم فعالیت شرکت بگذرد شرکت منحل خواهد شد
    بدون تشکیل پرونده مالیاتی و یا دارایی نمی توانید نامه عدم فعالیت تنظیم کنید.
    نامه عدم فعالیت را هر بار باید تکرار کرد. یعنی اگر شرکتی چند سال فعالیت ندارد باید در هر سال برای عدم فعالیت سال قبل نامه عدم فعالیت ارسال شود.

در نتیجه اگر شرکت های غیر فعال در موعد مقرر یعنی در زمان چهار ماهه اول سال نسبت به اعلام غیر فعال بودن شرکت امتناع کنند و یا فراموش کنند و یا دفاتر پلمپ خود را به همراه اظهارنامه مالیاتی سال قبل ارسال نکنند مشمول جریمه علی الراس شدن مالیات می شوند.

نکته مهم این است که شرکت ها تنها به اندازه سود و دست آورد مالی که دارند هر ساله مطابق با دفاتر پلمپ و اظهارنامه مالیاتی خود مشمول پرداخت مالیات می شوند و اگر شرکتی فعالیت کم داشته باشد نیازی به پرداخت مالیات سنگین ندارد و نباید از این موضوع ترسی به دل راه داد.

اما اگر در زمان مقرر اقدام به ارائه نامه عدم فعالیت نکنید  و یا دفاتر خود را از ترس مالیات زیاد ارسال نکنید این موضوع می تواند بهای سنگینی برای شما داشته باشد. مالیات علی الراس معمولا از دید صاحبین شرکت منصفانه نیست و سنگین تر محاسبه می شود.

تنطیم دفاتر پلمپ و یا ارائه اظهارنامه مالیاتی و حتی اقدامات مربوط به شرکت های غیر فعال معمولا با حساسیت زیادی دنبال می شود. بخصوص اگر شرکتی بدون دلیل چند بار اجازه دهد که مالیات او علی الراس شود.

معمولا توصیه کارشناسان خود اداره دارایی هم بر این است که برای انجام امور مالیاتی و تنظیم اظهارنامه بهتر است از کمک شرکت ها و موسسات حقوقی استفاده کنید تا دچار اشکالات فنی و یا غیر عمد نشوید.
جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

حقوق مالکیت فکری و ثبت آن
 

حقوق مالکیت معنوی که از آن با عنوان حقوق مالکیت فکری نیز یاد می شود شامل حقوق مربوط به آفرینش ها و خلاقیت های فکری و ذهنی انسان در زمینه های مختلف نظیر ابداعات ادبی، هنری ، علمی ، صنعتی ، فناوری و علایم تجاری و طرح های صنعتی مورد استفاده در تولید و تجارت است.حقوق مالکیت فکری دربرگیرنده آن دسته از حقوق قانونی و علایق مکارانه است که ناشی از فعالیت های ذهنی در حوزه های هنری ، ادبی ، علمی ، صنعتی و غیره می باشد.این حقوق زمینه انتفاع مادی اثر یا خلاقیت ، ارتقاء و اشاعه ی آن را برای صاحب اثر یا خلاقیت فراهم می نماید.
انواع حقوق مالکیت فکری
حقوق مالکیت فکری ( Intellectual Property) شامل مالکیت صنعتی و حق نسخه برداری است.
1- مالکیت صنعتی Industrial Property))
مالکیت صنعتی یکی از اثرهای اختیار قانونی مخترع نسبت به استفاده ی مالی از اختراع خود و نیز اختیار قانونی استفاده از علامت و یا اسم تجارتی و یا هر نوع امتیاز است. حقوق مالکیت صنعتی شامل اختراع، علامت تجاری، طرح های صنعتی، مدل های مصرفی، اسرار تجاری، نشان جغرافیایی، مدارهای یک پارچه و غیره می باشد.
در ذیل جهت آشنایی بیشتر به توضیح راجع به آن ها می پردازیم.
_ علامت تجاری
موافقت نامه تریپس به عنوان کامل ترین قرارداد بین المللی در زمینه حمایت از مالکیت فکری در تعریف علامت تجاری می گوید :
” هرگونه علامت با ترکیبی از علائم که بتواند کالاها یا خدمات یک فعالیت را از کالاها یا خدمات فعالیت های دیگر متمایز گرداند، علامت تجاری به شمار خواهد آمد. چنین علامتی، به ویژه کلمات شامل اسامی مشخص ، حروف ، اعداد ، عناصر تصویری و ترکیبی از رنگ ها و همین طور هرگونه ترکیبی از این علائم واجد شرایط برای ثبت به عنوان علامت تجاری خواهد بود . ”
با توجه به موافقت نامه تریپس هرچیز که بتواند کالاها یا خدمات فعالیت را از هم متمایز کند می تواند به عنوان علامت تجاری ثبت شود.
در برخی از نظام های حقوقی ثبت اصوات نیز به عنوان علامت تجاری امکان پذیر است. حتی عطر و بو نیز در صورتی که متمایز کننده یک کالا از دیگر کالاها باشد می تواند به عنوان علامت تجاری ثبت شود. ( مساله ای که در قوانین آمریکا به آن پرداخته شده است) .
لازم به توضیح است، در حقوق ایران ، اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی، از ثبت اشکال کالاها ، اصوات و عطرها به عنوان علائم تجاری خودداری می کند. در کشور ما ، وفق بند الف و ب ماده 30 قانون جدید ثبت علائم مصوب 1386 ، تنها ثبت علائمی پذیرفته است که قابل روئت باشد .
_ ثبت نشان جغرافیایی
نشان جغرافیایی نشانه ای است که بر روی کالاهایی که دارای یک منطقه جغرافیایی خاص بوده و کیفیت و شهرت آن به واسطه منطقه جغرافیایی می باشد، به کار می رود. به طور عام ، یک نشانه جغرافیایی شامل نام و محل منشاء کالاهاست.
در زمینه حمایت از نشان های جغرافیایی، وایپو تعدادی از معاهدات بین المللی را اداره می کند که به طور جزیی یا کلی به حمایت از نشانه های جغرافیایی می پردازند. ( بویژه کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی ، و معاهده لیسبون برای حمایت از اسامی مبدا و ثبت بین المللی آن ها ) بعلاوه کشورهای عضو وایپو و سایر کشورهای ذینفع در جلسات وایپو راه های جدید برای ارتقاء حمایت بین المللی از نشانه های جغرافیایی را دنبال می کنند.
_ ثبت اختراع
اختراع عبارت است از ابداع یا کشف یک وسیله یا ابزار جدید و ابتکاری برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی و کشاورزی و به دست آوردن راه حلی جدید در زمینه تکنولوژی و مسائل فنی و فناوری یا ابداع یک محصول تازه صنعتی یا کشاورزی و امثال آن .
به موجب قوانین ثبت علائم تجاری و اختراعات، ثبت اختراع در ایران اختیاری است ولی اختراع در صورتی مورد حمایت قرار می گیرد که طبق شرایط مندرج در این قانون به ثبت رسیده باشد.
سیستم ثبت اختراع در ایران ، اعلامی است.بنابراین ،هر کس مدعی یکی از امور ذیل باشد می تواند تقاضای ثبت نماید:
1- ابداع هر محصول صنعتی جدید
2- کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجوده به طریق جدید برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی.
مدت حق استفاده انحصاری از اختراع در همه کشورها به یک اندازه نیست و اغلب بین 16 الی 20 سال است.به موجب قوانین ایران ، مدت اعتبار ورقه اختراع به تقاضای مخترع می تواند 10،15 یا حداکثر 20 سال باشد و مدت مزبور صراحتاَ در ورقه اختراع قید می گردد.در چنین صورتی مخترع یا قائم مقام قانونی او حق انحصاری ساخت یا فروش اعمال یا استفاده از اختراع خود را خواهد داشت.
2- حق نسخه برداری  
حق نسخه برداری شامل خلق آثار ادبی و هنری نظیر نظم ، نثر ، تئاتر ، نمایشنامه ، نقوش ، صنایع هنری ، موسیقی ، عکس ، مجسمه ، فیلم و نوارها و لوح های فشرده صوتی و تصویری است.
علاوه بر تقسیم بندی کلی فوق ، ماده 2 کنوانسیون موسس سازمان جهانی مالکیت فکری  مالکیت فکری را مشتمل بر موارد زیر می داند:
1- قبول یا شرکت در مدیریت هر گونه توافق بین المللی که به منظور بالا بردن حمایت از مالکیت فکری باشد.
2- تشویق انعقاد قراردادهای بین المللی مربوط به ارتقاء حمایت از مالکیت فکری
3- پیشنهاد همکاری به کشورهایی که خواهان کمک های حقوقی – فنی در زمینه مالکیت فکری اند.
4- پیشنهاد همکاری به کشورهایی که خواهان کمک های حقوقی-فنی در زمینه مالکیت فکری اند.
5- تسهیل خدمات ، حمایت بین المللی مالکیت فکری و در صورت وم اقدام به ثبت در این زمینه و انتشار اطلاعات مربوط به آن ها
همچنین بهره گیری از روش ها و ابزارهایی نظیر مذاکره ، عقد پیمان نامه ، ارائه مساعدت های فنی و حقوقی و تهیه و تدوین ، تصویب و اجرای قوانین و مقررات مربوط به حمایت از حقوق مالکیت فکری در کشورهای مختلف جهان نیز در زمره وظایف این سازمان می باشد.
سازمان جهانی مالکیت معنوی که قریب به 0 کشور را به عضویت خود پذیرفته تا به حال خدمات فنی و حقوقی زیادی را نصیب اعضا نموده است که سیستم جهانی ثبت علائم تجاری و طرح های صنعتی ، ثبت ابداعات و اختراعات ، مبدا جغرافیایی ، دانش بومی و سنتی و آیین های فلکوریک از جمله آن ها محسوب می شوند.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.
ثبت شرکت نیک ، با بهره گیری از متخصصان فوق حرفه ای و توانمند آماده ارائه ی خدمات به شما متقاضیان عزیز می باشد.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ضرورت ثبت و حمایت از طرح صنعتی چیست ؟

 
طرح صنعتی به جنبه های زیبا شناختی و شکل ظاهری یک محصول اعم از محصولات و فرآورده های صنعتی و یا صنایع دستی مرتبط می باشد و عامل مهم برای جذب مشتریان است؛ به طوری که می توان گفت این جذابیت بصری یکی از مولفه های اساسی است که بر تصمیم مشتریان برای انتخاب یک محصول و ترجیح دادن آن بر محصولات و فرآورده های دیگر تاثیرگذار می باشد. این تاثیر به ویژه در فرضی که محصولات و فرآورده های بنگاه ها دارای کیفیت یکسان باشند، به مراتب بیشتر است ؛ زیرا در این صورت ظاهر و زیبایی محصولات بعلاوه قیمت پایین آن می تواند مشتری را برای انتخاب جذب کند.
همچنین طرح صنعتی برای یک بنگاه و شرکت ابزار مهمی است که به وسیله آن می تواند با عرضه محصولات دارای طرح های جدید و جذاب و منطبق با ذائقه مصرف کنندگان ، مشتریان زیادی را جلب و سهم بیشتری از بازار را تصاحب کند.
طرح صنعتی با ایجاد تفاوت در شکل و ظاهر کالا، موجب تفاوت کالاهای بنگاه ها هم می گردد و در نتیجه از ابزارهای بسیار مهم در تدوین استراتژی برندینگ و بازاریابی می باشد و با ایجاد بازارهای جدید، باعث اقتدار و ارزش برند بنگاه ها نیز می گردد.
حمایت از طرح های صنعتی برای صاحبان طرح به ویژه بنگاه ها می تواند فواید و آثار زیادی داشته باشد که به مهم ترین آن ها به شرح ذیل اشاره می گردد :
1- طرح صنعتی چون محصول را برای مشتریان جذاب می کند باعث می شود که مصرف کنندگان انگیزه ی زیادی برای انتخاب محصول به ویژه در بین محصولات مشابه داشته باشند و این امر ارزش یک محصول را با توجه به افزایش تقاضا برای آن محصول بیشتر می کند.
با توجه به مراتب فوق روشن است که حمایت از طرح صنعتی باید از جمله بخش مهم و قابل توجه راهبردهای کسب و کار هر طراح یا تولید کننده باشد.
2- حمایت از یک طرح در قالب ساز و کارهای حقوقی موجود از جمله ثبت آن می تواند از تقلید و نسخه برداری غیرمجاز آن توسط رقبا جلوگیری کند و این امر باعث می شود که موضع رقابتی طراح یا صاحب محصول تقویت گردد و بدین طریق بتواند از بازگشت مالی سرمایه گذاری انجام شده اطمینان حاصل کند. از سوی دیگر حمایت از طرح های صنعتی به نفع مصرف کنندگان و عموم مردم نیز خواهد بود، زیرا با گسترش رویه های عادلانه و صادقانه تجاری در بازار و تشویق خلاقیت ها موجب می گردد که از نظر زیبایی شناختی، محصولات جذاب تری به بازار عرضه شود.
3- طراحی و تبلور آن روی کالا، لازمه اش سرمایه گذاری و صرف هزینه است که درآمد بیشتری را برای صاحبان طرح و کالاهای مربوط تامین و تضمین می نماید.
4- طرح های صنعتی مانند سایر مصادیق مالکیت صنعتی دارایی های تجاری هستند که می توانند ارزش یک بنگاه و محصولات و کالاهای آن را افزایش دهند. به طور کلی هر چه موفقیت و جذابیت یک طرح برای مشتری و مصرف کنندگان بیشتر باشد، ارزش آن برای شرکت بیشتر خواهد بود.
5- طرح های صنعتی، همانند سایر مالکیت صنعتی می توانند مقابل دریافت مبلغی به دیگران واگذار شوند و یا اینکه صاحبان طرح صنعتی می توانند اجازه بهره برداری از آن ها را به دیگران بدهند و از این راه علاوه بر ورود به بازارهای رقابتی، کسب درآمد نیز نمایند.
6- حمایت از طرح های صنعتی، رقابت سالم و عادلانه و فعالیت صادقانه تجاری را تشویق می کند، که نتیجه آن می تواند به نوبه خود، تولید طیف وسیعی از محصولات را که از نظر زیبایی شناختی جذاب هستند ارتقاء دهد.
همچنین حمایت از طرح های صنعتی ضمن تشویق خلاقیت ها در بخش های صنعت، هنر و صنایع دستی موجب می شود در وضعیت اقتصادی جامعه بهبود حاصل شود که در نهایت به توسعه فعالیت های تجاری و صادرات محصولات ملی و استراتژیک کمک شایانی می نماید.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

مراحل ثبت برند در تهران


نام تجاری یا برند ترکیبی از نام، سمبل، نشانه، طرح، شعار، علامت یا ترکیبی از آنهاست که موجب شناسایی محصول، تمایز آن از سایر محصولات و انتقال یک مفهوم یا احساس به مخاطب می شود.
از عوامل مهم تغییرات جهانی که باعث شدند امروزه برندها اهمیت ویژه ای پیدا کنند، بازاریابی و ایجاد وجهه و شهرت شرکت ها هستند. برند یک محصول می تواند بیش از آنچه شما فکر می کنید، موجب کسب اعتبار مادی و معنوی برای تولیدات شرکت یا تجارتخانه باشد. به همین دلیل تولیدکنندگان بزرگ به دنبال ثبت برند خود هستند. چرا که، ثبت قانونی یک نام تجاری ، برای آن حمایت قانونی فراهم می کند و باعث حفاظت  از آن در برابر سوء استفاده کنندگان و متقلبان و تقلید کنندگان از برند می شود.
با توجه به آنچه گفته شد، در این مقاله به نحوه ی ثبت برند در تهران به عنوان بزرگ ترین شهر و پایتخت ایران خواهیم پرداخت.
پیش از هر چیز لازم به ذکر است، ثبت برند امتیازات بسیاری را به همراه دارد که که در عین حال سوالات بسیاری را در ذهن مخاطبین ایجاد کرده است. بدین منظور، خوانندگان عزیز می توانند در صورت نیاز به هرگونه راهنمایی در روند ثبت برند با مشاورین ثبت نیک تماس حاصل فرمایند. همکاران توانمند و فوق حرفه ای ما از نخستین مراحل ثبت مشاور و همراه شما خواهند بود.
1– چه اشخاصی می توانند نام و نشان تجاری (لوگو) خود را به ثبت برسانند؟
هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی (شرکت یا فرد) مدارکی دال بر تولید- توزیع- بسته بندی-خرید و فروش و یا واردات و صادرات کالا) و یا مدارکی جهت فعالیت در زمینه خدماتی خاص داشته باشد می تواند در همان زمینه تقاضای ثبت نام و لوگوی خود را بدهد.
2- ثبت علامت تجاری اختیاری است یا اجباری؟
ثبت علامت تجاری جز در مواردی که قانون تکلیف نموده باشد اختیاری است،لیکن علیرغم عدم اام قانونی،تجار بدلیل برخورداری از حمایت قانونی و نیز استفاده از شهرت و کارمایه تجاری و امتیازهای مادی و معنوی نسبت به ثبت علامت تجاری اقدام می کنند.
به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران،ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند.
ج)  آب های گازدار
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
لذا به موجب این ماده،تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در آن آیین نامه،اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:
الف- اسم تجاری و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا
ب- شماره ثبت علامت در ایران
3- انواع برند های قابل ثبت کدامند ؟
الف ) برندهای تضمینی
علائم تایید کننده و تضمینی ، علامت تجاری یا علامت خدماتی علامتی است که به منظور نشان دادن اینکه کالا یا خدمت دارای برخی استانداردهای کیفیت یا نشات گرفتن آن ها از مبدا خاصی است به کار برده می شود.
معمولاَ وقتی علامت تضمینی و تایید کننده بر روی کالاها به کار می رود، مصرف کنندگان با اطمینان بیشتری به خرید کالاها یا خدمات می پردازند.
در واقع این برندها، ممکن است توسط هر کس که بتواند کالا و خدمات خود را با استاندارد تعیین شده وفق دهد، مورد استفاده قرار می گیرند. مانند ایزوها
در این نوع برند، مالک به دلیل ضرورت بی طرفی خودش حق استفاده از آن را ندارد.
ب) برندهای جمعی
علامت جمعی علائمی می باشند که مربوط به انجمن هایی هستند که اعضا به دلیل برخی ویژگی ها و خصوصیات برجسته، خود را با این علائم معرفی می کنند. مانند انجمن های مهندسی، حسابداری و غیره
یک علامت جمعی می تواند تحت موسسه ای باشد که خود از آن علامت ، استفاده نمی کند بلکه اعضا از آن استفاده می کنند. در این صورت موسسه، معیارهای کیفی خاصی را مشخص می نماید و اعضا زمانی می توانند از این علامت جمعی استفاده نمایند که شرایط و معیارهای تعیین شده را رعایت نمایند.
ج)  برند های مشهور
برندهایی که در یک کشور مشهور شده است ( چه ثبت شده باشد و چه ثبت نشده باشد) برندهای مشهور نامیده می شود.
4- جهت ثبت علامت تجاری در تهران چه مدارکی لازم است ؟
الف- مدارک مثبت هویت متقاضی
–  اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
–  اشخاص حقوقی:آخرین رومه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
ب- مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ….) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
ج- 10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
د- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
ه- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط
ز- استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
ی- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
5- مراحل ثبت برند در تهران چیست ؟
در گام اول باید از طریق سامانه اداره مالکیت معنوی به نشانی   فرم مربوطه را تکمیل نمایید. در این فرم اطلاعات مربوط به شخص حقیقی و یا حقوقی مالک برند، مشخصات کالا و یا خدماتی که در 45 طبقه موجود انتخاب می شوند و همچنین اطلاعات شخص دریافت کننده ابلاغ و مستندات لازم می بایست به دقت وارد گردد.
پس از طی این مراحل، رمز پنج رقمی برای شما جهت پیگیری پرونده ثبت برند ارسال خواهد شد.
سپس، کارشناس مسئول به بررسی اطلاعات وارد شده در سامانه می پردازد.
در هنگام بررسی اظهارنامه ممکن است نتایج متفاوتی حاصل گردد:
1.  در مدارک ارسالی یا تنظیم محتوای اظهارنامه نقص و یا ایراد وجود داشته باشد. ( ابلاغیه رفع نقص که می بایست طی 30 روز نسبت به رفع آن اقدام نمایید)
2. اامات قانونی در عنوان یا تصویر علامت رعایت نشده باشد یا قبلاَ برند به نام دیگری ثبت شده باشد. ( ابلاغیه رد اظهارنامه)
3. بخشی از کالاها و خدمات به دلایلی قابل ثبت نباشند. (ابلاغیه رد بخشی از موارد خواسته شده در اظهارنامه)
4. اداره با توجه به رعایت اامات قانونی و عدم هرگونه ایرادی علامت را قابل ثبت دانسته و آن را به ثبت رساند. ( آگهی نوبت اول)
در وضعیت آگهی نوبت اول، می بایست نسبت به ارائه مدارک به اداره مالکیت معنوی اقدام نمایید و سپس به صورت اینترنتی هزینه رومه رسمی اول و حق الثبت را پرداخت نمایید.
سپس علامت پیشنهادی جهت ثبت در رومه رسمی کشور منتشر می شود. آگهی مزبور شامل نام و نشانی صاحب علامت و خصوصیات آن و خصوصیات کالا یا کالاهایی که علامت در مورد آن ها به کار می رود خواهد بود. سی روز بعد از انتشار آگهی، اداره مذکور در صورت عدم اعتراض، علامت را به ثبت می رساند.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ثبت شرکت استارت آپ
 

چنانچه علاقه مند به تاسیس شرکت استارت آپ هستید و می خواهید با شرایط راه اندازی آن آشنا شوید این مقاله را حتماَ مطالعه بفرمایید چرا که اطلاعات کاملی در مورد تاسیس شرکت استارت آپ در دسترس شما خوبان قرار داده ایم.
• معرفی استارت آپ :
استارت آپ، یک تجارت نوپا در قالب یک کمپانی، شراکت یا سازمان موقت تعریف می شود که در پی ایجاد و راه اندازی یک مدل تجاری جدید در زمینه خاصی است. راه اندازی استارت آپ یک فرآیند است و تنها با شکل گیری یک ایده در ذهن و پیاده سازی یک سایت صورت نمی پذیرد. شناخت فرصت و چگونگی بهره برداری از آن و شناسایی افراد و فعالیت هایی که می توان با آن ها کسب و کار خود را توسعه داد از موارد حائز اهمیت می باشد. تعیین استراتژی در نظر گرفتن یک پروسه و برنامه ریزی و داشتن یک پلن آموزشی و توسعه ارتقاء اطلاعات را می‌توان به طور خلاصه مراحل استارت آپ در نظر گرفت.
• ویژگی های یک استارت آپ
– سرعت و زمان: کار یک استارت آپ، یافتن سریع مدل کسب و کار مناسب، در کمترین زمان ممکن است.
– عدم قطعیت : در واقع شما به عنوان یک استارت آپ، دقیقاَ نمی دانید که کدام روش جواب می دهد و کدام روش جواب نمی دهد.
– تکرارپذیر: یعنی بتوان محصول یا خدمت ارائه شده را تولید انبوه کرد.
– مقیاس پذیر : یعنی اینکه بتوان آن مدل کسب و کار را در آینده با افزایش منابع مالی، نیروی انسانی و… توسعه داد.
– ایده های نوآورانه و خلاقانه : نوآوری در استارت آپ ها، به شکل نوآوری در بازار یا نوآوری در محصولات و خدمات، خود را نشان می دهد.
• اصول مهم در استارت آپ ها
سه اصل مهم در استارت آپ عبارت است از :
۱- سرمایه ها: آنچه که به آن نیاز دارید تا یک استارت آپ را شروع کنید، سرمایه های نرمتان (مانند دانش، مهارت ها، و ارتباطاتتان) و سرمایه های سختتان (مانند پول در بانک)
۲- آرزوها و ارزش ها :جایگاهی که دوست دارید در آینده داشته باشید.
۳- واقعیت های بازار: اینکه محصولتان فروش داشته باشد و چیزی باشد که مردم واقعاَ برایش به شما پول بپردازند. اگر یکی از این موارد نباشد، موفق نخواهید شد.
• ثبت شرکت استارت آپ
شرکت استارت آپ را می توان همانند سایر شرکت ها در قالب بامسئولیت محدود و یا سهامی خاص در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رساند. در ادامه به معرفی این شرکت ها خواهیم پرداخت.
_ شرکت بامسئولیت محدود :
شرکت با مسئولیت محدود عبارت است از شرکتی که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت خواهند بود. در اسم شرکت باید عبارت ” با مسئولیت محدود ” قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکاء باشد وگرنه شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی خواهد داشت.
مدارک لازم جهت ثبت شرکت استارت آپ با مسئولیت محدود :
1. تقاضانامه ثبت شرکت ( فرم چاپی ) 2 برگ
2. شرکت نامه رسمی ( فرم چاپی )    2 برگ
3. اساسنامه شرکت
4. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره  2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران ( اگر مدیر خارج از سهامداران انتخاب شود)
6. اخذ و ارائه مجوز مربوطه ( در صورت نیاز )
_ شرکت سهامی خاص :
شرکتی سهامی خاص شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.
مدارک لازم جهت ثبت شرکت استارت آپ سهامی خاص :
1. اظهارنامه شرکت ( فرم چاپی )               2 برگ
2. اساسنامه شرکت                                 2 جلد
3. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین          2 نسخه
4. صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب   2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین
6. ارائه گواهی پرداخت حداقل 35 % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.
7. ارائه مجوز در صورت نیاز ( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها )
8. ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری ( اگر آورده شرکت غیر نقدی منقول و یا غیرمنقول باشد) .
9. ارائه اصل سند مالکیت ( اگر اموال جزء سرمایه شرکت باشد ).

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ثبت شرکت پرورش دام و طیور



امروزه بنا به دلایل متعدد، تمایل اشخاص حقیقی به انجام فعالیت های اقتصادی، در پناه شخصیت فرضی شرکت های تجاری افزایش یافته و بلکه در مورد فعالیت های بزرگ به یک ضرورت تبدیل شده است. یکی از شرکت های پرمخاطب جهت ثبت و راه اندازی، شرکت های پرورش دام و طیور می باشد.این شرکت ها در زمینه های  فعالیت های دامی از جمله گاو شیری و گوشتی، نگهداری و خرید و فروش و پرواربندی دام سبک و سنگین اعم از گاومیش و پرورش هر نوع طیور ، آبزیان و شیلات فعالیت می کنند که با توجه به موضوع فعالیت، نیازمند اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح می باشند.
شرکت پرورش دام و طیور را می توان در قالب شرکت سهامی خاص و یا بامسئولیت محدود به ثبت رساند. جهت آشنایی بیشتر شما عزیزان با چگونگی ثبت این شرکت ها، در این مقاله ضمن توضیح راجع به شرکت های نامبرده، به مدارک و شرایط لازم جهت ثبت شرکت پرورش دام و طیور می باشد. می پردازیم.
• شرکت سهامی خاص :
شرکتی است بازرگانی (ولو اینکه موضوع عملیات آن،امور بازرگانی نباشد) که تمام سرمایه آن منحصراَ توسط موسسین،تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است.عنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت،به طور روشن و خوانا قید شود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :
_دو برگ اظهارنامه تکمیل شده شرکت سهامی خاص و امضای ذیل اظهارنامه توسط کلیه سهامداران
_دو نسخه صورتجلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
_دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص و امضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
_دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
_فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین (برابر اصل در دادگستری)
_ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در حال تاسیس در آنجا باز شده است.
تذکر: در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت،آورده غیر نقدی باشد(اموال منقول و غیر منقول)ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیر منقول،جزء سرمایه شرکت قرار داده شود؛ارائه اصل سند مالکیت ضروری است.
_ارائه مجوز در صورت نیاز، بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها
• شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :
_حداقل 3نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. (سال تمام)
_حداقل سرمایه شرکت 1000.000ریال باشد.
_در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
_در صورت سرمایه غیر نقدی (در صورت وجود) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
_سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند.تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است صدور ورقه ثبت یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاکنندگان آنهامسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
_اعضای هیئت مدیره باید حداقل از 2نفر تشکیل گردد و هیئت مدیره باید حداقل دارنده یک سهم باشند و اعضا و هیئت مدیره نباید دارای سوء پیشینه کیفری باشند.
• شرکت با مسئولیت محدود:
ساده ترین و متداول ترین نوع شرکت است که بین دو یا چند نفر به منظور انجام کارهای بازرگانی مانند خرید و فروش،فعالیت های خدماتی،ساختمانی و …در ابعاد کوچک تشکیل می شود.این نوع از شرکت به این جهت با مسئولیت محدود(Limited liability ) نامیده می شود که بر خلاف شرکت های تضامنی مسئولیت هر یک از شرکاء در مورد قروض (بدهی ها) و تعهدات شرکت محدود به آورده نقدی آنها در شرکت است و در صورت عدم کفایت مجبور نیستند اموال شخصی خود را در این راه مصرف نمایند.به عبارتی دیگر در صورتی که شرکت ورشکسته شود و نتواند جوابگوی طلبکاران و اشخاص ثالث باشد تنها سرمایه شرکا از بین می رود و طلبکاران نمی توانند باقی مانده مطالبات خود را از اموال شخصی شرکائ شرکت مطالبه کنند.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود:
_کارت ملی برابر اصل کلیه سهامداران(برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صورت می گیرد.)
_تصویر برابر اصل شناسنامه شرکاء و مدیران
_تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در دو برگ و تکمیل آن و امضای ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران(لازم به ذکر است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفا می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند)
_شرکتنامه دو برگ و تکمیل آن و امضای ذیل شرکتنامه توسط کلیه سهامداران
_اساسنامه دو جلد و امضای ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
_صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیئت مدیره دو نسخه که به امضای سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
_اخذ و ارائه مجوز در صورت نیاز
_تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
_معرفی نامه نمایندگان در صورتی که سهامداران و اعضای هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
_گواهی عدم سوء پیشینه برای کلیه اعضا
• شرایط لازم و اولیه جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:
_حداقل 2نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. (سال تمام)
_هر 2عضو شرکت باید سهامدار باشند.
_حداقل سرمایه شرکت 100هزار تومان می باشد.
_داشتن آدرس و کد پستی حقیقی (آدرس اعلام شده می تواند مسی باشد).

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ثبت شرکت آژانس هواپیمایی


جهت آشنایی شما عزیزان با چگونگی ثبت شرکت آژانس هواپیمایی، دراین مقاله ضمن توضیح مختصرراجع به دفاتر خدمات مسافرتی وفعالیت های قابل ارائه از سوی آنها،ضوابط قانونی تاسیس این شرکت ها رامورد بررسی قرارمی دهیم.

امروزه صنعت جهانگردی با رشد روزافزون خود به یکی از صنایع پردرآمد در بازارجهانی بدل گشته است.روزانه بیش از 5 میلیون مسافر عادی در سراسر جهان به پرواز در می آیند که سهم عمده ای از آن ها جهانگردان هستند.در عین حال تهیه مقدمات یک سفر توریستی بسیار ساده شده است.
امروزه همه کشورها سعی دارند که سهم بیشتری از این بازار کسب کنند و از این جهت، آژانس های هواپیمایی روز به روز در حال گسترش هستند.
• مطابق ماده 1 آیین نامه ثبت آژانس هواپیمایی دفاتر خدماتی عبارتند از:
الف) دفتر خدمات مسافرتی که درزمینه تنظیم برنامه های مسافرتی، فروش بلیط مسافرت، ذخیره مکان وهرگونه اقدام دیگر مربوط به خدمات ترابری مسافربه طور مستقیم یا غیرمستقیم با رعایت قوانین ومقررات راه وترابری فعالیت می نماید.
ب) دفتر خدمات سیاحتی_جهانگردی که درزمینه اخذ روادید،تنظیم وانجام مسافرت گروهی داخلی وخارجی، ذخیره مکان وهرگونه خدمات ایرانگردی و جهانگردی با رعایت قوانین ومقررات ایران گردی وجهانگردی فعالیت می کند.
پ) دفتر خدمات زیارتی که در زمینه ثبت نام، تنظیم وانجام مسافرت های زیارتی به داخل وخارج از کشور ،ذخیره مکان وهرگونه خدمات زیارتی با رعایت قوانین ومقررات حج وزیارت فعالیت می کند.
به موجب ماده 2 آیین نامه_ هرشخص حقیقی یا حقوقی در صورتیکه بخواهد به انجام خدمات موضوع بند (الف) ماده یک آیین نامه بپردازد باید مجوزمزبوط را از وزارت راه وترابری اخذ نماید وهرشخص حقیقی یا حقوقی که قصد انجام خدمات موضوع بندهای (ب) و (پ) ماده یک این آیین نامه را دارد باید مجوز لازم را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کسب نماید.
توضیح)صدور کلیه مجوزهای موضوع این ماده برای یک شخص نیز بلامانع است.
وفق ماده 3_کلیه اشخاص حقیقی وحقوقی که اقدام به فعالیت های مسافرتی، سیاحتی_جهانگردی وزیارتی می نمایند موظفند حسب مورد مجوزهای لازم را مطابق مواد آیین نامه از مرجع مربوط اخذ نمایند.درغیر این صورت نیروی انتظامی با معرفی مرجع مربوط از فعالیت آنان ممانعت به عمل آورده ومتخلفان را به محاکم دادگستری دلالت می نماید.
• بطورکلی شرکت های خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی در سه شاخه کلی فعالیت می کنند که مجوزهای صادره از ارگان مربوط نیز بر همین اساس صادر میگردد:
1_صدور بلیط مسافرت
2_گردشگری_ سیاحتی
3_مسافرت های زیارتی
1.صدور بلیط مسافرت دراین بخش، شرکت ها با توجه به قراردادهای موجود با خطوط هوایی داخلی وخارجی، قادر به ارائه بلیط پروازهای داخلی وخارجی هستند. این امر با گسترش اینترنت در ایران تسهیل گرفته واین شرکت ها با استفاده از آن به راحتی قادر به رزرو بلیط برای تمامی خطوط هوایی وپروازهای الحاقی هستند.
2.گردشگری_سیاحتی معمولا بیشترین فعالیت این شرکت ها به ارائه خدمات گوناگون در زمینه گردشگری می باشد که برخی ازآنها عبارتند از:
• برگزاری تورهای داخلی وخارجی
• رزرو هتل درایران وسایرکشورها
• خدمات اخذ ویزا
• سرویس های ویژه ازقبیل کرایه اتومبیل با راننده یا بی راننده یا خدمات مترجم وراهنما، دراین بخش خدمات به دوبخش اصلی مسافران ورودی وخروجی تقسیم میگردد.
ارائه خدمات به مسافران خروجی: این خدمات به مسافران ایرانی اختصاص دارد که قصد خروج از کشور را دارند وحجم عمده فعالیت این شرکت ها در این قسمت متمرکز گردیده است؛ دراین بخش شرکت ها با همکاری مراکز خدماتی کشور مقصد، قادر به ارائه خدمات مذکورهستند؛ درزمینه طراحی تورهای گردشگری خارجی، این خدمات شامل امور مربوط به تهیه بلیط هواپیما، اخذ ویزا، رزرو هتل، فراهم کردن امکان بازدید ازنقاط دیدنی ویا مراکز خرید است.
یکی دیگر از خدمات این شرکت ها،راه اندازی تورهای ویژه مانند بازدید از نمایشگاههای معتبر،فستیوالها ومواردی ازاین قبیل است که کلیه پیش بینی ها وبرنامه ریزی لازم ازقبیل امور مربوط به مسافرت، اقامت وبازدید ازنمایشگاههای فوق را پوشش می دهد؛درحال حاضر این سرویس ها با اقبال عمومی روبرو گردیده وبه نحو فزاینده ای روبه رشد می رود.در کنار این خدمات، این شرکت هااقدام به طراحی تورهای داخلی نیز می نمایند که شامل مسافرت، اقامت وبازدید ازمناطق دیدنی ایران است.
• شرایط لازم جهت تاسیس آژانس هواپیمایی:(ماده 4)
ضوابط کلی:
_ارائه محل مناسب برای دفتر کار
_معرفی مدیرفنی
_ارائه نام ونشان دفتر
_سپردن تضمین
•  شرایط اشخاص حقوقی:
_تابعیت ایران
_متدین به دین اسلام یا سایر ادیان به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی
_ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
_عدم اعتیاد به مواد مخدر بنا به تائید مراجع ذیصلاح
_نداشتن اشتغال دیگر که مانع فعالیت موردنظر باشد.
_داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی
_داشتن 25 سال سن
_داشتن حداقل سه سال سابقه کار مفید مرتبط با فعالیت موردنظر وصلاحیت شغلی
_داشتن کارت پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت ازآن برای متقاضیان مرد.
توضیح) مجوز تاسیس وفعالیت دفتر برای اتباع بیگانه فقط درقالب اشخاص حقوقی وبارعایت قوانین ومقررات مربوط صادرمی شود.
به موجب ماده 5 آیین نامه_وزارتخانه های فرهنگ وارشاد اسلامی وراه وترابری حسب مورد نظر مراجع ذی صلاح رادرخصوص صلاحیت داطلبان کسب می نمایند.
تبصره) دستگاه های مورد استعلام موظفند پاسخ نظر خواهی موضوع این ماده را حداکثر تا پانزده روز اعلام نمایند وعدم پاسخگویی در مدت یاد شده به عنوان موافقت آن دستگاه تلقی می شود.
⃰ جانبازان بیش از 25% با داشتن توانایی جسمی وآزادگان ورزمندگان جنگ تحمیلی بابیش از دوسال سابقه حضور داوطلبانه در جبهه وخانواده های شاهد با معرفی مرجع  مربوط وداوطلبان بومی وفارغ التحصیلان دانشکده های ایرانگردی وجهانگردی ورشته های مرتبط با داشتن شرایط  کامل این آیین نامه (آیین نامه تاسیس آژانس هواپیمایی)از  نظر نوبت اعطای مجوز تاسیس دفتر اولویت دارند.(ماده 6)
مطابق ماده 7 آیین نامه _متقاضیان تاسیس دفتر باید محلی رابا شرایط ذیل جهت انجام  فعالیت خود به تشخیص مرجع صدور مجوز،دارا باشند:
الف) مساحت دفتر 40الی 70 متر مربع (با توجه به میزان تقاضا وموقعیت به تشخیص مرجع صدور مجوز)
ب) کاربری تجاری یا اداری محل دفتر
پ) ارائه مدرک معتبر رسمی مینی بر تصرف مالکانه یا استیجاری محل دفتر
به موجب ماده 8 _متقاضیان تاسیس دفترباید یک نفر را به عنوان مدیر فنی به مراجع مربوط حسب مورد معرفی نمایند؛مدیر فنی ضمن دارا بودن شرایط بند (الف)ماده (4)آیین نامه دارای شرایط زیر باشد:
1.آشنایی کامل به یکی از زبان های خارجی ترجیحا انگلیسی
2.ارائه گواهی فارغ التحصیلی از آموزشگاه ها ومراکز آموزش عالی ومدارس حرفه ای خدمات مسافرتی وسیاحتی _جهانگردی یا مراکز آموزشی وزارتخانه های  مرتبط
توضیح) فعالیت اتباع خارجی درسمت مدیر فنی منوط به دارا بودن پروانه معتبر اشتغال وتائید صلاحیت فنی آنها به وسیله مرجع صادرکننده مجوز است.
⃰  دارندگان مجوز یا مدیران عامل اشخاص حقوقی در صورت دارا بودن شرایط ماده (8) می توانند  به عنوان مدیر فنی هماندفتر تعیین شوند.
تبصره) مدیر فنب درهرحال نمی تواند مدیر فنی بیش از یک دفتر باشد وموظف است تمام وقت در محل دفتر حاضر باشد.
وفق ماده 10_متقاضی مجوز تاسیس دفتر مکلف است تضمین معتبر به میزان حداقل پنجاه میلیون ریال برای هر مجوز به مرجع صدورمجوز به عنوان حسن انجام کار وتضمین تعهد تسلیم نماید.
توضیح ) مبلغ تضمین هردوسال یک بار با توجه به شاخص تورم اعلام شده از بانک مرکزی ایران توسط مرجع صدور مجوز قابل افزایش است.
(ماده 13.12.11آیین نامه تاسیس آژانس هواپیمایی):
⃰ تضمین سپرده شده درصورت عدم ایفای تعهدات به تشخیص مرجع صدور مجوز قابل استیفا می باشد.درصورتی که تمام یا قسمتی از تضمین، مورد استفاده قرار گیرد مرجع مربوط مراتب رابه وسیله نامه به نشانی دارنده مجوز اعلام می کند ودارنده مجوز مکلف است حداکثرتا یک ماه از تازیخ اعلام،تضمین را به میزان مقرر تکمیل نماید.
⃰ در صورتی که صاحب مجوز انصراف خود را از ادامه فعالیت به وسیله نامه سفارشی یا ثبت در دبیرخانه مرجع صادر کننده مجوز یا اظهارنامه رسمی اعلام کند وتسویه حساب های لازم انجام پذیرد یا فعالیت یاد شده تعطیل شده باشد، تضمین سپرده شده آزاد می شود.
⃰ متقاضی باید نام ونشان دفتر خود را به مرجع صدور مجوز اعلام کند تا پس از تائید موذد استفاده قرار دهد؛تغییر نام ونشان بدون تائید مرجع صدور مجوز ممنوع است.
تبصره) نام ونشان باید دارای مفهوم متناسب با فعالیت دفتر بوده واز نام های غیر فارسی وغیر متعارف نباشد.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

دلایل ممنوعیت ثبت انگ، نشان ها و مدال های دولتی به عنوان علامت تجاری

 

ماده 5 قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب اول تیرماه 1310 چنین تصریح می دارد :
هیچ یک از علایم ذیل را نمی توان به عنوان علامت تجاری خود اختیار نمود و یا آن ها را یکی از اجزاء علامت تجاری قرار داد.

بیرق مملکتی ایران و هر بیرق دیگری که دولت ایران استعمال آن را به طور علامت تجاری منع کند ، علامت هلال احمر ، نشان ها ، مدال ها و انگ های دولت ایران
در ذیل به بررسی دلایل ممنوعیت ثبت انگ ، نشان ها و مدال های دولتی به عنوان علامت تجاری می پردازیم.

انگ
انگ به معانی ذیل مورد استفاده قرار گرفته است :
الف- علامت و آدرسی که روی عدل های مال التجاره می نویسند و به معنی زنبور عسل و به معنی شیره و عصاره هم گفته شده .
ب- انگ به معانی زنبور، زنبور عسل ، شیره عصاره و نشان و علامتی که بر روی عدل های تجاری می نویسند و معانی دیگری به کار برده شده است و منظور از انگ های دولت ایران علامتی است که بر روی طلا و نقره و سایر فات قیمتی برای تعیین عیار زده می شود تا بدین وسیله تایید و تضمینی برای ارزش آن ها باشد مانند انگ های مربوط به سکه های طلاو نقره که مقامات صلاحیت دار بر روی آن ها می زنند و نوعی تضمین برای استحکام ارزش آن ها است و آن ها را از سکه های تقلبی و مغشوش جدا می سازد به این جهت این گونه علامت ها در انحصار سازمان ها و دستگاه های دولتی است و جعل آن ها جرم شناخته شده و برای جاعل و یا مرتکب مجازاتی پیش بینی شده است. همان طوری که بند 4 ماده 525 قانون تعزیرات موید این مطلب است.
ماده 525- هر کس یکی از اشیاء ذیل را جعل کند یا با علم به جعل یا تزویر استعمال کند یا داخل کشور نماید علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از یک تا ده سال محکوم خواهد شد.
اول – منگنه یا علامتی که برای تعیین عیار طلا یا نقره به کار می رود.
دوم – کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی  ایران باشد از قبیل دولتی و امثال آن
سوم – علامات موسسات رسمی مانند هلال احمر و صلیب احمر و نظایر آن ها که در بحث هلال احمر و وقراردادهای چهارگانه ژنو توضیحات لازم داده شده است و نیاز به تکرار ندارد.
چهارم – علایمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد که درباره این علامات می توان گفت این علایم ممکن است از نوع علاماتی باشند که :
اولاَ : بر خلاف نظم عمومی باشد و نتیجتاَ موجب اختلال و بی نظمی شود.
ثانیاَ : برخلاف اخلاق حسنه بوده و از این لحاظ موجب جریحه دار شدن احساسات مردم گردد به این جهت ثبت چنین علایمی به موجب قانون ممنوع می باشد و علاوه بر ممنوعیت هر گونه علامت یا تصویر یا نقش و یا اعلان و آگهی، فیلم ، نوار و هر چیزی که عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار سازد. اعم از اینکه برای امر تجارت توزیع گردد و یا به معرض نمایش گذاشته شود یا به منظور دیگری ، جرم بوده و موجب مجازات خواهد بود که نمونه های جرایم ضد عفت و اخلاق عمومی در مواد 637 الی 641 قانون مجازات اسلامی ( تعزیرات پیش بینی گردیده است ).

نشان های دولتی
در حقیقت به اشیایی گفته می شود از فهای گرانبها مانند طلا یا نقره و یا ترکیبی از سایر فات با علایم و نقوش خاص که وسیله مقامات عالیه مملکتی به مناسبت های مختلف به دانشمندان و محققان و مامورین سازمان های دولتی اعم از کشوری و لشکری و هنرمندان و صنعتگران و مانند این ها به پاس تلاش ها و زحمات فراوان آن ها و قدردانی از خدماتی که انجام داده اند داده می شود مانند نشان های علمی، فرهنگی ، هنری ، نظامی ، لیاقت ، قهرمانی و افتخار که هر کدام دارای ابعاد و اندازه و شکل مشخصی می باشد که وسیله مقامات ذیصلاح تصویب معین گردیده است. مانند آیین نامه نشان ها و مدال ها و امتیازات … لیکن در فرهنگ های لغت به معنی ذیل مورد استفاده قرار گرفته است.

مدال های دولتی
مدال های دولتی هم در حقیقت مشابه و مانند نشان ها می باشد که از طرف مسئولین و مقامات سطوح بالای مملکت یا سازمان ها به منظور ارج نهادن به تلاش ها و خدمات افراد شایسته که در زمینه مسایل مختلف کشور نموده اند داده می شود لازم به ذکر است که این قبیل نشان ها و علایم یک جانبه نیست به این معنی که فقط از طرف مسئولین و مقامات عالیه مملکتی به نخبگان و برجستگان صحنه های علم و ادب و فرهنگ و ورزش و صنعت و هنر و خلاقیت و ابداع و اختراع و تلاش و کوشش و مجاهدت و ایثار و رشادت به طور فردی یا گروهی و در مواردی به موسسات و بنگاه های بخصوصی مانند بنگاه های خیریه و نیکوکاری و امدادرسانی، و درمانی و تربیتی و غیره داده می شود.
بلکه در مواردی به وسیله مردم و یا افرادی و یا موسسات به پاس خدمات شایسته و سازنده و مهم و سرنوشت سازی که مقامات عالیه انجام داده اند به آن ها به صورت لوح تقدیر نیز تقدیم می شود که جنبه حق شناسی دارد.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ویژگی های پروتکل مادرید و وجوه عمده افتراق آن با موافقت نامه مادرید در ثبت بین المللی علائم تجاری
 
1- با تصویب پروتکل، کشورهای بیشتری می توانند از مزیت ثبت بین المللی برخوردار گردند و نکته مهمتر اینکه پروتکل امکان ارتباط بین نظام مادرید و نظام علامت تچاری جامعه اروپا را به دلیل اینکه به موجب آن یک اظهارنامه ملی یا منطقه ای نیز می تواند موضوع ثبت بین المللی قرار گیرد را میسر می نماید.

در حالیکه در موافقت نامه مادرید اظهارنامه بین المللی اکیداً باید مبتنی بر ثبت اساسی در کشور مبدا باشد و این دشواری های خود را به همراه دارد، چرا که هیچ بعید نیست که در بسیاری از کشورها ثبت نهایی یک علامت تجاری، زمانی طولانی را به خود اختصاص دهد و این با ذات موافقت نامه که بر مبنای تسهیل ثبت واقع شده است در تعارض می باشد.
2- افزایش محدوده زمانی جهت اخطار رد حمایت، که طبق پروتکل موفقت نامه مدت 12 ماه در نظر گرفته شده در موافقت نامه به عنوان ضرب الاجل عادی، به دلیل کوتاه بودن مدت مذکور، محدوده زمانی ماه جایگزین شد. ضمن اینکه در دو بند مضاف بر بند ج ماده 5، رد حمایت پس از انقضای مهلت هیجده ماهه را هم ، با در نظر گرفتن شرایطی و در چارچوب های مشخص پذیرفته است.
3- تعیین حق الثبت انفرادی از جانب کشور تعیین شده برای حمایت از علامت خارجی، امتیاز دیگر پروتکل می باشد که طبق آن، طرف متعاهد علاوه بر اینکه می تواند از نظام حق الثبت حاکم بر موافقت نامه ( که در مبلغ مذکور برای تمام طرفین متعاهد یکسان می باشد ) تبعیت نماید حق الثبت انفرادی را نیز تعیین نماید مشروط بر اینکه مبلغ مذکور بیش از مبلغ دریافتی از جانب اداره ملی آن کشور برای ثبت ملی 10 ساله نباشد.
4- عضویت سازمان های بین المللی بر اساس موافقت نامه مادرید در اتحادیه ویژه پیش بینی نشده بود و کشورهای متعاهد صرفاَ با توجه به سه شرط حکومت ، حاکمیت و قلمرو ( سرزمین ) امکان بهره مندی از حمایت های مندرج در موافقت نامه را داشته اند، حال آنکه با توجه به قسمت دوم بند 1 ماده 2 پروتکل مادرید عضویت سازمانهای بین المللی پذیرفته شده است، مشروط بر اینکه دارای یک اداره منطقه ای برای ثبت موثر علائم در قلمرو خود باشند.
5- تخفیف اثر ایراد یا برخورد مرکزی نیز از جمله مزایای پروتکل محسوب می گردد بر اساس پروتکل، چنانچه در ثبت اساسی یک علامت ابطال اعمال گردد، ثبت بین المللی به اظهارنامه ملی یا منطقه ای در کشورهای تعیین شده، تبدیل خواهد شد و به صورت جداگانه در هر یک از آن کشورها مورد حمایت قرار خواهد گرفت و از همان نتایج ثبت بین المللی، می توان اعتبار ثبت بین المللی علائم را تجدید کرد بنابراین طبق پروتکل تقاضا تنها در کشور مبدا باطل و بی اثر خواهد شد.
6- انعطاف پذیری بیشتر در تعیین کشور مبدا، ویژگی دیگر پروتکل می باشد. با توجه به متن موافقت نامه چنانچه شخصی در یکی از کشورهای طرف موافقت نامه (کشور متعاهد) اقامتگاه حقیقی، صنعتی، تجاری و یا موثر داشته باشد نمی تواند اقامتگاه قانونی خود را به عنوان کشور مبدا ارائه دهد بنابراین اختیار انتخاب کشور مبدا با توجه به موافقت نامه، برای وی مفروض نیست. اما اگر متقاضی ثبت بین المللی علامت، تحت پروتکل، پروسه ثبت را دنبال نماید، سیستم مقرر در موافقت نامه که به سیستم آبشاری معروف است، اعمال نمی گردد و شخص با توجه به دو بحث عمده اقامتگاه و تابعیت، نسبت به انتخاب کشور مبدا در ثبت بین المللی علامت مختار می باشد. بنابراین عملاَ در این زمینه، پروتکل انعطاف بیشتری از خود نشان می دهد و این موضوع در پروتکل قابل ملاحظه است.
7- استفاده از زبان های مختلف، دیگر ویژگی پروتکل مادرید می باشد. در ماده 16 پروتکل، اعتبار یکسانی برای پروتکل در هر سه زبان انگلیسی ، فرانسه و اسپانیایی، برای نسخه واحد این سند تنها در نسخه ای واحد به زبان فرانسه فراهم آمده است و این گسترش زبان در پروتکل قابل ملاحظه است.
8- کاهش زبان اعتبار ثبت بین المللی، در موافقت نامه مادرید ماده 6 بند 1، مدت اعتبار ثبت بین المللی، 20 سال در نظر گرفته شده است که در طی این مدت 20 سال، علامت ثبت شده اثر قانونی خواهد داشت. با توجه به ماده 6 بند 1 پروتکل، می بینیم که این مدت اعتبار به 10 سال تقلیل یافته و سایر شرایط آن مانند شرایط مقرر در موافقت نامه است.
9- کاهش مدت تمدید اعتبار ثبت بین المللی نیز، از موارد اختلافی دیگر پروتکل و موافقت نامه می باشد. این مورد نیز مانند اعتبار ثبت بین المللی در پروتکل تقلیل زمانی یافته است و بنابر بند 1 ماده 7 پروتکل هر ثبت بین المللی را تنها می توان برای 10 سال تجدید نمود. حال آنکه در موافقت نامه مدت تمدید اعتبار ثبت بین المللی از تاریخ انقضاء پیشین به مدت 20 سال در نظر گرفته شده است.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

آیا ثبت موسسه غیر تجاری نیاز به اخذ مجوز دارد ؟
 
سازمان ها و موسسات غیرتجاری جزء اشخاص حقوقی حقوق خصوصی به شمار می روند. این اشخاص دارای اهداف و مقاصد غیرتجاری می باشند. ماده 584 قانون تجارت این ها را اینگونه تعریف کرده که کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجاری از قبیل امور علمی یا ادبی یا خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از اینکه موسس و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند. با توجه به این ماده ملاک تشخیص این اشخاص از شرکت های تجاری را نباید قصد انتفاع بدانیم بلکه این موضوعات فعالیت این اشخاص می باشد که آن ها را از شرکت های تجاری متمایز می سازد.
در نتیجه کلیه موسسات و سازمان هایی که به منظور اهداف غیرتجاری تشکیل می شوند و جزء دستگاه های دولتی نباشند، سازمان یا موسسه غیرتجاری می باشد.
موسسات غیر تجاری به دو قسمت تقسیم می شوند:
الف) موسساتی که هدفش جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد.اینگونه موسسات اصطلاحاً موسسات غیر انتفاعی نامیده می شوند.موسسات خیریه و انجمن های اسلامی و تخصصی و احزاب و صندوق های قرض الحسنه و گروه های ی را می توان از موسسات غیر انتفاعی دانست.
ب) موسساتی که هدفش جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضاء خود یا غیر باشد مانند کانون های فنی و حقوقی و موسساتی که هدفشان ارائه خدمات شهری از قبیل نظافت و فضای سبز است.
علاقه مندان به ثبت تشکیلات و موسسات فوق نباید کمتر از دو نفر باشند و قید سرمایه به هر میزان مجاز است. این اشخاص در اقدامات اولیه باید اظهارنامه ی ثبت تشکیلات و موسسات غیرانتفاعی را در دو نسخه به زبان فارسی تنظیم نمایند.

آیا ثبت موسسه غیر تجاری نیاز به اخذ مجوز دارد ؟
در رابطه با مجوز ثبت موسسات غیرتجاری به نکات ذیل توجه فرمایید :
1) در موسسات غیر تجاری که هدفشان جلب منافع مادی است موسسین باید پس از به ثبت رساندن موسسه نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.
2) در موسسات غیر تجاری که هدفشان غیر انتفاعی است می بایستی هنگام درخواست ثبت توسط اداره ثبت شرکت ها مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام شود و پس از وصول پاسخ مثبت ، نسبت به ثبت اقدام خواهد شد.

اظهارنامه ثبت موسسات غیر تجاری:
 اظهارنامه ثبت موسسات غیر تجاری باید حاوی موارد ذیل باشد :
1- نام موسسه
2- تابعیت
3- مرکز اصلی فعالیت
4- اسامی موسسین
5- دارایی موسسه ( نقدی و غیر نقدی )
6- مراکز شعبه موسسه
7- موضوع فعالیت

اساسنامه ثبت موسسه غیر تجاری
ماده ١: نام ونوع موسسه:…………………
ماده ٢: موضوع موسسه: …………………………….
ماده ٣: مرکز اصلی موسسه: …………………………
ماده ۴: سرمایه موسسه:
ماده ۵: مدت موسسه: از تاریخ ……………… بمدت نامحدود
ماده ۶: تابعیت موسسه : تابعیت ایرانی است .
ماده ٧: هیچ یک از شرکا حق انتقال سهم الشرکه خود را بغیر ندارند مگر با رضایت و موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه موسسه که دارای اکثریت عددی نیز باشند و انتقال سهم الشرکه بعمل نخواهد آمد مگر بموجب سند رسمی .
ماده ٨: مجمع عمومی عادی موسسه در ظرف مدت چهارماه اول هر سال پس از انقضای سال مالی موسسه تشکیل ولی ممکن است بنابه دعوت هریک از اعضای هیات مدیره یا شرکا بطور فوق العاده تشکیل گردد.
ماده ٩: دعوت هر یک از جلسات مجامع عمومی توسط هر یک از اعضای هیات مدیره مدیرعامل یا شرکا بوسیله دعوتنامه کتبی یا درج آگهی در یکی از جراید کثیرالانتشار بعمل خواهد آمد فاصله دعوت از روز انتشار تا تشکیل جلسه ١٢ روز خواهد بود .
ماده ١٠: در صورتی که کلیه شرکا در هریک از جلسات مجامع عمومی حضور یابند رعایت ماده ٨ اساسنامه ضرورت نخواهد داشت .
ماده ١١: وظایف مجمع عمومی عادی به شرح زیر میباشد:
الف – استماع گزارش هیات مدیره در امور مالی و ترامه سالیانه موسسه و تصویب آن
ب- تصویب پیشنهاد سود قابل تقسیم از طرف هیات مدیره
ج – تعیین خط مشی آینده موسسه و تصویب آن
د – انتخاب هیات مدیره و در صورت وم بازرس
ماده ١٢: وظایف مجمع عمومی فوق العاده به قرار زیر است :
الف: تغییر اساسنامه یا الحاق یا حذف یک یا چند مواد اساسنامه
ب: افزایش یاتقلیل سرمایه موسسه
ج : ورود شریک یا شرکا جدید موسسه
ماده ١٣: تصمیمات شرکا در مجمع عمومی فوق العاده با موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه که اکثریت عددی دارند و در مجمع عمومی عادی طبق دستور ماده ١٠۶ قانون تجارت معتبر و لازم الاجرا خواهدبود.
ماده ١۴: هیات مدیره موسسه مرکب از ………. نفر خواهد بود که در مجمع عمومی از بین شرکا و یا از خارج انتخاب می نماید.
ماده ١۵: هیات مدیره از بین خود یک نفر را به سمت رئیس هیات مدیره و یک نفر را به سمت مدیرعامل انتخاب و همچنین می تواند برای اعضای خود سمتهای دیگری تعیین نماید.
ماده ١۶: آقای / خانم ………… نماینده قانونی و تام الاختیار موسسه بوده و می تواند در کلیه امور مداخله و اقدام نماید . (از جمله اقدامات می توانند موارد ذیل را ذکر نمایند ) :
امور اداری موسسه از هر قبیل ، انجام تشریفات قانونی ، تنظیم بودجه و تعیین پرداخت حقوق و انجام هزینه ها و رسیدگی به محاسبات ، نهیه آیین نامه های داخلی ، اجرای تصمیمات مجامع عمومی ، تاسیس شعب ، انتخاب و انتصاب و استخدام کارمند و کارگر یا کارشناس، تنظیم قرارداد با شرکت ها و بانک ها و ادارات، خرید و فروش انواع اموال منقول و غیرمنقول ، صدور اسناد بهادار ، سفته و چک و پرداخت آن ها و … ( برحسب مورد و بنا به تصمیم اعضاء هیات مدیره )
ماده ١٧: جلسات هیات مدیره با حضوراکثریت اعضا رسمیت می یابد و تصمیمات هیات مدیره با اکثریت آرا معتبر است .
ماده ١٨: دارندگان حق امضا در موسسه : دارندگان حق اکضای اوراق واسناد بهادار از قبیل چک سفته برات اسناد تعهدآور و قراردادها را هیات مدیره تعیین می کند .
ماده ١٩- هر یک از اعضای هیات مدیره می تواند تمام یا قسمتی از اختیارات و همچنین حق امضای خود را به هریک از شرکا برای هر مدت که صلاح بداند تفویض نماید و همچنین هیات مدیره می تواند تمام یاقسمتی از اختیارات خود را به مدیرعامل تفویض نماید.
ماده ٢٠: سال مالی موسسه از اول فروردین ماه هر سال شروع و به اخر اسفند ماه همان سال خاتمه می یابد به استثنای سال اول که ابتدای آن از تاریخ تاسیس موسسه است.
ماده ٢١: تقسیم سود: از درآمد موسسه در پایان هر سال مالی هزینه اداری حقوق کارکنان و مدیران استهلاکات مالیات سایر عوارض دولتی کسر و پس از وضع صدی ده بابت ذخیره قانونی بقیه که سود ویژه است به نسبت سهم الشرکه بین شرکا تقسیم خواهد شد.
ماده ٢٢ : فوت یا محجوریت هریک از شرکا باعث انحلال موسسه نخواهد شد و وراث شریک متوفی ویا ولی محجور می توانند به مشارکت خود ادامه دهند. در غیر این صورت بایستی سهم الشرکه خود را پس از انجام تشریفات قانونی دریافت ویا به شریک دیگر منتقل و از موسسه خارج شوند.
ماده ٢٣ : انحلال : موسسه مطابق ماده ١١۴ قانون تجارت منحل خواهد شد در صورتی که مجمع شرکا رای به انحلال موسسه دهد یک نفر از بین شرکا و یا از خارج موسسه به سمت مدیرتصفیه تعیین خواهد شد وظایف مدیرتصفیه طبق قانون تجارت می باشد.
ماده ٢۴: اختلافات حاصله بین شرکای موسسه از طریق حکمیت و داوری حل وفصل خواهد شد.
ماده ٢۵: در سایر موضوعاتی که در این اساسنامه قید نشده است مطابق مقررات قانون تجارت ایران عمل و رفتار خواهدشد.
ماده ٢۶: این اساسنامه در ٢۶ ماده تنظیم و به امضای کلیه موسسین موسسه به اسامی ذیل رسید و تمام مشخصات امضا شد.
امضاء موسسین
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ثبت موسسات با اهداف انتفاعی و غیرانتفاعی
 
اهداف بسیاری که موجب ایجاد شخصیت حقوقی می گردد و کسب سود و انجام تجارت در زمره آن ها قرار نمی گیرد را می توان تحت عنوان اهداف غیرتجاری مد نظر قرار داد. این اهداف را که دربرگیرنده امور حرفه ای ، فرهنگی ، علمی و آموزشی و عام المنفعه هستند می توان غیرانتفاعی تعریف نمود. در نتیجه فعالیت های انجام شده در این قالب ها، اشخاص مزبور ممکن است درآمدی تحصیل نمایند بدون آنکه تاجر تلقی گردند. مثال روشن از این دسته فعالیت ها انجام امور آموزشی در قالب مدارس غیرانتفاعی است که موضوع آن ها آموزش و فعالیت های غیر سود جویانه است.
مدارس، دانشگاه ها و نیز موسسات پژوهشی نمونه های روشنی از اشخاص حقوقی با اهداف علمی – آموزشی به شمار می آیند. انجام امور مذهبی–تبلیغی را می توان به مصادیق مزبور افزود. سرمایه گذاری برای بیمارستان ها، پژوهشگاه ها، صندوق های قرض الحسنه و موسسات خیریه را باید در زمره اهداف عیرتجاری به شمار آورد. همچنین نهادیهایی مانند وقف، مساجد و کلیساها و یا آتشکده ها با آنکه همه عناصر شخصیت حقوقی را در خود ندارند، بنا به مصالحی دارای شخصیت حقوقی شناخته شده اند. به علاوه، شهرداری ها، سازمان ها و نهادهای دولتی در این چهارچوب قرار می گیرند.
ممکن است ایراد گردد که فعالیت های غیرانتفاعی از این دست، بعضاً درآمدهای کلانی را در پی دارد که از سود نهادهای تجاری نیز بالاتر است. اگرچه این ایراد به طور نسبی پذیرفتنی می نماید، لکن در صورتی که موسسه ای غیرتجاری برخلاف موضوع مقرر در اساسنامه اش به امر بازرگانی بپردازد، سازمان یا وزارتخانه ذی ربط از ادامه فعالیت موسسه متخلف جلوگیری خواهد نمود. به علاوه غلبه عنصر تجاری در چنین فعالیت هایی امری غیرمتحمل است.
افزون بر موسسات و واحدهای غیرانتفاعی، تشکیلات با اهداف انتفاعی نیز ممکن است در قالب موسسه غیرتجاری ثبت و به فعالیت بپردازد . در این دسته از فعالیت ها در عین حال که قصد سود بردن انکارناپذیر است ، لیکن در حوزه فعالیت های تجاری چه در مفهوم قانونی و یا عرفی آن قرار نمی گیرند برای مثال موسسات حسابرسی، دفاتر وکالت ، موسسات و مطب های پزشکی را ضمن آنکه نمی توان غیر انتفاعی نامید، در عین حال تجاری هم محسوب نمی گردند. در نتیجه، این گونه امور را بایستی انتفاعی از نوع غیرتجاری به شمار آورد. ویژگی اصلی این دسته از فعالیت های انتفاعی، ارائه خدمات به جامعه است.
ماده یک آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجاری، مصوب سال 1337 که بیشتر بر هدف و نوع فعالیت نظر دارد در همین زمینه مقرر می دارد :
” مقصود از تشکیلات و موسسات غیرتجاری مذکور در ماده 584 قانون تجارت ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته و یا نداشته باشند.
تبصره : تشکیلات و موسسات مزبور می توانند عناوینی از قبیل انجمن ، کانون یا بنگاه . امثال آن اختیار نمایند. ولی اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد از طرف موسسات مزبور ممکن نخواهد بود .
آن گونه که از بخش دوم ماده مزبور برمی آید، قصد انتفاع به خودی خود موجب تجاری شناخته شدن موضوع شخصیت حقوقی نیست. ماده 2 آیین نامه یادشده، هدف موسسه غیرتجاری را بدین شرح به انتفاعی و غیرانتفاعی تفکیک نموده است :
تشکیلات و موسسات مزبور از لحاظ انطباق با مقررات این آیین نامه به دو قسمت تقسیم می شوند :
الف) موسساتی که مقصود از تشکیل آن جلب منافع و تقسیم آن بین اعضای خود نباشد.
ب) موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد مانند کانون های فنی و حقوقی و غیره .
اگرچه بند الف به مصادیق موسسات خیریه و موسسات آموزشی نمونه های خوبی برای این دسته از موسسات هستند. در حالی که بند ب ماده مرقوم کانون های فنی و حقوقی را به عنوان موسسه غیرتجاری انتفاعی برشمرده است.
برخی دیگر از اشخاص حقوقی غیرتجاری از گذشته های دور موجودیت داشته و دارای سابقه چند هزار ساله هستند. این نهادها را می توان پرستشگاه خواند، در همه آیین ها به عنوان تاسیسی دارای شخصیت حقوقی به رسمیت شناخته اند، بدون آنکه بهره گیری آن ها از این جایگاه مستم ثبت باشد. با این حال، با پیچیده شدن روابط اجتماعی – حقوقی و وم سازماندهی این گونه نهادها، امروزه دولت ها به منظور جلوگیری از سوء استفاده از نام و جایگاه مراکز دینی، مراکز یاد شده را تحت نظارت خود قرار داده و تشریفاتی را برای ایجاد شخصیت حقوقی آن ها ضروری می دانند.
جهت ثبت تشکیلات غیر تجاری ، تسلیم اظهارنامه ( فرم چاپی تقاضانامه ثبت موسسه ) به همراه ضمائم لازم در دو نسخه که دارای تاریخ و امضاء بوده ، اامی است. ضمائم آن شامل نسخه اصلی یا رونوشت وکالتنامه ( در صورت تقاضا توسط وکیل ) ، رونوشت گواهی شده تصدیق کشوری که موسسه در آن جا به ثبت رسیده به همراه ترجمه مصدق فارسی آن ، دو نسخه اساسنامه و امضاء تمام صفحات آن توسط شرکاء ، صورت مجلس مجمع عمومی موسس مبنی بر انتخاب هیات مدیره و معرفی صاحبان امضاء ( دونسخه ) ، رسید پرداخت حق الثبت و فتوکپی شناسنامه شرکاء می باشد.
در صورت غیر انتفاعی بودن موسسه ، اجازه نامه نیروی انتظامی محل جهت ثبت ضروری می باشد و در صورت انتفاعی بودن آن موضوع موسسه با مدارک تحصیلی و تخصص موسسین تطبیق داده شده ، سپس دستور ثبت صادر می گردد.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

آشنایی با مراحل ثبت شرکت
 
کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی جهت دستیابی به سود و منفعت می توانند توانایی های خود را اعم از سرمایه، تخصص و ارتباطات در کنار یکدیگر قرار دهند که مجموع این توانایی ها در کنار هم می بایست تحت چارچوب خاص با عقد قراردادی ما بین این افراد صورت پذیرد و شرکت ها نوع خاصی از این قراردادها هستند که هر کدام از انواع شرکت ها شامل (مسئولیت محدود، سهامی، تضامنی، مختلط سهامی، مختلط غیر سهامی، نسبی، وتعاونی) چارچوب و تعریف خاصی از ارتباطات مابین شرکاء و سهامداران و همچنین ما بین شرکاء و اشخاص ثالث (خارج از شرکت) را بیان می دارد.

• انواع شرکت ها
شرکت سهامی: شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست.
شرکت با مسئولیت محدود: شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت هستند.
شرکت تضامنی: شرکتی است که تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراردادی که بین شرکاء بر خلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن است.
شرکت مختلط سهامی: شرکتی است که تحت نام مخصوصی بین عده ای شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود. شرکاء سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمت درآمده و مسئولیت آنها تا میزان همان سرمایه است که در شرکت دارند. شریک ضامن کسی است که سرمایه او به سهام در نیامده و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارائی شرکت پیدا شود.
شرکت مختلط غیر سهامی: شرکتی است که برای امور تجارتی تحت اسم تجارتی مخصوص بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود.
شرکت نسبی: شرکتی است که برای امور تجارتی تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته است.
شرکت تعاونی تولید و مصرف: شرکت تعاونی تولید شرکتی است که بین عده ای از افراد تشکیل می شود و شرکاء مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیاء یا اجناس به کار می برند.
• مراحل ثبت شرکت
اقدام اول ورود به سامانه ثبت شرکت ها
ابتدا باید به سامانه ثبت شرکت به آدرس irsherkat.ssaa.ir مراجعه فرمایید.در این سامانه به قسمت پذیرش درخواست ثبت شرکت مراجعه کنید.فرمی پیش روی شما ظاهر می شود که باید مرحله به مرحله آن را تکمیل کنید.اطلاعات مربوط به متقاضی نخستین موضوعی است که در این فرم ها باید بنویسید.مشخصات اولیه خود را در فرم تکمیل کنید.
قدم دوم انتخاب نام شرکت
نام شرکت خود را در فرم نام و نوع شخص حقوقی» وارد کنید.در این قسمت باید به ترتیب اولویت 5نام برای شرکت انتخاب کنید که از بین آنها یکی تایید شود.انتخاب نام برای شرکت باید ها و نبایدهای خاص خود را دارد؛ اول اینکه این اسم نباید تکراری باشد، استفاده از اسامی مخفف شده که مربوط به اداره های دولتی و…است تنها با کسب مجوز از آنها امکان پذیر است.در این مرحله یک کد رهگیری به شما داده می شود.
گام سوم موضوع فعالیت خود را وارد کنید
مدت و موضوع فعالیت، اطلاعات مورد نیاز در مرحله بعدی است. برای مشخص کردن مدت فعالیت شرکت یکی از دو گزینه محدود» یا نامحدود» را باید انتخاب نمایید. اما برای راحتی در انتخاب موضوع فعالیت، سامانه فهرستی را در اختیار شما قرار می دهد.
مرحله چهارم نشانی شرکت را مشخص نمایید
این قسمت با مشخصات مرکز اصلی» در سایت معرفی شده است. در اینجا لازم است یک نشانی برای محل دفتر شرکت ارائه بدهید، همچنین شماره تماس و کدپستی.
اقدام پنجم سرمایه شرکت را تامین کنید
در بخشسرمایه شخص حقوقی» سایت اداره ثبت شرکت ها باید تکلیف میزان سرمایه شرکت را مشخص کنید.در شرکت های سهامی، تعداد سهم و ارزش اسمی آن هم در این فرم وارد می شود.برای ثبت یک شرکت با مسئولیت محدود حداقل سرمایه مورد نیاز 100هزار تومان است.با این حال مبلغ سرمایه اولیه تا حدودی نشانه ای از اعتبار شرکت است.
قدم ششم شرکای خود را معرفی کنید
حالا باید در فرمی که پیش روی شما قرار می گیرد مشخصات سهامداران و اعضای اصلی شرکت را وارد کنید.اگر تعداد این افراد بیش از 150 نفر باشد باید فرمی را که از پیش در سایت بارگذاری شده دریافت و اسامی و مشخصات افراد را در آن وارد کنید.در این بخش اطلاعات شناسنامه ای و همچنین آدرس پستی و شماره تماس این افراد ثبت و ذخیره می شود.
گام هفتم مشخص کردن سهام شرکاء
گام بعدی پر کردن اطلاعات مربوط به سهام و سرمایه شرکاست.با انتخاب نام هر یک از اعضاء مشخص می کنید که این فرد چه تعداد سهام دارد.نوع سهام» در حقیقت گزینه ای است که در آن نقدی یا غیر نقدی بودن سرمایه مشخص می شود.
مرحله هشتم معرفی شعبه های شرکت
اگر قرار است که شرکت شما شعبه هایی هم داشته باشد لازم است در فرم مربوط به این قسمت مشخصات این شعب وارد شود؛ البته در صورتی که هنوز تکلیفی برای این موضوع از طرف سهامداران روشن نشده باشد می توان معرفی شعب را به زمان دیگری موکول کرد و در فرم قسمت شعب، گزینه مربوط به نداشتن شعب را انتخاب نمایید.بعد از روشن کردن تکلیف شعب شرکت و سمت اشخاص در آن، باید به سراغ تعیین سال مالی شرکت بروید و در مرحله بعد فرم مربوط به صورتجلسه را تکمیل نمایید.
قدم نهم اساسنامه را ارائه دهید
پس از تایید اطلاعات، از شما خواسته می شود که اساسنامه و شرکتنامه را در سایت بارگذاری کنید. اساسنامه و شرکت نامه شرکت ها، فرم های پیش فرض دارند که باید آن ها را پر کنید و در نهایت اگر خواستید می توانید قوانین مخصوص شرکت خودتان را به آن اضافه کنید.حالا باید تصویری برابر اصل شده از اساسنامه خود را در سایت اداره ثبت شرکت ها بارگذاری کنید.
گام آخر چاپ آگهی در رومه رسمی
بعد از تایید تمام مدارک، شماره ثبت شرکت به شما داده می شود. حالا باید آگهی ثبت شرکت را در رومه رسمی چاپ کنید.در آگهی که چاپ می کنید اطلاعاتی در مورد نام شرکت، نوع فعالیت و اطلاعاتی از این قبیل را مطرح می کنید.حدود دو هفته بعد از مراجعه شما به دفتر رومه رسمی، آگهی ثبت شرکت در آن درج می شود.و کار ثبت شرکت شما به پایان می رسد.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

آشنایی با مراحل ثبت شرکت بامسئولیت محدود – بخش دوم


• تعریف شرکت با مسئولیت محدود :
مطابق ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود وهر یک ازشرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول پرداخت بدهی ها و تعهدات شرکت است.

طبق ماده 95 دراسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و در غیر این صورت آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب وتابع مقررات آن خواهد بود.
اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکاء باشد و در غیر این صورت شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده باشد در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.
• تعداد شرکاء و سرمایه شرکت با مسئولیت محدود
1_ ماده 94 قانون تجارت حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود.
2_ شرکت با مسئولیت محدود با توجه به رویه وحداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.
3_ شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی و سهم الشرکه غیر نقدی نیز نوشته وداده شده باشد ومدیرعامل اقرار به دریافت کلیه سرمایه نقدی وسهم الشرکه غیرنقدی، نماید وهر شرکت که برخلاف این ماده تشکیل شود باطل واز درجه اعتبار ساقط است.(ماده 96 قانون تجارت)
4_در شرکتنامه باید صراحتاً قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان میزان نوشته شده است وهر شرکت که بر خلاف این ماده تشکیل شود باطل و از درجه اعتبار ساقط است.( ماده 97 قانون تجارت)
5_ ماده 98 قانون تجارت کلیه شرکاء نسبت به قیمتی که درحین تشکیل یرای سهم الشرکه های غیر نقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند.
• سهم الشرکه شرکاء
براساس ماده 102 قانون تجارت، سهم الشرکه شرکاء نمی تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از با اسم یا بی اسم وغیره درآید.سهم الشرکه را نمی توان منتقل به غیر نمود مگر با رضایت عده از شرکاء که لااقل سه چهارم سرمایه متعلق به
آنها بوده واکثریت عددی نیز داشته باشند.
* انتقال سهم الشرکه به وسیله سند رسمی انجام می شود. (ماده 103)
• حق رأی
وفق ماده 107 قانون تجارت، هریک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارند دارای رأی خواهد بود مگر اینکه اساسنامه به ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.
• روابط شرکاء
روابط بین شرکاء تابع اساسنامه است، اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع وضرر مقررات خاصی نباشد تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکاء به عمل خواهد آمد.( ماده 108 قانون تجارت)
طبق ماده 110شرکاء نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آراء
• انتخاب مدیران
به موجب ماده 104قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیر موظف که از بین شرکاء یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدودی معین می شود اداره می گردد.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1_ پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد واملاک کشور جهت تعیین نام
2_ تکمیل فرم تعیین نام
3_ دو برگ تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود وتکمیل آن وامضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه شرکاء
4_ دونسخه شرکت نامه با مسئولیت محدود وتکمیل وامضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
5_ دو جلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود وامضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
6_ دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین وهیأت مدیره که به امضاء سهامداران وبازرسین رسیده باشد.
7_ دونسخه صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
8_ تصویر شناسنامه وکارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران ودر صورتی که مدیر عامل خارج از اعضاء هیأت مدیره باشد.
9_فتوکپی شناسنامه وکارت ملی بازرسین
10_معرفی نمایندگان، در صورتی که سهامداران واعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند وارائه تصویر رومه رسمی وآگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن
11_تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی برغیر دولتی بودن آن
تذکر: در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیر نقدی باشد(اموال منقول وغیر منقول) ارائه گزارش کارشناس رسمی دادگستری اامی است ودر صورتی که اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه مستندات مربوطه اامی است
12_اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.
• روش و مراحل ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1. پس از تکمیل دوبرگ تقاضانامه و دونسخه شرکت نامه وتهیه دوجلد اساسنامه وامضاء ذیل تمام اوراق توسط تمام شرکاء نسبت به پرداخت هزینه تعیین نام وارائه فیش پرداختی به واحد حسابداری اداره ثبت شرکت ها اقدام و واحد مزبور نسبت به ور نمودن اوراق اقدام می نماید.
2. مدارک رابا توجه به مواردی که ذکرشد تحویل قسمت پذیرش مدارک اداره ثبت شرکت ها داده ورسید دریافت شود وباعنایت به تاریخ تعیین شده برای اعلام نتیجه در روز موعد توسط احدی از شرکاء یا وکیل رسمی شرکت به باجه مربوطه اداره ثبت شرکت ها مراجعه نماید.
3. در صورتی که کارشناس اداره ثبت شرکت ها ایرادی یا نقصی در مدارک ابرازی مشاهده ننماید نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام وپیش نویس مربوطه پس از تأیید مسئولین اداره ثبت شرکت ها تهیه ودر روز مراجعه تحویل متقاضی داده می شود؛ متقاضی بایستی به بانک مستقر در اداره مراجعه ونسبت به پرداخت حق الثبت که ذیل پیش نویس مبلغ آن قید شده اقدام نماید.
تذکر1: قبل از مراجعه به بانک به نمایندگی روابط عمومی مستقر در واحد حسابداری جهت تعیین مبلغ حق الدرج آگهی تأسیس در رومه کثیرالانتشار و اخذ فیش مراجعه شود ومبلغ حق الثبت وحق الدرج در یک مرحله به بانک پرداخت شود.
تذکر2: در صورتی که کارشناس اداره ثبت شرکت ها ایراد یا نقصی در مدارک مشاهده نماید مراتب کتبا به متقاضی اعلام خواهد شد که نسبت به رفع یا ایراد اقدام نماید.
4. در صورتی که کارشناس اداره ثبت شرکت ها موضوع فعالیت شرکت را نیازمند اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح تشخیص دهد نسبت به تهیه استعلام اقدام وبرگ استعلام پس از اخذ امضاء از مسئولین مربوطه در دبیرخانه اداره کل ثبت شرکت ها ثبت دفتر شده وبه مرجع مربوطه همراه با یک نسخه فتوکپی از مدارک تحویل داده شود.
5. پس از پرداخت مبلغ حق الثبت، جهت درج اطلاعات فیش درسامانه مکانیزه، به واحد حسابداری اداره ثبت شرکت ها مراجعه و واحد مربوطه نسبت به ور نمودن ذیل اوراق اقدام می نماید.
6. مدارک به واحد ثبت تأسیس وتغییرات اداره ثبت شرکت ها تحویل داده شود ومسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر وتعیین شماره ثبت شرکت ودرج اظهارنامه اقدام ودر ذیل ثبت دفتر از شخص معرفی شده توسط شرکاء ( که خود از شرکاء ویا وکیل رسمی شرکت می باشد) با قید جمله ” ثبت با سند برابر است” امضاء اخذ می نماید وسپس آگهی تایپ شده به امضاء رئیس اداره ثبت شرکت های برسد.یک نسخه از مدارک ضبط در پرونده شرکت شده ودر بایگانی اداره ثبت شرکت ها نگهداری خواهد شد ویک نسخه دیگر از مدارک (تقاضانامه، شرکت نامه، اساسنامه، صورتجلسه مجمع عمومی موسس، صورتجلسه هیأت مدیره) ور به مهر اداره کل ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی شده وتحویل متقاضی می گردد.
7. متقاضی مدارک مربوط به خود و پرونده متشکله را به قسمت دبیرخانه اداره کل ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی برده وپس از ثبت آگهی در ” دفتراندیکاتور”،مسئول مربوطه نسبت به درج شماره ثبت دفتر وور نمودن آگهی تایپ شده اقدام و پرونده متشکله را ضبط وبقیه مدارک تحویل متقاضی می گردد.
* در اداره ها دفتری که خلاصه نامه های فرستاده و رسیده را در آن ثبت کنند دفتر اندیکاتور یا نامه نما می گویند. این کار جهت سهولت در شناسائی وتفکیک بهتر مراسلات انجام می شود.
8. متقاضی پس از تحویل گرفتن مدارک مربوطه به خود، نسخه دوم آگهی تأسیس را به واحد روابط عمومی مستقر در اداره کل ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی جهت درج در رومه کثیرالانتشار تحویل ونسخه اول آگهی تایپ شده تأسیس شرکت را به دفتر شرکت سهامی رومه رسمی جمهوری اسلامی ایران جهت درج در رومه رسمی (پس از پرداخت حق الدرج که توسط مسئول مربوطه تعیین می گردد) تسلیم می نماید.
* در صورت نیاز فوری به آگهی تأسیس شرکت قبل از انتشار در رومه رسمی باشد چند نسخه تصویر ازآگهی تأسیس تهیه وهنگام تحویل اصلی آگهی به دفتر رومه رسمی فتوکپی ها توسط دفتر رومه رسمی ور به مهر می گردد که دارای اعتبار خواهد بود.


جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

نکات اساسی در انتقال سهام شرکت سهامی



در شرکت های سهامی، سرمایه شرکت به صورت ورقه سهام درمی آید و هر شخص ممکن است تعدادی از آن را داشته باشد. هر سهم میزان مشارکت و تعهدات و منافع دارنده آن را در شرکت معین نی کند.

سهام از نظر شکل ظاهری به صورت ورقه های چاپی متحدالشکل و دارای شماره ترتیب و امضای حداقل دو نفر مطابق مقررات اساسنامه شرکت است . طراحی سهام به هر شکلی ممکن است ولی در هر حال باید حاوی موارد ذیل باشد :
– نام شرکت و شماره ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها
– مبلغ سرمایه ثبت شده و مقدار پرداخت شده آن ها
– تعیین نوع سهم
– مبلغ اسمی سهم و مقدار پرداخت شده آن
– تعداد سهامی که هر ورقه نماینده آن است.

اقسام سهم
1- سهم بانام : سهامی که مالک آن مشخص و معلوم است و ملک شخصی شناخته می شود که سهام به نام او در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت رسیده است.
2- سهم بی نام : سهامی که مالک آن مشخص و معلوم نیست و به صورت سند در وجه حامل تنظیم و ملک دارنده آن شناخته می شود، مگر آنکه خلاف آن ثابت شود.

دارنده سهم دارای حقوق ذیل است :
1- رای در مجامع عمومی
2- انتقال سهام
3- کسب اطلاع از امور شرکت
4- دریافت سود
5- حق تقدم در خرید سهام جدید
6- سهیم شدن در اموال شرکت

انتقال سهام
از آنجا که سهم قسمتی از سرمایه و به تصریح قانون سندی قابل معامله است ( م 24 ) ، و نیز نظر به اینکه هر سهم بیان کننده میزان طلب دارنده آن از شرکت است و لذا مطابق ماده 20 قانون مدنی جزء اموال منقول به حساب می آید ( حتی اگر خود شرکت دارای اموال غیرمنقول باشد ) ، بنابراین مشمول احکام اینگونه اموال بوده و دارنده آن می تواند هر گاه که مایل باشد آن را به دیگری انتقال دهد. این حق قابل سلب نیست ولی در شرکت های سهامی خاص ممکن است منوط به موافقت هیات مدیره یا مجامع عمومی شود. در شرکت های سهامی عام چنین شرطی معتبر نیست. ( م 41 )
انتقال سهام بی نام صرفاَ با قبض و اقباض صورت می گیرد در حالیکه انتقال سهام بانام حتماَ باید در دفتر ثبت سهام شرکت ( که در خود شرکت نگهداری می شود ) توسط انتقال دهنده امضا گردد. ( م 40) سهام نیز ممکن است مانند هر مال دیگری به صورت قهری انتقال یابد.
علاوه بر ارث یا انتقال سهام به طلبکاران سهامدار به حکم دادگاه ، صورت های دیگری نیز در قانون تجارت پیش بینی شده است :
– در صورتی که بهای اسمی سهام از ابتدا کاملاَ پرداخت نشده باشد و دارنده آن علیرغم مطالبه شرکت به تادیه الباقی آن اقدام نکند. (م 35)
– در صورتی که شرکت تصمیم به تبدیل سهام بانام به بی نام گرفته باشد ولی دارنده، سهام خود را به شرکت تسلیم نکرده باشد. ( م 45 )
در هر دو صورت فوق، شرکت سهام را از طریق مزایده و یا بورس اوراق بهادار ( اگر شرکت در بورس پذیرفته شده باشد ) به فروش خواهد رساند و وجوه حاصله را پس از کسر مخارج به دارنده سهام پرداخت خواهد کرد و سهامدار جدید به جای شخص قبلی وارد شرکت خواهد شد.
ضمناَ این نکته نیز از توضیحات فوق معلوم می شود که هیچ سهامداری را ولو در اقلیت باشد نمی توان از شرکت اخراج کرد و تنها راه خروج او، انتقال سهام توسط وی است. نمی توان از شرکت اخراج کرد و تنها راه خروج او، انتقال سهام توسط وی است. البته این امکان وجود دارد که با افزایش سرمایه و در صورت عدم استفاده او از حق تقدم ، درصد سهام وی کاهش داده شود.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده
 

ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیرماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".

طبق قانون ثبت علائم تجاری شما می توانید با ثبت برند، نسبت به برند خود حق انحصاری پیدا نمایید. در واقع، برابر ماده 2 قانون ثبت علایم و اختراعات ، حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این  جهت کلیه تجار و موسسات تجاری، برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب ، علائم خود را به ثبت می رسانند.
علامت تجاری ثبت شده قابل اعتراض است و می توان ابطال آن را از دادگاه درخواست نمود. این امر تابع مقرراتی است که ذیلاَ به آن ها اشاره می شود :

درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده
وفق ماده 16 قانون ثبت علائم و اختراعات ، اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است ، اعتراض کنند :
الف) کسانی که آن علامت را ، علامت تجاری خود می دانند.
ب) کسانی که آن علامت ، با علامت آن ها تا اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه اندازد.
مرجع رسیدگی، دادگاه عمومی تهران می باشد. دادخواستی که به منظور ابطال علامت تجاری ثبت شده به دادگاه تقدیم می شود، باید دارای ضمایم ذیل باشد :
مستخرجه گواهی شده از اداره کل مالکیت صنعتی، مشعر بر ثبت علامتی که ابطال آن درخواست می شود. – اصل یا رونوشت گواهی شده کلیه اسناد مثبته ادعای معترض- وکالت نامه ، در صورتی که دادخواست به وسیله وکیل داده شده باشد.
مهلت اعتراض و درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده، سه سال است. در این مورد قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات می گوید : " کسی که نسبت به ثبت های راجع به علامتی، از تاریخ ثبت تا سه سال، اعتراض نکرده باشد، دیگر نمی تواند نسبت به ثبت آن، اعتراض نماید. مگر این که ثابت کند معترض علیه در حین ثبت، عالم بوده است که علامت را خود معترض یا کسی که به معترض انتقال داده، قبلاَ به طور مستمر استعمال کرده، ولی اگر معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضای مدت سه سال فوق، از ثبت علامت اطلاع داشته است ، اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد ".
در هر دو مورد مزبور، یعنی هم در اعتراض به درخواست ثبت علامت و هم در درخواست ابطال علامت ثبت شده، هر گاه معترض، در دادگاه ثابت نماید که نسبت به علامت، به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت ، حق تقدم داشته ، دادگاه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض، قبلاَ در اداره کل مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد، حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال، و علامت به نام معترض ثبت گردد. ترتیبات مزبور در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییرات خود علامت یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می رود.
شایان ذکر است در اعتراض بر رد تقاضای ثبت ، معترض باید مبلغی در صندوق دادگستری به ودیعه بگذارد و قبض آن را به دادخواست اعتراض پیوست کند. از وجه مزبور، در صورتی که معترض محکوم به بیحقی شود، خسارت طرف پرداخت خواهد شد. در صورتی که طرف، بیش از مبلغ تودیع شده خسارت دیده باشد، می تواند برای مازاد به دادگاه رجوع نماید.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

مدارک لازم برای ثبت شرکت تعاونی

 
ماده 2 قانون شرکت های تعاونی مصوب سال 1350 شرکت تعاونی را چنین تعریف کرده است :
” شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافق اصولی که در این قانون مصرح است تشکیل می شود.
برای تشکیل تعاونی در هر بخش حداقل 7 نفر عضو لازم است و تابعیت کلی تعاونی ها باید ایرانی باشد . یادآوری می شود که شرکت ها و اتحادیه های تعاونی دارای شخصیت حقوقی می باشند.
جهت ثبت شرکت تعاونی، مدارک و اوراق ذیل بایستی توسط هیات مدیره همراه با درخواست خود تحویل اداره تعاون گردد :
1. اساسنامه مصوب شرکت
2.  دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
3. صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی ، دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان .
4. صورتجلسه راجع به جلسه اولین هیات مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره ، انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیر عامل.
5. فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل تعاونی .
6. فهرست اسامی حاضران در اولین مجمع عمومی عادی که حاوی امضای آن ها باشد.
7.  فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیر عامل که حاوی امضای آن ها باشد.
8.  مدارک مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه که به صورت جنبی بوده است.
9. قبولی کتبی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
10. رسید پرداخت مقدار وجوه لازم التادیه سرمایه تعاونی ، طبق اساسنامه
هیات مدیره تعاونی پس از ثبت ، می بایست نسبت به اخذ پروانه تاسیس اقدام نماید.

مدارک لازم جهت اخذ پروانه تاسیس به قرار ذیل است :
الف ) فتوکپی مدارک ثبت تعاونی که از مرجع ثبت دریافت شده است.
ب)  تقاضانامه ای برای اخذ پروانه تاسیس که به عنوان اداره تعاون نوشته شده است.
ج)  نسخه ای از رومه رسمی که آگهی تشکیل شرکت تعاونی در آن چاپ شده است.
لازم به ذکر است ، به موجب ماده 5 قانون شرکت های تعاونی ، شرکت های مزبور که طبق مقررات تشکیل و اساسنامه آن ها به تصویب شورای عالی تعاون کشور می رسند از پرداخت حق الثبت و تمبر سهام و مالیات بر درآمد معاف خواهند بود.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

شرایط ثبت سازمان ها و موسسات غیر تجاری چیست ؟

 
موسسات غیر تجاری به موسساتی گفته می شود که فعالیت تجاری انجام نمی دهند. به موجب ماده 1 آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجاری مقصود کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیرتجاری از قبیل امور علمی و ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود. اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته و یا نداشته باشند.
تشکیلات مذکور می توانند تحت عناوین انجمن، بنگاه، موسسه، کانون و نظایر آن تاسیس شوند لیکن استفاده از عناوینی که مختص تشکیلات دولتی است نظیر سازمان،وزارت یا اداره و دایره میسر نیست.
به موجب مواد 585 و 584، تشکیلات و موسساتی که برای مقاصد غیر تجارتی تاسیس شده یا بشوند از تاریخ ثبت در دفتر ثبت مخصوصی که وزارت دادگستری معین خواهد کرد شخصیت حقوقی پیدا می کنند و شرایط ثبت این قبیل موسسات نیز به موجب نظامنامه وزارت مذکور تعیین می شود.
در ذیل به بررسی شرایط ثبت سازمان ها و موسسات غیرتجاری می پردازیم. لازم به توضیح است کلیه ی خدمات ثبتی در کوتاه ترین زمان ممکن توسط تیم کاردان و متعهد نیک به صورت ویژه ارائه می گردد.
شرایط ثبت سازمان ها و موسسات غیر تجاری :

حداقل تعداد شرکا
حداقل تعداد شرکا برای ثبت یک موسسه 2 نفر و حداکثر بدون محدودیت می باشد.

حداقل سرمایه موسسات
حداقل سرمایه جهت ثبت یک موسسه یک میلیون ریال برابر با یکصد هزار تومان می باشد. لازم به توضیح است افزایش سرمایه مجاز است اما نباید از این مبلغ کمتر شود.

حداقل تعداد مدیران و بازرسین
حداقل 2 نفر عضو اصلی در موسسه که به سن قانونی رسیده باشند. ( سال تمام ) . لازم به توضیح است هر دو عضو موسسه باید شریک باشند، حتی یک درصد.
انتخاب بازرس برای موسسات اجباری نمی باشد. اما موسسه می تواند دارای بازرس باشد.

ساختار مدیریتی موسسه
مجمع عمومی + مدیر ( انتخاب بازرس اامی نمی باشد اما می توان بازرس داشت ) .

دوره انتخاب مدیران
دوره انتخاب مدیران و مدیر عامل بدون محدودیت می باشد. در صورت داشتن بازرسین دوره انتخاب آن ها حداکثر یک سال می باشد.
ثبت این قبیل موسسات از طریق تنظیم اظهارنامه انجام می شود. اظهارنامه می بایست به ضمیمه صورتجلسه مجمع عمومی و اساسنامه و با قید تاریخ و امضاء موسسین به اداره ثبت شرکت ها تسلیم شود .
اظهارنامه باید حاوی موارد ذیل باشد :
1-نام موسسه
2- تابعیت
3- مرکز اصلی فعالیت
4- اسامی موسسین
5- دارایی موسسه ( نقدی و غیر نقدی )
6- مراکز شعبه موسسه
7- موضوع فعالیت

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ثبت شرکت تعاونی توزیع
 
به موجب ماده اول قانون شرکت های تعاونی مصوب 11 / 5 / 1334 ، شرکت تعاونی شرکتی است که برای مدت نامحدود به منظور رفع احتیاجات مشترک شرکا و بهبود وضع مادی و اجتماعی آنان تشکیل می شود.
بنا به تعریف فوق شرکت تعاونی انواع ذیل را شامل است :

- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت تعاونی

- شرایط تشکیل و ثبت شرکت تعاونی چیست

1- شرکت تعاونی تولید محصولات صنعتی و کشاورزی
2- شرکت تعاونی توزیع و فروش محصولات
3- شرکت تعاونی وام و اعتبار
4- شرکت تعاونی ساختمان مسکن
5- شرکت تعاونی مصرف
6- شرکت تعاونی بیمه محصولات و حیوانات
7- شرکت تعاونی نمایندگی کارخانجات و موسسات تولیدی
همان طور که ملاحظه می گردد، تعاونی ها ممکن است به صورت تعاونی تولید یا تعاونی توزیع فعالیت نمایند. ما در این مقاله قصد داریم تا در مورد ثبت شرکت تعاونی توزیع اطلاعاتی را در اختیار شما متقاضیان محترم ارائه دهیم. خوانندگان محترم ، جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند با کارشناسان مجرب فکر برتر تماس حاصل نمایند و یا مقالات ذیل را مورد مطالعه قرار دهند :
- ثبت شرکت تعاونی تولید
- ثبت شرکت تعاونی مصرف
- شرایط تشکیل و ثبت شرکت تعاونی چیست

شرکت تعاونی توزیع :

طبق ماده 1 دستورالعمل تشکیل تعاونی ها، شرکت های تعاونی در یک تقسیم بندی کلی بر اساس نوع فعالیت به 2 دسته تقسیم می شوند : 1) تعاونی های تولید ؛ 2) تعاونی های توزیع .
تعاونی های تولید ، شامل تعاونی هایی است که در امور مربوط به کشاورزی، دامداری ، دامپروری ، پرورش و صید ماهی ، شیلات ، صنعت ، معدن ، عمران شهری و روستایی و عشایری و نظایر این ها فعالیت می نمایند. تعاونی های تولید در کلیه اولویت ها و حمایت های مربوط به تعاونی ها حق تقدم دارند. در تعاونی های تولید ، عضو باید در تعاونی به کار اشتغال داشته باشد.
و اما شرکت های تعاونی توزیع در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا ، مسکن ، خدمات و سایر نیازهای اعضاء فعالیت می کنند. این دسته از شرکت ها انواع گوناگونی دارند و هدف تمام آن ها این است که با مرغوب ترین کیفیت و مناسب ترین قیمت احتیاجات اعضاء خود را برآورده سازد. در واقع این شرکت ها، نیاز مشاغل تولیدی و یا مصرف کنندگان اعضاء خود را با توجه به مصالح عمومی، جهت کاهش هزینه ها و قیمت ها تامین می نمایند.
آن دسته از شرکت های تعاونی که فعالیت آنان ، تواماَ " تولیدی و توزیعی " باشد را شرکت تعاونی تولیدی و توزیعی نامند.
تعاونی های موضوع این قانون با رعایت قوانین و مقررات می توانند به امر صادرات و واردات در موضوع فعالیت خود بپردازند.
غیر از این دو نوع تعاونی، در تبصره 2 ماده 8 قانون ذکر شده ، از تعاونی های چند منظوره نیز نام برده شده است . منظور از این تعاونی ها، تعاونی هایی است که ترکیبی از تولید و توزیع دارند مثلاَ شرکت تعاونی که با هدف عمران روستایی خاص و تهیه آذوقه برای ساکنین همان روستا ایجاد شده است. در چنین شرکتی که عضویت آن برای همه ساکنین روستا آزاد است، داشتن عضو غیرشاغل مجاز است اما هیئت مدیره و مدیر عامل باید از میان اعضای شاغل انتخاب شوند.
• سرمایه تعاونی
سرمایه تعاونی متشکل از آن اموالی است که یا در ابتدا به تعاونی تعلق دارد و یا در نتیجه افزایش سرمایه به مالکیت تعاونی در می آید. حداقل 51% سرمایه را خود اعضاء تامین می کنند و می توانند الباقی را از وزارتخانه ها و سازمان ها و شرکت های دولتی وام بگیرند.
سرمایه تعاونی توسط اعضا به تساوی تامین می شود مگر آن که مجمع عمومی خلاف این ترتیب را مقرر کند.
ثبت و تشکیل تعاونی زمانی میسر است که لااقل یک سوم سرمایه تادیه شده باشد و مابقی مبلغ باید ظرف مهلت مقرر در اساسنامه مطالبه شود. اگر سرمایه شرکت دربردارنده آورنده غیرنقدی باشد، آن آورده باید تقویم و تسلیم شده باشد. انتقال سهم به سایر اعضا یا افراد خارج از شرکت تعاونی با رعایت قانون و مفاد اساسنامه منعی ندارد.
مسئولیت مالی اعضا محدود به میزان سهم آنان در تعاونی است مگر شرط خلاف در قرارداد. حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت تعاونی نباید از ده درصد سرمایه گذاری مورد نیاز کم تر باشد و اگر در سایر قوانین و مقررات برای موضوع فعالیت حداقل میزان سرمایه تعیین شده باشد رعایت آن اامی است.

• ثبت شرکت تعاونی
انجام این کار منوط به ارائه مجوز وزارت تعاون است. پس از مراجعه به این اداره و ارائه طرح توجیهی و تقاضای تاسیس شرکت ، چنانچه با درخواست موافقت گردد ، موافقت نامه تشکیل صادر می گردد. لازم به ذکر است طرح توجیهی ، مشتمل بر بیان ضرورت تاسیس تعاونی و ذکر دلایل توجیهی ، مبتنی بر امور ذیل می باشد :
1- تناسب هدف های تشکیل تعاونی با هدف ها و برنامه های مصوب دولت .
2- تعداد و مشخصالت داوطلبان ، سوابق و مهارت های آنان در رشته های فعالیت مورد نظر .
3- مبلغ لازم التادیه ( مبلغی که برای خرید هر سهم باید پرداخت گردد. این مبلغ نباید از یک سوم قیمت هر سهم کم تر باشد ) .
4- میزان و نحوه سرمایه گذاری و مشارکت دستگاه های دولتی یا عمومی
اداره تعاون پس از اخذ تقاضای هیئت موسس و بررسی طرح توجیهی و سایر مدارک موافقت نامه تشکیل شرکت تعاونی را صادر و نمونه اساسنامه و فرم های مورد نیاز را در اختیار نماینده هیئت موسس قرار می دهد، هیئت موسس پس از اخذ موافقت نامه تشکیل، باید ظرف 2 ماه اقدامات لازم را برای تاسیس تعاونی و تشکیل اولین مجمع عمومی عادی به عمل آورد تا نسبت به تعیین رئیس و نائب رئیس هیئت مدیره و منشی و مدیر عامل و دارندگان حق امضای اسناد رسمی و تعهد آور و دارندگان حق امضای اسناد عادی اقدام نمایند.
اولین هیئت مدیره می بایست ظرف 1 ماه از تاریخ جلسه اولین مجمع عمومی عادی، اقدامات لازم را جهت ثبت شرکت تعاونی به عمل آورد.

مدارک لازم برای ثبت تعاونی به قرار ذیل است :
1- مجوز اداره تعاون
2- اساسنامه مورد تصویب شرکت تعاونی
3- دعوت نامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
4- صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی دال بر تصویب اساسنامه و اننتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
5- رسید پرداخت سرمایه شرکت طبق اساسنامه به صندوق تعاون
6- لیست اسامی و امضاء حاضرین در اولین مجمع عمومی عادی
7- لیست اسامی و مشخصات و نشانی اعضاء اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
8- قبولی کتبی اعضاء اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
9- صورتجلسه اولین هیات مدیره دال بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره انتخاب صاحبان امضاء مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و مدیر عامل
10- تقاضانامه و شرکت نامه که به صورت اوراق چاپی توسط اداره ثبت شرکت قرار می گیرد.
پس از تحویل مدارک فوق به اداره مربوطه، ثبت کردن شرکت تعاونی به وسیله آگهی در رومه رسمی به اطلاع عموم می رسد.
پس از صدور آگهی تاسیس توسط ثبت شرکت ها و درج آن در رومه رسمی جمهوری اسلامی ایران ، اداره تعاون نسبت به صدور پروانه تاسیس تعاونی اقدام خواهد نمود.
• برخی از تسهیلات دولت نسبت به شرکت های تعاونی
برخی از تسهیلات دولت نسبت به شرکت های تعاونی به قرار ذیل است :
* دولت موظف است به گونه ای که زمینه اداره یا دخالت در اداره تعاونی ها فراهم نیاید با بخش تعاونی همکاری نموده و امکانات و تسهیلات لازم را با هماهنگی وزارت تعاون در اختیار آن ها قرار دهد.
* در تعاونی های اشتغال زا کمک های دولتی به نسبت اعضاء شاغل در آن تعاونی واگذار می شود.
* وزارتخانه ها، سازمان ها ، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانک ها ، شهرداری ها ، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای عمومی می توانند از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت ، مضاربه ، مزارعه ، مساقات ، اجاره ، اجاره به شرط تملیک ، بیع شرط ، فروش اقساطی و صلح ، اقدام به کمک در تامین و یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی بنمایند.
* دولت و کلیه سازمان های وابسته موظفند در اجرای طرح ها و پروژه های خود در شرایط مساوی اولویت را به بخش تعاونی بدهند.
حق تقدم در اختصاص تسهیلات به تعاونی ها :
تعاونی در دریافت برخی تسهیلات از پاره ای از حق تقدم ها برخوردارند ؛ مانند :
1- تعاونی های تولید در کلیه اولویت ها و حمایت های مربوط به تعاونی ها حق تقدم دارند.
2- تعاونی های توزیع مربوط به تامین کالا و مسکن و سایر نیازمندی های روستاییان و عشایر و کارگران و کارمندان از نظر گرفتن سهمیه کالا و حمایت های دولتی و بانکی و سایر حمایت های مربوط به امور تهیه و توزیع اولویت دارند .

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

نکاتی که قبل از ثبت موسسات غیرتجاری باید بدانید


مطابق قانون، تشکیلات و موسسات غیرتجاری، موسساتی هستند که جهت مقاصد غیرتجاری از قبیل امور علمی و ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شوند و تشکیل دهندگان آن ها ممکن است قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند بنابراین در تشخیص موسسات تجاری از غیرتجاری ما نباید قصد انتفاع یا عدم قصد انتفاع را در نظر بگیریم بلکه باید گفت که در ماده منظور از مقاصد غیرتجاری ( موضوع فعالیت ) موسسات می باشد که این موضوع فعالیت باید امور غیرتجاری از قبیل امور علمی، ادبی و … باشد.

نکات قابل توجه در ثبت موسسات غیرتجاری
1- حداقل تعداد شرکا که برای مؤسسات در نظر گرفته ‌شده است، ۲ نفر می‎‎باشد و حداکثر بدون محدودیت می باشد.
2- حداقل سرمایه جهت ثبت موسسه یکصد هزار تومان می باشد.
3- موسسه دارای مجمع عمومی فوق العاده و عادی می باشد و اعضای هیات مدیره را مجمع عمومی عادی تعیین می کند .
4- در موسسات غیر تجاری انتخاب بازرس اجباری نمی باشد اما می تواند دارای بازرس باشد. حداقل تعداد مدیران در این موسسات 2 نفر عضو می باشد که می بایست به سن قانونی سال رسیده باشند.
5- موسسات غیرتجاری نیز باید به ثبت برسند و برای ثبت آن ها تسلیم اظهارنامه همراه ضمائم در دو نسخه به اداره ثبت شرکت ها ضروری است.
6- ثبت تشکیلات و موسسات مزبور در تهران در اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها در اداره ثبت مرکز اصلی آن به عمل خواهد آمد. همچنین ثبت موسسات و تشکیلات غیرتجاری که در خارج از کشور به ثبت رسیده است فقط در تهران در اداره ثبت شرکت ها به عمل خواهد آمد. اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی به محض وصول تقاضای ثبت این قبیل موسسات و تشکیلات مراتب را با ذکر خصوصیات به وزارت امور خارجه اعلام دارد و پس از موافقت آن وزارتخانه طبق مقررات اقدام به ثبت آن ها خواهد نمود.
7- اساسنامه این تشکیلات می تواند مانند اساسنامه شرکت های بامسئولیت محدود باشد.
8- تشکیلات مذکور می توانند تحت عناوین انجمن، بنگاه ، موسسه ، کانون و نظایر آن تاسیس شوند لیکن استفاده از عناوینی که مختص تشکیلات دولتی است نظیر سازمان، وزارت یا اداره و دایره میسر نیست.
9- انحلال موسسات می تواند اختیاری و با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده و یا به موجب حکم دادگاه باشد.
10- تصفیه به وسیله مدیر یا مدیران شرکت بر طبق اساسنامه می باشد. اگر متصدی تصفیه تعیین نشده باشد در صورت انحلال اختیاری مجمع عمومی فوق و در صورت انحلال اجباری دادگاه آن را تعیین می کند.
تشکیلات و موسساتی که برای مقاصد غیرتجاری تاسیس شده یا بشوند از تاریخ ثبت در دفتر ثبت مخصوصی که وزارت دادگستری معیت خواهد کرد شخصیت حقوقی پیدا می کنند و شرایط ثبت این قبیل موسسات نیز به موجب نظامنامه وزارت مذکور تعیین می شود.

مدارک ثبت موسسات غیرتجاری :
1. اخذ دو نسخه تقاضانامه ثبت موسسه از اداره ثبت شرکت ها و تکمیل و امضا توسط شرکا
2. تنظیم اساسنامه حداقل دو جلد و امضای ذیل تمام صفحات توسط کلیه شرکا یا اعضا ( اساسنامه این تشکیلات می تواند مانند اساسنامه شرکت های با مسوولیت محدود باشد) .
3. تنظیم صورتجلسه مجمع موسسین حداقل دو نسخه
4. تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت موسسین و مدیران
5. اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
6. چنانچه موسسه در کشور دیگری هم به ثبت رسیده است ارائه گواهی نامه تصدیق به همراه ترجمه فارسی ( دو نسخه )
7. اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

 

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ظ اختیارات هیات مدیره شرکت سهامی


برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : "  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است" ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام و وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.

ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی ، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات.
رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. سهام داران با انتخاب اعضای هیات مدیره و اعتماد به حسن عملکرد و درایت آنان سرمای های خود را به شرکت می سپارند و آنان نیز با بهره گیری از هوش و خلاقیت خود پس از انقضای سال مالی سود مناسبی عاید شرکت و سهام داران می کنند.
در این مطلب اختیارات هیات مدیره شرکت سهامی مورد بررسی قرار می گیرد.

اختیارات هیات مدیره شرکت سهامی
به طور کلی اداره شرکت از جمله دعوت از مجامع عمومی به عهده هیات مدیره است لذا مدیران مزبور از یک طرف بیان کننده اراده و تصمیمات شرکت در برابر اشخاص ثالث ( غیرسهامداران ) و از طرف دیگر پاسخگوی اعمال خویش در برابر مجامع عمومی صاحبان سهام هستند.
ماده 1 قانون تجارت در تفصیل اختیارات هیات مدیره مقرر می دارد : " جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند مشروط بر آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد. محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است ". از جمع ماده فوق و ماده 86 مربوط به مجمع عمومی عادی می توان چنین استنباط کرد که سه گونه تصمیم ممکن است در شرکت های سهامی اتخاذ شود :
الف : آنچه بنا به تصریح قانون در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مانند تغییر اساسنامه ، تعیین بازرس، انتخاب مدیران شرکت ، تصویب صورت های مالی و غیر این ها.
ب: آنچه بنا به تصریح قانون در صلاحیت خاص هیات مدیره است مانند انتخاب رئیس هیات مدیره و مدیر عامل.
ج: سایر موارد که ممکن است طبق مقررات اساسنامه یا مصوبات مجمع عمومی از صلاحیت هیات مدیره کاسته شده و جزء اختیارات مجمع عمومی قرار گرفته باشد، مانند تصویب معاملات غیرمنقول یا معاملات از مبلغی معین به بالا، تصویب آیین نامه های داخلی شرکت شامل آیین نامه های اداری و مالی و امثال این ها. در صورت عدم تعیین تکلیف موارد اخیر در اساسنامه یا در مصوبات مجامع عمومی، همه آن ها داخل در صلاحیت هیات مدیره هستند زیرا تحت عنوان " اداره شرکت " و مشمول مواد 107 و 1 قانون تجارت قرار می گیرند.
هر گونه تصمیم مجمع عمومی یا هیات مدیره برخلاف فقرات اول و دوم بی اعتبار است یعنی مثلاَ مجمع عمومی نمی تواند مدیر عامل انتخاب کند و هیات مدیره نیز نمی تواند صورت های مالی و سود قابل تقسیم را تصویب نماید ولی در مورد سوم ، مساله دو وجه دارد.
در برابر اشخاص ثالث، تمام اعمال هیات مدیره معتبر است اعم از آنکه موافق یا مخالف مقررات اساسنامه یا مصوبات مجامع عمومی باشد ولی در برابر صاحبان سهام ، ممکن است تخلف باشد و مجمع عمومی می تواند تصمیم مناسب در مورد آن اتخاذ کند. ضمناَ چنانچه خسارتی از حیه تخلف یادشده به شرکت وارد شده باشد، مدیرانی که مرتکب آن شده اند مسئول جبران آن خواهند بود. در عین حال، اگر سودی از همان تخلفات عاید شده باشد، متعلق به شرکت است زیرا مدیران طبق قانون به نام و حساب و با اموال شرکت عمل کرده اند.
طبق ماده 241 " لایحه " پاداش هیات مدیره نباید به هیچ وجه از پنج درصد در شرکت های سهامی عام و ده درصد در شرکت های سهامی خاص از سود قابل تقسیمی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می شود کند و در اساسنامه شرکت نیز نمی توان خلاف مقررات ماده فوق پیش بینی کرد. سود قابل پرداخت شرکت سودی است که پس از اعمال ذخایر و پرداخت مالیات به سهام دار پرداخت می شود.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

اختیارات هیات مدیره شرکت سهامی


برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : "  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است" ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام و وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.

ارکان شرکت سهامی طبق قانون تجارت عبارتند از مجمع عمومی ، هیات مدیره و بازرس. ممکن است شرکتی مطابق اساسنامه خود دارای ارکان دیگری نیز باشد مانند شورای فنی یا شورای عالی معاملات.
رکن اداره کننده و به عبارت دیگر قوه مجریه شرکت های سهامی اعضای هیات مدیره آن هستند. سهام داران با انتخاب اعضای هیات مدیره و اعتماد به حسن عملکرد و درایت آنان سرمای های خود را به شرکت می سپارند و آنان نیز با بهره گیری از هوش و خلاقیت خود پس از انقضای سال مالی سود مناسبی عاید شرکت و سهام داران می کنند.
در این مطلب اختیارات هیات مدیره شرکت سهامی مورد بررسی قرار می گیرد.

اختیارات هیات مدیره شرکت سهامی
به طور کلی اداره شرکت از جمله دعوت از مجامع عمومی به عهده هیات مدیره است لذا مدیران مزبور از یک طرف بیان کننده اراده و تصمیمات شرکت در برابر اشخاص ثالث ( غیرسهامداران ) و از طرف دیگر پاسخگوی اعمال خویش در برابر مجامع عمومی صاحبان سهام هستند.
ماده 1 قانون تجارت در تفصیل اختیارات هیات مدیره مقرر می دارد : " جز درباره موضوعاتی که به موجب مقررات این قانون اخذ تصمیم و اقدام درباره آن ها در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مدیران شرکت دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند مشروط بر آنکه تصمیمات و اقدامات آن ها در حدود موضوع شرکت باشد. محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است ". از جمع ماده فوق و ماده 86 مربوط به مجمع عمومی عادی می توان چنین استنباط کرد که سه گونه تصمیم ممکن است در شرکت های سهامی اتخاذ شود :
الف : آنچه بنا به تصریح قانون در صلاحیت خاص مجامع عمومی است مانند تغییر اساسنامه ، تعیین بازرس، انتخاب مدیران شرکت ، تصویب صورت های مالی و غیر این ها.
ب: آنچه بنا به تصریح قانون در صلاحیت خاص هیات مدیره است مانند انتخاب رئیس هیات مدیره و مدیر عامل.
ج: سایر موارد که ممکن است طبق مقررات اساسنامه یا مصوبات مجمع عمومی از صلاحیت هیات مدیره کاسته شده و جزء اختیارات مجمع عمومی قرار گرفته باشد، مانند تصویب معاملات غیرمنقول یا معاملات از مبلغی معین به بالا، تصویب آیین نامه های داخلی شرکت شامل آیین نامه های اداری و مالی و امثال این ها. در صورت عدم تعیین تکلیف موارد اخیر در اساسنامه یا در مصوبات مجامع عمومی، همه آن ها داخل در صلاحیت هیات مدیره هستند زیرا تحت عنوان " اداره شرکت " و مشمول مواد 107 و 1 قانون تجارت قرار می گیرند.
هر گونه تصمیم مجمع عمومی یا هیات مدیره برخلاف فقرات اول و دوم بی اعتبار است یعنی مثلاَ مجمع عمومی نمی تواند مدیر عامل انتخاب کند و هیات مدیره نیز نمی تواند صورت های مالی و سود قابل تقسیم را تصویب نماید ولی در مورد سوم ، مساله دو وجه دارد.
در برابر اشخاص ثالث، تمام اعمال هیات مدیره معتبر است اعم از آنکه موافق یا مخالف مقررات اساسنامه یا مصوبات مجامع عمومی باشد ولی در برابر صاحبان سهام ، ممکن است تخلف باشد و مجمع عمومی می تواند تصمیم مناسب در مورد آن اتخاذ کند. ضمناَ چنانچه خسارتی از حیه تخلف یادشده به شرکت وارد شده باشد، مدیرانی که مرتکب آن شده اند مسئول جبران آن خواهند بود. در عین حال، اگر سودی از همان تخلفات عاید شده باشد، متعلق به شرکت است زیرا مدیران طبق قانون به نام و حساب و با اموال شرکت عمل کرده اند.
طبق ماده 241 " لایحه " پاداش هیات مدیره نباید به هیچ وجه از پنج درصد در شرکت های سهامی عام و ده درصد در شرکت های سهامی خاص از سود قابل تقسیمی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می شود کند و در اساسنامه شرکت نیز نمی توان خلاف مقررات ماده فوق پیش بینی کرد. سود قابل پرداخت شرکت سودی است که پس از اعمال ذخایر و پرداخت مالیات به سهام دار پرداخت می شود.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

وظایف مجمع عمومی شرکا در تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود
 
در این مقاله برآنیم تا به بررسی وظایف مجمع عمومی شرکا در تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود بپردازیم. پیش از آن، توجه علاقه مندان به ثبت شرکت با مسئولیت محدود را به مطالعه مقالات ذیل جلب می نماییم.

- نکات مهم قبل از ثبت شرکت با مسئولیت محدود
- شرایط لازم جهت تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود چیست ؟
و اما وظایفی را که بر عهده مجمع عمومی شرکا قانوناَ محول است، می توان به قرار ذیل ذکر کرد :
1- اتخاذ تصمیمات راجع به شرکت : اتخاذ تصمیم در این مورد به شرح ماده 106 قانون تجارت است . در این ماده آمده است : تصمیمات راجع به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود- اگر در دفعه اولی این اکثریت حاصل نشد - باید تمام شرکاء مجدداَ دعوت شوند در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکاء اتخاذ می شود اگرچه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد. اساسنامه شرکت می تواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد.
برای اتخاذ تصمیم لازم در مواقع ضروری، بسته به مورد، مدیر یا مدیران شرکت یا هیئت نظار می توانند شرکا را برای انعقاد مجمع عمومی فوق العاده دعوت کنند. ( ماده 109 ق. ت )
2- اتخاذ تصمیم راجع به اساسنامه : هر تغییر دیگری ( به جز تغییر تابعیت شرکت یا افزایش تعهدات شرکا ) راجع به اساسنامه باید با اکثریت عددی شرکا که لااقل سه ربع سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید ، مگر این که در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد. ( ماده 111 ق. ت )
گفته شد : " به جز تغییر تابعیت شرکت " ، زیرا ماده 110 قانون تجارت می گوید : " شرکا نمی توانند تبعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آراء ."
ولی ماده 94 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت که وارد بر ماده 110 قانون تجارت و ناسخ ضمنی آن است، در باب شرکت های سهامی می گوید :
" هیچ مجمع عمومی نمی تواند تابعیت شرکت را تغییر دهد " .
به علاوه ماده اول قانون ثبت شرکت ها مصوب 11 / 3 / 1310 می گوید :
" هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب است ". بنابراین هیچ شرکت تجاری با وجود نصوص قانونی فوق نمی تواند با هیچ اکثریتی نسبت به تغییر تابعیت شرکت اتخاذ تصمیم نماید .
آنچه درباره ( اکثریت ) در مجمع عمومی شرکا قابل بحث است ، مفاد ذیل ماده 107 قانون تجارت است ، زیرا ماده مذکور می گوید :
" هر یک از شرکا به نسبت سهمی که در شرکت دارد، دارای رای خواهد بود. مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد ".
برای توجیه مستثنای ذیل ماده در مقام تلفیق با مقررات مواد 102 و 105 و 111 قانون مذکور که در آن ها پیش بینی اکثریت ( عددی ) و اکثریت ( مبلغی ) هر دو با هم به عمل آمده است، می توان گفت :
اصولاَ در شرکت های تجاری، وقتی در مورد حد نصاب ( تشکیل ) یا ( اخذ رای ) در مجامع عمومی اختیاراتی قانوناَ به مجامع عمومی در تعیین آن در اساسنامه داده می شود، اصل بر این استقرار دارد که مجامع عمومی مذکور حد نصاب را نمی توانند از حداقل مقرر در قانون پایین بیاورند ولی می توانند زیاده بر حداقل مقرر در قانون ، قرار بدهند .
مثلاَ با وجود این که در ماده 106 قانون تجارت مقرر شده است :
" تصمیمات راجع به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود . در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکا اتخاذ می شود . اساسنامه شرکت می تواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد ". اساسنامه مورد تمثیل در ماده مقرر داشته است :
" اخذ تصمیم در مجمع شرکا با موافقت سه چهارم صاحبان سرمایه که اکثریت عددی داشته باشند، نافذ و معتبر است ."
بنابراین ماده 107 در مقام تعیین تعداد آراء بر مبنای سهام شرکا است نه تعیین میزان اکثریت . پس اگر نسبت آراء شرکا در مجمع عمومی شرکا اکثریت عددی و مبلغی مقرر را در برداشت، تشکیل مجمع عمومی شرکا و تصمیمات آن معتبر خواهد بود و منظور مقنن، به نظر احتساب حد نصاب آراء در حدود اکثریت عددی و مبلغی مقرر در اساسنامه است که ممکن است در مقام احتساب عادی نسبت آراء اگر عدداَ موافق اکثریت مقرر در اساسنامه باشد ولی ( مبلغاَ ) نصاب مقرر در اساسنامه را حایز نباشند. که در این صورت باید طبق مقررات اقدام به تجدید دعوت مجمع عمومی شرکا بشود .
3- تصویب شرکتنامه ، قرارداد تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، به نام ( شرکتنامه ) نامیده می شود و به مستفاد از مجموع مقررات تجاری و مالی باید به امضای کلیه شرکای شرکت برسد و تنظیم آن با لحاظ ماده 97 قانون تجارت در شرکت های با مسئولیت محدود اامی است.
برای این که شرکتنامه اعتبار رسمی داشته باشد ماده 47 قانون ثبت اسناد و املاک مصوب 26 / 12 / 1310 مقرر می دارد : " در نقاطی که اداره ثبت اسناد و املاک و دفاتر رسمی موجود بوده، وزارت عدلیه منقضی بداند اسناد ذیل اجباری است : 1- کلیه عقود و معاملات راجعه به عین یا منافع اموال غیرمنقوله که در دفتر املاک ثبت نشده 2- صلحنامه ها و هبه نامه و شرکتنامه ". و چون به دستور ماده 1287 قانون مدنی، اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک بر طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشد سند رسمی است، لذا شرکای تشکیل دهنده شرکت با مسئولیت محدود برای صرفه جویی در وقت و هزینه با توجه به صدر ماده 47 فوق الذکر قانون ثبت و مفاد ماده 1287 قانون مدنی با تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت ها اقدام به ثبت شرکت در آن مرجع می نماید.
و از آن جا که به موجب ماده 195 قانون تجارت :
" ثبت کلیه شرکت های تجاری مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است ".
و ماده 2 قانون ثبت شرکت ها مصوب 11 / 3 / 1310 با پیش بینی ضمانت اجرای کیفری برای عدم ثبت شرکت ها مقرر می دارد :
" کلیه شرکت های ایرانی مذکور در قانون تجارت " سهامی، ضمانتی ، مختلط ، تعاونی " که در تاریخ اجرای این قانون موجود و مطابق مقررات قانون تجارت راجع به ثبت و تطبیق تشکیلات خود با قانون مزبور عمل نکرده اند ، باید تا آخر شهریور ماده 1310 تشکیلات خود را با مقررات قانون تجارت تطبیق نموده و مطابق قانون مزبور تقاضای ثبت کنند ".
در عمل ثبت شرکتنامه در دفتر ثبت شرکت ها به منزله ثبت در دفتر اسناد رسمی است.
اما مقررات قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود را مم به تنظیم اساسنامه نکرده است. کما این که ماده 3 نظامنامه قانون تجارت مصوب 1311 که می گوید :
" ثبت شرکت به موجب تقاضانامه که در دو نسخه تنظیم می شود ، به عمل خواهد آمد ". در زمره اسناد ضمیمه تقاضانامه ، در جزء 2 بند ب ماده 4 از جمله اسناد ضمیمه را :
" 2. یک نسخه مصدق از اساسنامه ( اگر باشد ) " ذکر کرده است.
در عین حالی که مستفاد از مواد قانون تجارت ، تنظیم اساسنامه در شرکت های با مسئولیت محدود تجویز گردیده است. ( مواد 105، 108 ، 111 و بند د ماده 114 ) .
4. انتخاب مدیر یا مدیران و تعیین حق احمه آنان : انتخاب مدیر یا مدیران شرکت با مسئولیت محدود و حق احمه آن ها ، به وسیله مجمع عمومی شرکا به عمل می آید.
ماده 104 قانون تجارت می گوید :
" شرکت با مسئولیت محدود ، به وسیله یک یا چند مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدودی معین می شوند، اداره می گردد ".
اساسنامه ای که به عنوان مثال به آن استناد شد، در ماده 9 می گوید :
" شرکت به وسیله هیئت مدیره ای مرکب از سه نفر که مجمع شرکا از بین شرکا یا خارج از شرکت برای مدت نامحدود ، انتخاب می نماید اداره خواهد شد ".
5. عزل مدیر یا مدیران : قانون تجارت نسبت به عزل مدیر یا مدیران شرکت با مسئولیت محدود، ساکت است. به نظر نگارنده با تنقیح مناظ از ملاک ماده 216 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در مورد عزل مدیران تصفیه، همان مرجعی که مدیر یا مدیران را انتخاب می کند، یعنی مجمع عمومی شرکا، می تواند تصمیم به عزل مدیر یا مدیران شرکت اتخاذ نماید. النهایه اگر مدیر یا مدیران معزول خود را متضرر از این تصمیم بدانند، می توانند در دادگاه علیه شرکت دعوی خسارت اقامه نمایند همان طوری که به نظر استعفای مدیر یا مدیران نیز باید به تصویب مجمع عمومی شرکا برسد، والا شرکت می تواند در صورت ادعای خسارت، علیه مدیر یا مدیرانی که بدون تصویب شدن استعفانامه های آنان از طرف مجمع عمومی شرکا، از انجام وظیفه امتناع کرده اند ، اقامه دعوی خسارت نماید.
معمولاَ عزل یا استعفای مدیر یا مدیران در اساسنامه – و اگر اساسنامه وجود نداشته باشد در شرکتنامه – پیش بینی می شود و اگر از این حیث اساسنامه یا شرکتنامه ساکت باشد، مجمع عمومی شرکا می تواند با استناد به ماده 111 قانون تجارت در این مورد مقرراتی پیش بینی و پس از انجام تغیررات لازم در اساسنامه یا شرکتنامه بر اساس آن اقدام به عزل مدیر یا مدیران شرکت نمایند و یا مدیر یا مدیران شرکت با رعایت تغییرات اساسنامه یا شرکتنامه در این مورد از سمت خود استعفا دهند.
6. انتخاب هیئت نظار : هر شرکت با مسئولیت محدود، که عده شرکای آن بیش از دوازده نفر باشد، باید دارای هیئت نظار بوده . ( ماده 109 قانون تجارت ) که علی الاصول انتخاب هیئت نظار و تعیین حق احمه اعضای هیئت نظار از طرف مجمع عمومی شرکا باید به عمل آید. همین طور است عزل اعضای هیئت نظار در صورتی که چنین ضرورتی پیش آید.
7. رسیدگی به ترامه و حساب سود و زیان سال مالی قبل و صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد سالیانه شرکت : گرچه در این مورد مقررات قانون تجارت ساکت است و فقط ماده 109 آن قانون می گوید :
" هیئت نظار لااقل سالی یکمرتبه ، باید مجمع عمومی شرکا را تشکیل دهد ". بدون این که هدف از این تشکیل مجمع عمومی و شرکا را مشخص سازد ولی چون ذیل این ماده مقررات ماده 170 همین قانون در باب شرکت مختلط سهامی را در مورد شرکت های با مسئولیت محدود نیز لازم الرعایه دانسته است و ماده 170 می گوید :
" تا پانزده روز قبل از انعقاد مجمع عمومی، هر صاحب رسمی می تواند ( خود یا نماینده او) در مرکز اصلی شرکت حاضر شده و از بیلان و صورت دارایی و راپرت هیئت نظار اطلاع حاصل کند " . از مفاد این ماده، فلسفه تشکیل سالانه مجمع عمومی شرکا روشن می گردد. بدیهی است در صورت تشکیل هیئت نظار در شرکت با مسئولیت محدود، بایستی مجمع عمومی شرکا قبل از اخذ تصمیم نسبت به مورد ، گزارش هیئت نظار را استماع نماید.
لازم به ذکر است که مفاد ذیل ماده 109 قانون مورد بحث درباره امکان دعوت مجمع عمومی شرکا به طور فوق العاده ، از طرف هیئت نظار ، بدان معنا نیست که در شرکت های با مسئولیت محدود ، مجمع عمومی فوق العاده ای با صلاحیت و وظایف و اختیارات جداگانه ای مثل مجمع عمومی فوق العاده ، در شرکت های سهامی موضوع ماده 83 لایحه قانونی 24 / 12 / 1347 وجود دارد ، بلکه همان طوری که در شرکت های با مسئولیت محدود، فقط یک مجمع عمومی شرکا وجود دارد ، که کلیه تصمیمات راجع به شرکت به وسیله آن اتخاذ می شود و تشکیل فوق العاده این مجمع همانند تشکیل مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده در شرکت سهامی موضوع ماده 92 لایحه فوق الذکر است.
در پایان ، استثنای دیگری که قانوناَ بر اختیارات مجمع عمومی شرکا وارد شده است قابل ذکر می باشد. این استثناء در ماده 112 قانون تجارت چنین پیش بینی شده است :
" در هیچ مورد اکثریت شرکا نمی توانند شریکی را مجبور به ازیاد سهم الشرکه نمایند ".
این اصل در ماده 94 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 / 12 / 1347 نیز در مورد شرکت های سهامی، به صورت جامعی پیش بینی شده است که مقرر می دارد :
" . هیچ مجمع عمومی . و با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید ".
8. به منظور روشن شدن حدود اختیارات مجمع عمومی شرکا بر اساس وظایفی که این مجمع به عهده دارد ، تمثیلاَ ماده 15 و 17 اساسنامه مورد استناد ذیلاَ درج می شود.
ماده 15 : " تعیین میزان حقوق و مزایای هیئت مدیره با مجمع عمومی شرکا می باشد ".
ماده 17 : " مجمع عمومی شرکا نسبت به کلیه امور شرکت اعم از ازدیاد و یا تقلیل سرمایه، تغییر موارد اساسنامه ، تبدیل نوع شرکت ، ورود شریک جدید ، تجدید نظر در انتخاب مدیران ، تعیین حقوق و مزایای هیئت مدیره، تصویب بیلان شرکت ، تعیین خط مشی شرکت ، انحلال و تعیین مدیر تصفیه ، اخذ تصمیم خواهد نمود. "
9. تنظیم صورتجلسه مذاکرات و تصمیمات مجمع عمومی شرکا که در ضمن آن، به یکی از اعضای هیئت مدیره وکالت تام داده خواهد شد تا مطالب لازم الثبت از صورتجلسه را در دفتر ثبت شرکت ها ثبت، و مطابقت ثبت را با سند گواهی و امضاء نماید.
در مبحث مربوط به شرکت های با مسئولیت محدود ، قانون تجارت نسبت به ترتیب دعوت و نحوه تشکیل مجمع عمومی شرکا و اراده مجمع مذکور ساکت است.
ترتیبات مربوط به دعوت و نحوه تشکیل و طرز تعیین هیئت رئیسه و اراده جلسات مجمع عمومی شرکا در شرکت های با مسئولیت محدود ، در اساسنامه معین می گردد و در صورت سکوت اساسنامه از باب تنقیح مناط از مقررات مربوط به تشکیل مجامع عمومی شرکت های سهامی اخذ ملاک می شود.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

پرسش و پاسخ های ثبت شرکت

در دنیای پر پیچ و تاب تجاری امروز، افراد برای کسب موفقیت بیشتر در بازار رقابت می توانند اقدام به ثبت شرکت نمایند. ورود به دنیای تجارت و ثبت شرکت به مثابه یک تولد است. بنابراین ، دور از انتظار نیست که آغاز تجارت همراه با پرسش هایی باشد. در این مقاله به پاسخ برخی از این پرسش ها می پردازیم.

علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه ، می توانند با کارشناسان ما در فکر برتر تماس حاصل فرمایند و یا به مقالات ذیل مراجعه نمایند :
- موضوعات نیازمند اخذ مجوز در ثبت شرکت
- تاثیر مدرک تحصیلی در ثبت شرکت و موسسات غیرتجاری
- چه موانع و مشکلاتی بر سر راه ثبت شرکت وجود دارد ؟ راهکارهای آن چیست ؟
- انتخاب و تعیین نوع شرکت
1- منظور از مرجع ثبت شرکت ها چیست ؟
منظور از مرجع ثبت شرکت ها در تهران ، اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها ، دایره ثبت شرکت ها ، مستقر در اداره ثبت اسناد و املاک است و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد ، همان اداره ثبت اسناد و املاک است.
2- آیا یک نفر به تنهایی می تواند شرکت ثبت نماید ؟
خیر. در ایران شرکت های با مسئولیت محدود می بایست حداقل از 2 نفر ، سهامی خاص از3 نفر ، سهامی عام از 5 نفر و شرکت های تعاونی از 7 نفر تشکیل می شوند.
3- آیا مواردی مانند طلب، کار ، شهرت یا هنر می توانند به عنوان آورده شرکا در شرکت تجاری مورد استفاده قرار گیرند یا خیر ؟
جواب منفی است. دلیل این پاسخ در تمام آن موارد آن است که این موارد قابلیت تقویم ندارند و اگر قابل تقویم باشند ، قابل تسلیم نیستند ؛ بدین شرح که :
- طلب: طلب قابلیت نقل و انتقال را دارد ؛ اما از آن رو که ممکن است وصول نشود و حقوق اشخاص ثالثی که با شرکت وارد معامله شده اند ، به خطر افتد ، از همین رو به عنوان آورده شرکا پذیرفته نمی شود.
- کار : در برخی از اقسام شرکت های مدنی مانند مضاربه ، مزارعه و مساقات ، آورده یکی ازشرکا ، کار او است ؛ اما در شرکت تجاری به دلیل وم قابلیت تعیین و تسلیم آورده ها و همچنین حفظ حقوق شرکا ، نمی توان کار را ابه عنوان آورده شرکا تلقی کرد.
- شهرت ، اعتبار تجاری و نفوذ ی : این مورد نیز قابلیت تسلیم ندارد و حقوق اشخاص ثالثی را که با شرکت وارد معامله می شوند ، به خطر می اندازد.
- هنر و تخصص : این مورد نیز قابلیت تسلیم ندارد و حقوق اشخاص ثالثی را که با شرکت وارد معامله می شوند ، به خطر می اندازد.
4- چه مدارک و اطلاعاتی برای ثبت شرکت لازم است ؟
- شناسنامه و کارت ملی متقاضیان اعم از سهامداران اعضای هیئت مدیره و بازرسین
- گواهی عدم سوء پیشینه برای اعضای هیئت مدیره و بازرسین
- مدارک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند.
- مجوز فعالیت برای موضوعاتی که مم به ارائه مجوز می باشند.
- نام شرکت
- موضوع شرکت
- آدرس شرکت ( تنها می بایست در محدوده منطقه ثبتی شرکت باشد )
- میزان سرمایه شرکت
- تعیین مدیران شرکت و سمت آن ها ( مدیر عامل ، رئیس، هیئت مدیره ، نایب رئیس هیئت مدیره )
- حق امضای شرکت
- تعیین بازرسین شرکت ( مخصوص شرکت های سهامی خاص )
لازم به ذکر است، بازرسین نباید هم فامیل اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل باشند.
 5- چه کسانی لازم است نسبت به اخذ سوء پیشینه اقدام نمایند و بهترین زمان درخواست گواهی سوء پیشینه چه زمانی است ؟
همان طور که در بالا نیز اشاره شد ، یکی از مدارک لازم برای ثبت شرکت اخذ گواهی عدم سوء پیشینه است. برای این منظور می بایست تمامی اعضای هیات مدیره شرکت و بازرسان و مدیران شرکت اقدام به اخذ گواهی عدم سوء پیشینه نمایند اما چنانچه کسی صرفاَ سهامدار باشد و هیچ نقشی در شرکت و هیات مدیره نداشته باشد نیازی نیست تا نسبت به گواهی عدم سوء پیشینه اقدام نماید.
بهترین زمان برای تقاضای اخذ گواهی عدم سوء پیشینه همزمان با درخواست اینترنتی ثبت شرکت در سامانه ی اداره ثبت شرکت ها ( یا یکی دو روز زودتر ) می باشد. از آن جا که گواهی عدم سوء پیشینه متقاضیان ، از طریق پست ارسال می گردد لازم است آدرس و کد پستی خود را به همراه داشته باشید.
6- آیا خارجیان می توانند در شرکت های ایرانی شریک باشند یا خیر ؟
در این رابطه با نکات ذیل مواجه ایم :
- اینکه خارجیان در شرکت های ایرانی دارای سهم الشرکه باشند ، با هیچ منع قانونی مواجه نیست.
- بنا بر اصل 81 قانون اساسی ، دادن امتیاز تشکیل شرکت ها و موسسات در امور تجاری و صنعتی و کشاورزی و معادن و خدمات به خارجیان مطلقاَ ممنوع است.
- منظور از دادن امتیاز این است که خارجیان نمی توانند سهام کنترلی یک شرکت تجاری ایرانی را دارا باشند. منظور از سهام کنترلی ، میزان سهامی است که به موجب آن تصمیمات شرکت توسط یکی از شرکا قابل اتخاذ می شود.
- ثبت شعبه شرکت های خارجی در ایران مجاز است و مشمول منع مذکور در اصل 81 قانون اساسی نیست.
7- تفاوت اساسنامه و شرکت نامه در چیست ؟
شرکت نامه ، حاکی از عقد شرکتی است که بین شرکا منعقد شده و در واقع، قرارداد انعقاد شرکت است که اراده شرکا مبنی بر تشکیل شرکت در آن متجلی شده و سهم ایشان را مشخص می کند.
اساسنامه ، دستورالعمل و شیوه عملکرد و اداره شرکت است. گرچه در عمل همه شرکت ها دارای اساسنامه هستند ؛ اما در متن قانون تجارت ، فقط در چهار شرکت سهامی، تعاونی ، با مسئولیت محدود و مختلط سهامی اساسنامه پیش بینی شده است.

ثبت شرکت


8- سهام کدام یک از شرکت ها قابلیت عرضه در بورس اوراق بهادار را دارد ؟
فقط شرکت های سهامی عام می توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا بانک ها عرضه کنند یا به انتشار اطلاعیه و آگهی یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام مبادرت ورزند. نه شرکت های سهامی خاص و نه سایر شرکت ها از چنین امتیازاتی برخوردار نیستند.
9- حد نصاب آراء برای تغییر تابعیت شرکت سهامی چه قدر است ؟
هیچ مجمع عمومی، به هیچ وجه نمی تواند تابعیت شرکت سهامی را تغییر بدهد ، حتی اگر به اتفاق آراء باشد. وقتی مجمع عمومی نتواند چنین کند ، هیات مدیره نیز که در رده پایین تری از مجمع عمومی قرار دارد به طریق اولی نمی تواند چنین کند.
10- حد نصاب آراء برای افزایش تعهدات سهام داران در شرکت سهامی چه قدر است ؟
هیچ مجمع عمومی با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات سهام داران بیفزاید. این امر نیاز به اتفاق آراء دارد.
11- آیا در افزایش سرمایه ، آورده اشخاصی که قصد خرید سهام جدید را دارند ، می تواند به صورت غیرنقد باشد ؟
در این خصوص باید به موارد ذیل توجه داشت :
الف- در افزایش سرمایه در شرکت سهامی خاص : دریافت قیمت سهام جدید به صورت غیرنقد ( غیرپولی ) نیز مجاز است ؛ یعنی خریداران سهام جدید می توانند به جای پول از سایر اموال به عنوان بهای سهام خریداری شده استفاده کنند. در این خصوص باید توجه داشت که :
- حتی ممکن است تمام افزایش سرمایه با آورده غیرنقد محقق شود.
- اگر در شرکت سهامی خاص، آورده خریداران سهام جدید غیرنقدی باشد ، باید مجمع عمومی فوق العاده مانند مجمع عمومی موسس، آورده غیرمقدی را تصویب کند.
ب- در افزایش سرمایه شرکت سهامی عام : مبلغ اسمی سهام جدید باید به نقد ( به صورت پولی ) دریافت شود. البته توجه داشته باشید که در افزایش سرمایه ، در هر صورت مبلغ سهام جدید تماماَ به صورت حال تادیه می شود ؛ بنابراین در افزایش سرمایه تمام مبلغ اسمی سهام باید در حین پذیره نویسی تادیه شود و تعهد به پرداخت وجود ندارد ، برخلاف پذیره نویسی در حین تشکیل شرکت که ممکن است قسمتی از مبلغ سهام در همان حین پذیره نویسی تادیه شود و نسبت به قسمت دیگر تعهد به پرداخت ایجاد شود.
12- مبنای در نظر گرفتن اندوخته قانونی چیست ؟
توجه داشته باشید که اندوخته قانونی فقط در سه شرکت وجود دارد که عبارتند از :
- شرکت های سهامی عام و خاص
- شرکت تعاونی
- شرکت با مسئولیت محدود
از آن جا که در این سه شرکت ، میزان تعهد سهام داران یا شرکا محدود به مبلغ سرمایه ای است که آن ها با خود به شرکت آورده اند ، مبلغی به اسم اندوخته قانونی کنار گذاشته می شود تا در صورت ایجاد دیونی برای شرکت و از بین رفتن سرمایه های شرکت، بتوان تمام یا بخشی از دیون شرکت را از آن محل جبران کرد ، در حالی که در بقیه شرکت ها مانند تضامنی، نسبی و مختلط ، مسئولیت تمام یا حداقل بخشی از شرکا، محدود به مبلغ سرمایه آن ها نیست و در نتیجه طلبکاران شرکت ، می توانند برای وصول مطالبات خود به شرکا رجوع کنند و در نتیجه به واسطه فقدان اندوخته قانونی متضرر نخواهند شد. از همین رو ، در سایر شرکت ها هیچ اامی در خصوص لحاظ کردن اندوخته قانونی وجود ندارد.
13- آیا اساسنامه شرکت می تواند میزان اندوخته قانونی را تغییر دهد ؟
با توجه به امری بودن این اندوخته، اساسنامه نمی تواند میزان آن را کمتر کند، اما می تواند آن را بیشتر کند. این قاعده در تمام شرکت هایی که در آن ها اندوخته قانونی وجود دارد جاری است.
14- از جمله دلایل رد نام شرکت چیست ؟
جهت انتخاب نام شرکت مم به رعایت یکسری قوانین به شرح ذیل خواهید بود :
الف- اسامی اتنخابی باید دارای ریشه فارسی باشد . نام هایی که در آن از اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه استفاده شده باشد قابلیت ثبت ندارد.
ب- اسامی برای شرکت باید دارای سه سیلاب {اسم خاص} باشد .
ج- لاتین نباشد
د- با شئونات انقلاب اسلامی ایران منافات نداشته باشد .
ه- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند پذیرفته نمی شوند.
ی- در نام شرکت، از عناوین ایثارگران و شاهد و امثال آن که در انحصار و تحت نظارت سازمان بیناد شهید و امور ایثار گران و شاهد استفاده نشود
ن- از عنوانهای شاعران ، دانشمندان ، کاشفان در حال حاضر استفاده نشود.
شایان ذکر است، اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارائه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
15- برای ثبت آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی، چگونه باید اقدام کرد ؟
 

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

اظهارنامه ی ثبت اختراع

 
اختراع در صورتی قابل حمایت است که به ثبت رسیده باشد
"ثبت شرکت فکر برتر،بی همتا در ارائه ی خدمات ثبت شرکت های تجاری،برندینگ و ثبت طرح های صنعتی و اختراع"
ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.اظهارنامه ی ثبت اختراع باید در سه نسخه،به زبان فارسی و بدون لاک گرفتگی،قلم خوردگی و پاره گی تنظیم گردیده و پس از ذکر تاریخ،همه صفحات توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضا گردد.چنانچه متقاضی اظهارنامه بیش از یک نفر باشد،اگر سهم هر یک مشخص نشود حقوق ناشی از اظهارنامه یا گواهی ثبت بالسویه خواهد بود.
مالک اظهارنامه به کسی اطلاق می گردد که اختراع به نام وی تقاضای ثبت می گردد،مالک(یا مالکین)اختراع می تواند شخص(یا اشخاص)حقیقی یا حقوقی (و یا هر دوی آن ها)باشد .(لازم به ذکر است چنانچه مالک اختراع یک شرکت یا موسسه ،انجمن،سازمان،حزب،نهاد و .باشد شخص حقوقی نامیده می شود) منظور از متقاضی یا متقاضیان ثبت،اعم از مالک یا نماینده ی قانونی(وکیل و.)می باشد و در صورت تعدد متقاضی ثبت،می بایست شخصی که به نمایندگی از سایرین حق مراجعه و مکاتبه با مرجع ثبت و انجام سایر تشریفات اداری لازم جز دریافت گواهی نامه اختراع را دارد با ذکر اقامتگاه تعیین گردد.

اظهارنامه ی ثبت اختراع باید حاوی نکات زیر باشد:
1-اسم،شماره ملی،نشانی،کد پستی،تابعیت وسمت متقاضی ودر صورتی که متقاضی شخص است ذکر نام،نوع فعالیت،اقامتگاه،محل و شماره ثبت،تابعیت،مرکز اصلی و عنداوم هر گونه شناسه دیگر آن اامی است.
2-اسم،شماره ملی،نشانی و کد پستی نماینده قانونی متقاضی؛در صورت وجود
3-اسم،اقامتگاه و کد پستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها در ایران را دارند،در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
4-اسم،نشانی و شغل مخترع،در صورتی که متقاضی شخص مخترع نباشد،
5-عنوان اختراع به نحوی که اختراع ادعایی را مشخص سازد و مشتمل بر کلماتی مثل"بهتر"و غیره نبوده و ترجیحاَ بین سه تا 10 کلمه باشد؛
6-تاریخ،محل و شماره اظهارنامه یا گواهی نامه اختراع در خارج،در صورت درخواست حق تقدم؛
7-اطلاعات مربوط به اظهارنامه اصلی در صورت تکمیلی بودن اختراع؛
8-تعداد صفحات توصیف،ادعاها،خلاصه توصیف اختراع و نقشه ها؛
9-تعیین طبقه اختراع بر اساس طبقه بندی بین المللی اختراعات؛-
طبق آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات پرونده هایی که در این اداره تشکیل می گردد و بر حسب محتویات پرونده و زمینه فعالیت صورت گرفته به 8 دسته تقسیم می گردد که به قرار ذیل می باشد:
الف:نیازهای انسانی    ب:انجام عملیات ترابری    ج:شیمی و متالوژی    د:منسوجات وکاغذ     ه:ساختمان
و:مهندسی،مکانیک،روشنایی.       ز:فیزیک        ی:برق
10-تعیین ضمائم.
مدارک زیر باید ضمیمه اظهارنامه شود:
1-توصیف اختراع؛
2-ادعا یا ادعاهای اختراع؛
3-خلاصه ای از توصیف اختراع؛
4-نقشه یا نقشه ها،در صورت وم؛
5-مدارک مثبت هویت متقاضی و مخترع؛
6-درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم مخترع،چنانچه مخترع نخواهد اسم وی ذکر شود؛
7-مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود؛
8-رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی؛
9-مدارک نمایندگی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
تبصره1:چنانچه اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط مقرر در ماده 11 قانون باشد،مرجع ثبت از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف 30 روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود.اگر در مهلت تعیین شده اصلاح صورت نگیرد،اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور 60 روز می باشد.
تبصره 2:اگر در اظهارنامه به نقشه هایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است مرجع ثبت از متقاضی دعوت می کند تا نقشه ها را در ظرف 30 روز ارائه دهد.در صورت ارائه،تاریخ دریافت نقشه ها،تاریخ تقاضا تلقی خواهد شد.در غیر این صورت،مرجع ثبت تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره  به نقشه ها را کان لم یکن تلقی خواهد کرد.این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور 60 روز می باشد.
ذیل اظهارنامه و سایر مدارک باید به امضاء مخترع یا مخترعین برسد و در صورتیکه مالک اختراع اشخاص حقوقی باشند باید بر طبق اساسنامه و آخرین وضعیت مدیران صاحب امضا توسط صاحبان امضا شرکت یا موسسه یا دانشگاه همه صفحات امضا و ور به مهر آن گردد. متقاضی ثبت اختراع تا زمانی که اظهارنامه او برای ثبت اختراع قبول نشده است می تواند آن را مسترد کند.
چنانچه در اظهارنامه به نقشه هایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است،اداره مالکیت صنعتی از متقاضی دعوت می کند تا نقشه ها را ارائه دهد.اگر متقاضی دعوت را اجابت کرده و نقشه های مورد اشاره را ارائه نماید،اداره ی مذکور تاریخ دریافت نقشه را تاریخ تقاضا تلقی خواهد نمود.در غیر این صورت،تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشه ها را کان لم یکن تلقی خواهد کرد.
لذا اداره مالکیت صنعتی تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه تلقی خواهد کرد مشروط بر این که اظهارنامه در زمان دریافت حاوی نکات زیر باشد:
الف-ذکر صریح یا ضمنی این نکته که ثبت یک اختراع تقاضا می شود.
ب-ذکر نکاتی که شناخت هویت متقاضی را میسر می کند.
ج-توصیف اجمالی اختراع
قابل توجه است طبق ماده ی 9 قانون ثبت اختراع،متقاضی می تواند همراه با اظهارنامه خود،طی اعلامیه ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مورخ 1261 هجری شمسی(20 مارس 83 میلادی)و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید.حق تقدم می تواند بر اساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه  ای یا بین المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است.درصورت درخواست حق تقدم:
الف-اداره مالکیت صنعتی از متقاضی می خواهد ظرف مدت معین،رونوشت اظهارنامه ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه ای که مبنای حق تقدم است،گواهی شده باشد.
ب-با پذیرش درخواست حق تقدم حمایت های مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود.
در صورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن،اعلامیه مذکور کان لم یکن تلقی می شود.
ثبت شرکت فکر برتر با بهره گیری از کارشناسان متخصص و مجرب و با چندین دهه تجربه ی موفق، آماده ی ارائه ی خدمات  در زمینه های حقوقی و ثبتی نظیر ثبت شرکت های تجاری،برندینگ و ثبت طرح های صنعتی و اختراع  به شما عزیزان می باشد.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

تمدید کارت بازرگانی

 
 
کارت بازرگانی،مجوزی است که به دارنده ی آن،اعم از شخص حقیقی یا حقوقی اجازه داده می شود تا به امر تجارت خارجی بپردازد.مطابق ماده ی 3 قانون صادرات و واردات ،هر شخص اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی برای صادرات و واردات خود نیاز به داشتن کارت بازرگانی دارند که این کارت از طریق اتاق بازرگانی با یک سری شرایط خاص اخذ خواهد شد. ثبت سفارش و ترخیص کالا،واردات از مناطق آزاد،مبادرت به حق العمل کاری در گمرک و نیز صادرات کلیه ی کالاهای مجاز از کاربردهای کارت بازرگانی است.بر اساس مقرراتی که در حال حاضر در دست اجراست،اعتبار کارت بازرگانی از تاریخ صدور یک سال است.تمدید کارت بازرگانی با ارائه ی مدارک لازم برای مدت مذکور انجام می گیرد و در سری بعد نیز به همین ترتیب ادامه دارد.
مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده تمدید کارت بازرگانی اشخاص حقیقی:

-دو صفحه فرم کارت بازرگانی(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی "فرم د")
-در صورت پر شدن صفحات کارت بازرگانی ارائه دو قطعه عکس  شش در چهار اامی است.
-ارائه اصل کارت بازرگانی
-یک قطعه عکس شش در چهار یا سه در چهار مدیر عامل(جدید،تمام رخ،ساده،رنگی با زمینه سفید،بدون خط خوردگی و سالم)
-اصل مفاصا حساب بیمه نامه تامین اجتماعی(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)برای واحدهای تولیدی و صادر کنندگان پوست و روده
الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام متقاضی،به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)
ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام متقاضی،برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه)
ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجاره نامه عادی به نام متقاضی،با کد رهگیری برای محل کار و به آدرس دفتر کار(آدرس اظهارنامه) با امضای دو شاهد ذیل آن
-گواهی ماده 6 قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلامانع بودن و تمدید کارت بازرگانی در سال جاری-به آدرس مندرج کارت بازرگانی-به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد.
-اظهارنامه عملکرد سال های 90 و 91 و 92 و 93 به همراه 4 دوره اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سال های 90،91،92،93 و 94 و اظهارنامه مالیات بر  ارزش افزوده دوره اول سال 95
-در صورت استیجاری بودن دفتر کار،ارائه اجاره نامه محضری و یا اجاره نامه تمدید شده به همراه کد رهگیری اامی است.
-در صورت تغییر محل علاوه بر ارائه یک برگ اظهارنامه تغییر آدرس از اداره ثبت شرکت ها،ارائه یکی از مدارک مالکیت ذیل اامیست.
-ارائه مدرک تولیدی معتبر از یکی از وزارتخانه های تولیدی برای واحدهای تولیدی اامیست(صنوف تولیدی دارای پروانه کسب مشمول این بند نمی شوند)
-فیش حق تمبر که از دارایی گرفته می شود.
مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده تمدید کارت بازرگانی اشخاص حقوقی:
-ارائه اصل کارت بازرگانی
-دو صفحه فرم کارت بازرگانی(پرینت از سامانه هوشمند بازرگانی فرم د)به همراه امضاء مدیر عامل و مهر شرکت،ضمناَ در صورت تغییر مدیر عامل این فرم توسط دفتر اسناد رسمی گواهی امضا شود)
-اصل مفاصا حساب مالیاتی آخرین سال عملکرد(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی در سال جاری(به آدرس دفتر مرکزی شرکت)به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد.
-در صورت پر شدن صفحات کارت بازرگانی یا تغییر مدیر عامل دو قطعه عکس شش در چهار(جدید،تمام رخ،ساده)
-گواهی ماده 6 قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلامانع بودن تمدید کارت بازرگانی درسال جاری(به آدرس مندرج کارت بازرگانی)به همراه کلیه برگ های قطعی و تشخیص مالیات از سال 79 به بعد
-اظهارنامه عملکرد سال های 90،91،92،93 به همراه چهاردوره اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده سال های 90،91،92 و. 93 و 94 و اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده دوره اول سال 95،در صورت عدم مشمولیت قانون مالیات بر ارزش افزوده ،نامه عدم مشمولیت از حوزه مالیاتی مربوطه اخذ گردد.
-در صورت استیجاری بودن دفتر مرکزی شرکت ارائه اجاره نامه محضری و یا اجاره نامه تمدید شده به همراه کد رهگیری اامیست.
-یک برگ کپی رومه رسمی در مورد تغییرات شرکت(در صورت هر گونه تغییرات)
-در صورت تغییر مدیر عامل:
الف.اصل کارت ملی و شناسنامه مدیر عامل جهت برابر با اصل نمودن و یک سری کپی کامل از پشت و روی آن
ب.اصل گواهی عدم سوءپیشینه مدیر عامل جدید(پرینت از سامانه کارت هوشمند بازرگانی)که از زمان صدور آن 6 ماه بیشتر نگذشته باشد.
ج.اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان جهت برابر اصل شدن و یک سری کپی از پشت و روی آن
متولدین سال های 1341 و قبل از آن با ارائه کپی مدرک لیسانس نیاز به کارت پایان خدمت ندارند.
د.ارائه اصل و کپی مدرک تحصیلی معتبر(حداقل دیپلم)
ه.داشتن حداقل سن 23 سال تمام
- در صورت تغییر آدرس ارائه یکی از مدارک ذیل اامی است:
الف-اصل و کپی سند مالکیت شش دانگ به نام شرکت؛به آدرس مرکزی با کاربرد اداری یا تجاری
ب-اصل و کپی اجاره نامه محضری معتبر به نام شرکت،برای محل کار و به آدرس دفتر مرکزی با کاربرد اداری یا تجاری(در صورتیکه سند ملک مسی و دارای کاربری اداری است باید در اجاره نامه محضری موضوع "ملک مورد نظر جهت شرکت و یا فعالیت اداری شرکت در اختیار مستاجر قرار داده شده است"قید گردد)
ج-اصل و کپی سند مالکیت به نام غیر و اصل و کپی اجازه نامه عادی به نام شرکت،با کد رهگیری برای محل کار و به آدرس دفتر مرکزی با کاربری اداری یا تجاری با امضای دو شاهد ذیل آن
- اشخاص غیر ایرانی متقاضی کارت بازرگانی علاوه بر ارائه مدارک فوق به استثنای بند 8(الف-ب-ج)مم به ارائه تایید صلاحیت مدیران خارجی از سفارتخانه  متبوعشان و ارائه کپی پروانه کار و اقامت به همراه اصل مدرک هستند.
-فیش حق تمبر که از دارایی گرفته می شود.
-یک قطعه عکس شش در چهار یا سه درچهار مدیر عامل(جدید،تمام رخ،ساده،رنگی با زمینه سفید،بدون خط خوردگی و سالم)
تذکر:
*کارمندان تمام وقت دستگاه های دولتی نمی توانند کارت بازرگانی دریافت کنند.
*در مراحل پذیرش و دریافت کارت بازرگانی حضور مدیر عامل و یا نماینده ایشان به همراه معرفی نامه و لیست بیمه اامی است.
*برای هر واحد ملکی فقط یک کارت بازرگانی صادر می شود.
*کلیه مدارک در محل اتاق برابر اصل می شود.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

وظایف مدیر یا مدیران در اداره و ثبت شرکت تضامنی چیست ؟

 
در شرکت تضامنی شرکا باید لااقل یک نفر از میان خود یا از خارج به سمت مدیری انتخاب نمایند. با توجه به اهمیت مسئولیتی که شرکا در شرکت های تضامنی دارند، معمولاَ شرکا از میان خود یک نفر را به سمت مدیری انتخاب می کنند.


وظایف مدیر یا مدیران در شرکت های تضامنی بر اساس مصرحات قانون تجارت و مفاد شرکتنامه رسمی خواهد بود. اهم این وظایف به شرح ذیل است :
1- به ثبت رسانیدن شرکت :
چون طبق ماده 195 قانون تجارت، ثبت شرکت های تجاری اامی است، لذا شرکت تضامنی به محض تشکیل باید به ثبت برسد و مدیر یا مدیران شرکت آن را به ثبت رسانده و انتشار آگهی مربوط به تاسیس شرکت را جهت اطلاع عموم پیگیر باشند. برای به ثبت رسانیدن شرکت تضامنی بایستی مدارک ذیل به اداره ثبت شرکت ها تسلیم گردد :
یک- یک نسخه مصدق از شرکتنامه
دو- یک نسخه مصدق از اساسنامه ( اگر باشد)
سه- نوشته به امضاء مدیر شرکت، حاکی از پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم تمام سرمایه غیرنقدی با تعیین قیمت حصه های غیرنقدی
چهار- اسامی شریک یا شرکایی که برای اداره کردن شرکت معین شده اند.

2- اجرای مصوبات شرکای شرکت و مفاد شرکتنامه و اساسنامه و مقررات قانونی

3- دعوت شرکا برای تصمیم گیری های بنیادین در مواقع مقتضی

4- نظارت بر گردش امور مالی شرکت و تهیه ترامه و حساب سود و زیان سال مالی قبل و صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد سالیانه جهت تسلیم به شرکا و تنظیم اظهارنامه مالیاتی جهت تسلیم به حوزه مالیاتی پس از تصویب شرکا، اگر موافق اساسنامه باید سال به سال به حساب شرکت رسیدگی شود. ( ذیل ماده 137 قانون تجارت ) که با توجه به قوانین مالیاتی باید به حساب شرکت سال به سال رسیدگی به عمل آید.

5- در صورت تعدد مدیران، دعوت از مدیران برای انجام امور شرکت به ترتیب و در مواعد مقرر در اساسنامه و تنظیم صورتجلسه لازم از مذاکرات و تصمیمات و انجام وظیفه بر پایه تقسیم کاری که از طرف شرکا بین مدیران به عمل آمده است.

6- منظور کردن همه ساله لااقل صدی پنج ( 5% ) یعنی یک بیستم از سود خالص شرکت به عنوان ( سرمایه احتیاطی ) یا ( اندوخته قانونی ) برای جبران زیان های احتمالی سال های بعد و عندالامکان با رعایت مفاد شرکتنامه، موضوع کردن اندوخته یا ذخیره اختیاری برای تامین ضررهای احتمالی و استهلاک اموالی که در اثر استعمال فرسوده شده و بهای آن ها کاهش می یابد، و نیز برای پر کردن محل خالی مطالبات مشکوک الوصول و نظایر آن .

7- تقسیم سود قابل تقسیم در پایان سال مالی بین شرکا، طبق ماده 119 قانون تجارت که می گوید :
" در شرکت تضامنی منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکا تقسیم می شود، مگر آن که شرکتنامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد ".

8- انجام کلیه وظایفی را که طبق قوانین و مقررات مرتبط به موضوع برای اداره امور شرکت لازم است و نیز در شرکتنامه پیش بینی شده است و ارسال صورت جلسات مصوبات شرکا، به مرجع ثبت شرکت ها جهت ثبت و آگهی مراتب لازم الثبت در دفتر ثبت شرکت ها، امضای اوراق و اسناد با رعایت پیش بینی های معموله در شرکتنامه .
 9- پیگیری انتشار آگهی مربوط به موارد زیرین در مرجع ثبت شرکت ها :
الف- تغییر اساسنامه شرکت
ب- تمدید مدت شرکت زائد بر مدت مقرر
ج- انحلال شرکت ( حتی در مواردی که انحلال شرکت به واسطه انقضای مدت شرکت صورت می گیرد) .
د- تعیین کیفیت تفریغ حساب
ه- تبدیل شرکا
و- خروج بعضی از شرکا از شرکت
ز- تغییر اسم شرکت
( ماده 200 ناظر به ماده 196 و 197 راجع به ثبت مراتب در دفتر ثبت شرکت ها و انتشار آن ها در قانون تجارت )
از انتخابتان متشکریم.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به مقالات ذیل مراجعه نمایید :
- نحوه ی تشکیل و ثبت شرکت تضامنی

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

قواعد ماهوی و قواعد شکلی ( ثبت شرکت ها ) حاکم بر شرکت های اشخاص
 به موجب ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری بر هفت قسم هستند :
1) شرکت سهامی ؛ 2) شرکت با مسئولیت محدود ؛ 3) شرکت تضامنی ؛ 4) شرکت مختلط غیرسهامی؛ 5) شرکت مختلط سهامی ؛ 6) شرکت نسبی ؛ 7) شرکت تعاونی تولید و مصرف .
اگرچه تقسیم بندی این شرکت ها به طرق مختلف ممکن است اما معمولاَ ، بر اساس یک طبقه بندی سنتی ، شرکت ها را به دو دسته تقسیم می کنند : شرکت های اشخاص و شرکت های سرمایه . در شرکت های نوع اول، شرکا با توجه به شخصیت یکدیگر شرکت را تشکیل می دهند و در آن ها انتقال سهم الشرکه هر شریک به اشخاص ثالث، نیازمند موافقت دیگر شرکاست. در شرکت های نوع دوم، سهم هر شریک در شرکت ، قابل انتقال به دیگری است ، بدون آنکه به رضایت دیگر شرکا نیازباشد ؛ ضمن اینکه مسئولیت شرکا، برخلاف شرکای شرکت های نوع اول ، محدود به آورده آن ها در شرکت است.

شرکت های اشخاص عبارتند از : شرکت تضامنی، شرکت نسبی، و شرکت مختلط غیرسهامی . وجه تسمیه این شرکت ها به این نام ، به خاطر آن است که در آن ها شخصیت شریک دارای اهمیت است و به همین خاطر، در این نوع شرکت ها، شریک نمی تواند بدون رضایت شریک یا شرکای دیگر، سهم الشرکه خود را به اشخاص دیگر منتقل کند.
تشکیل هر شرکت شخص بر اساس دو نوع از قواعد استوار است که مراعات آن ها شرط صحت ایجاد شرکت است : قواعد ماهوی، قواعد شکلی که ذیلاَ به بررسی این قواعد می پردازیم. شایان ذکر است، در این رابطه مقالات ذیل را نیز می توانید مورد مطالعه قرار دهید :
- مهم ترین تفاوت های شرکت های سرمایه و اشخاص چیست
- راهنمای ثبت شرکت اینترنتی
- قوانین ثبت شرکت
- مدارک لازم جهت ثبت شرکت های تجاری
- نحوه تشکیل و ثبت شرکت تضامنی

• اول: قواعد ماهوی
در ارتباط با قواعد ماهوی دو قاعده عمده برای تشکیل صحیح شرکت ضروری است :
الف) تشکیل این شرکت ها باید حاصل وجود یک قرارداد ، یعنی قرارداد شرکت باشد که در آن، همه شرکایی که از اهلیت انعقاد معامله برخوردارند، رضایت و قصد تشریک مساعی در زمینه ای خاص از معاملات ( خرید و فروش یا خدمات ) برای بردن سود و تقسیم آن را داشته باشند. ضمناَ فعالیت شرکت، که از آن به موضوع شرکت تعبیر می شود ، باید قانونی باشد، والا شرکت باطل است. تعیین موضوع شرکت از این جهت مهم است که هر گونه فعالیت خارج ازموضوع شرکت توسط مدیران آن باطل و بلااثر است و شرکت را متعهد نمی کند.
ب) قاعده دوم این است که شرکت از تاریخ تشکیل ، شخصیت حقوقی پیدا می کند و آن ، زمانی است که سرمایه نقدی شرکت پرداخت و سرمایه غیرنقدی آن تقویم و تسلیم می شود. از این روست که در ایران برخلاف آنچه در حقوق اروپایی معمول است، شخصیت حقوقی شرکت از زمان ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها شروع نمی شود و ایجاد شخصیت حقوقی آن حتی به ثبت در این دفتر نیاز ندارد، هر چند شرکت هایی که بخواهند در عالم تجارت به راحتی مورد شناسایی قرار گیرند و به ویژه از نظر مقامات مالیاتی مشکلی نداشته باشند در عمل ، خود را به ثبت می رسانند.

• دوم : قواعد شکلی ( ثبت شرکت ها )
در ارتباط با مسائل شکلی راجع به این شرکت ها نیز چند نکته را باید لحاظ کرد :
الف) شرکت تجاری باید به موجب قراردادی باشد که نه تنها کتبی بلکه رسمی باشد.
ب) دوم اینکه گرچه طبق ماده 195 قانون تجارت " ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هاست" ، لیکن ثبت نکردن شرکت موجب بطلان و عدم موجودیت آن نیست، در واقع این ماده ضمانت اجرای بطلان برای عدم ثبت مقرر نکرده و قانون ثبت شرکت ها نیز که این ماده به آن اشاره کرده، اشاره نمی کند که اگر ثبت شرکت انجام نشود، شرکت باطل خواهد بود. این قاعده هم در مورد شرکت های ایرانی صادق است و هم در مورد شرکت های خارجی؛ هر چند نفع اشخاص ثالث در این است که این شرکت ها به ثبت برسند تا آنان که می خواهند با این شرکت ها معامله کنند ، اطلاعات لازم را در مورد آن ها در اختیار گیرند.
ج) سوم اینکه، در فرضی که شرکا تصمیم به ثبت کردن شرکت گیرند، باید تشریفاتی را رعایت کنند که در قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310 با اصلاحات بعدی، نظامنامه راجع به مواد 196 و 197 و 199 قانون تجارت مصوب 15/ 3/ 1311 با اصلاحات بعدی، طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها مصوب 1340، اصلاحیه طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها مصوب 1340 پیش بینی شده اند.
در این قوانین و نظامات محل ثبت شرکت ها و مدارک لازم برای ثبت به نحو دقیق معین شده و در کل می توان گفت مقررات ثبت شرکت های ایرانی با شرکت های خارجی متفاوت دیده شده است.
ثبت کردن شرکت های ایرانی در تهران در اداره ای به نام " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " انجام می شود که یکی از دوایر اداره کل ثبت اسناد و املاک است. به موجب ماده 2 نظامنامه قانون تجارت در خارج از تهران ثبت شرکت ها در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به عمل می آید و در نقاطی که اداره یا دایره یا ثبت اسناد وجود نداشته باشد، ثبت کردن شرکت در دفتر اسناد رسمی و اگر دفتر اسناد رسمی هم نباشد ، در دفتر دادگاه محل انجام خواهد گرفت- که تقریباَ هرگز اتفاق نمی افتد- تقاضای شرکت ها توسط مدیران آن ها عمل می آید. تغییرات طول حیات شرکت نیز تا آنجا که طبق قانون نیاز باشد ، باید به ثبت برسد.
مدارکی که باید توسط مدیران به اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و در خارج از تهران به مراجع ثبتی دیگر ارائه شود، در نظامنامه قانون تجارت به تفصیل ذکر شده که در مورد شرکت های مختلف متفاوتند و عمدتاَ عبارتند از : شرکتنامه ، اساسنامه ( اگر باشد ) ، گواهی پرداخت و تسلیم سرمایه ( توسط مدیران ) ، نامه مدیران ، و نام شرکای ضامن که سمت مدیر دارند.
نتیجه رعایت نکردن شرایط ماهوی و شکلی :
هر گاه شرایط ماهوی و شکلی راجع به شرکت که قانون گذار اجرای آن ها را ضروری دانسته، رعایت نشود ، شرکت تشکیل نمی شود و به عبارت دیگر کان لم یکن و باطل خواهد بود. مع ذلک، ثبت نکردن شرکت در دفتر ثبت شرکت ها موجب بطلان و عدم تشکیل شرکت نیست. همچنین است اگر ثبت شرکت در رومه کثیرالانتشار آگهی نشود. ماده 2 قانون ثبت شرکت ها این موارد را مجوز انحلال شرکت دانسته که با بطلان شرکت متفاوت است.
اما هر گاه معلوم شود که شرکت به سبب عدم رعایت یکی از شرایط تشکیل باطل بوده، بطلان شرکت چه تاثیری در معاملات انجام شده آن در گذشته خواهد داشت ؟ در پاسخ باید بین دو فرض تفکیک قائل شد :
فرض اول این است که در شرکت ، یکی از تشریفات قانون تجارت رعایت نشده باشد . در چنین فرضی، شرکت از دید اشخاص ثالث موجود و در حکم شرکت تضامنی است و عملیات گذشته آن صحیح تلقی شده ، شرکا نیز شرکای تضامنی خواهند بود.
فرض دوم این است که شرکت ، به دلیلی ماهوی مثل عدم اهلیت یکی از شرکا یا عدم رضایت یکی از آنان یا نامشروع بودن موضوع آن باطل باشد. در چنین فرضی، باید این طور تلقی کرد که به سبب آنکه شرکت وجود نداشته، هر یک از شرکا برای خود معامله کرده اند ؛ زیرا وقتی شرکتی اصلاَ وجود نداشته، طبعاَ شریک نمی تواند به نام و حساب آن معامله ای انجام داده باشد.
هر گاه، بر اثر رعایت نکردن شرایط ماهوی و شکلی شرکت ، زیانی به اشخاص ثالث وارد شده باشد، اشخاص ثالثی که با شرکت معامله کرده اند – به خیال اینکه شرکت موجود است- می توانند خسارت وارده به خود بر اثر بطلان را مطالبه کنند. به دعاوی که به این ترتیب طرح می شود، دادگاه بر اساس قواعد عام ( حقوق مدنی ) رسیدگی می کند و بنابراین مدعی ورود خسارت باید ضمن اثبات وجود ضرر، رابطه علت و معلولی میان ضرر وارده و خطای شریک و شرکا مبنی بر رعایت نکردن مقررات قانونی را اثبات کند.

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

تصویب اساسنامه اتحادیه تعاونی

 
اتحادیه تعاونی با عضویت تعاونی هایی که دارای موضوع فعالیت واحد باشند، در سطح شهرستان یا استان تشکیل می شود. عضویت در اتحادیه تعاونی اختیاری است و برای هر موضوع فعالیت تعاونی در هر شهرستان فقط یک اتحادیه تشکیل می گردد. سرمایه اتحادیه های تعاونی نیز از محل پرداخت سهم تعاونی های عضو تامین می شود. 

هر اتحادیه تعاونی، باید دارای اساسنامه باشد. اساسنامه اتحادیه تعاون، مشتمل بر مطالب ذیل است:

- نام اتحادیه با قید کلمه تعاونی و شهرستانی، استانی یا مرکزی بودن آن. 

- اهداف اتحادیه 

- موضوع فعالیت 

- مدت اتحادیه 

- حوزه عملیات 

- مرکز اصلی و نشانی 

- سرمایه و سهام 

- مقررات راجع به عضویت 

- ارکان اتحادیه مرکب از مجامع عمومی ، هیئت مدیره ، هیئت بازرسی 

- مقررات مالی 

- مقررات مختلف از قبیل مقررات راجع به تغییر اساسنامه، حل اختلافات و غیره. 

تغییر موادی از اساسنامه ممکن است. این امر در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده اتحادیه است ، ولی تغییراتی که به وسیله این مجمع در اساسنامه داده می شود وقتی قابل اجرا است که به تایید وزارت تعاون رسیده باشد. 

نمونه اساسنامه اتحادیه تعاونی ، به وسیله وزارت تعاون تهیه و تدوین شده و در اختیار هیات موسس اتحادیه و سایر مراجعه کنندگان ، گذاشته می شود. 

تصویب اساسنامه اتحادیه، با اکثریت حداقل دو سوم حاضران در " اولین مجمع عمومی عادی " به عمل می آید. داوطلبان عضویتی که با اساسنامه تصویب شده، موافق نباشند می توانند در همان جلسه، درخواست عضویت خود را پس بگیرند. 

قانون در تصویب اساسنامه ، اکثریت دو سوم را که نسبت اکثریت لازم برای تصویب سایر امور در اولین مجمع عمومی عادی است، مقرر داشته است. 

استرداد عضویت از طرف داوطلبان عضویتی که با اساسنامه مصوب موافقت نداشته باشند، باید در همان جلسه "اولین مجمع عمومی عادی" که اقدام به تصویب اساسنامه می کنند، صورت گیرد. می توان گفت که خارج از جلسه مذکور، استرداد درخواست عضویت ، قابل قبول نخواهد بود. استرداد عضویت باید بعد از تصویب شدن اساسنامه و قبل از شروع اقدامات مجمع درباره سایر موارد دستور جلسه ، از قبل انتخاب اعضای هیات مدیره و هیات بازرسی و غیره ، صورت گیرد و کسانی که به استرداد درخواست عضویت خود اقدام کرده اند، باید بلافاصله جلسه مجمع را ترک کنند ؛ زیرا حضور این افراد در جلسه مجمع یا مشارکت آن ها در بررسی موارد دیگر دستور جلسه مجمع ، به علت اینکه از ردیف داوطلبان عضویت خارج شده اند ، غیرقانونی خواهد بود. در صورت حضور افراد مزبور در جلسه و ابراز رای ، غیر از تصمیم راجع به تصویب اساسنامه سایر تصمیمات مجمع ، از درجه اعتبار ساقط خواهد بود. 

مبالغی که افراد مذکور بابت خرید سهام پرداخته اند، باید به آن ها مسترد شود و این امر ، باید پس از به ثبت رسیدن اتحادیه، به وسیله اولین هیات مدیره اتحادیه صورت گیرد. لازم است که مبالغ پرداخت شده به وسیله کسانی که درخواست عضویت خود را پس گرفته اند و تعداد سهام آن ها از مقدار سرمایه و تعداد سهام اتحادیه که در اساسنامه جدید التصویب آن ذکر شده است، کسر گردد و مقدار سرمایه و تعداد سهامی که پس از کسر مزبور حاصل می شود در آن قید گردد. برای مقدار سرمایه و تعداد سهام اخیر، باید مجدداَ رای گیری شود. 

از سیاق کلام قانون که می گوید : " اعضایی که با مصوبه اولین مجمع عمومی عادی در مورد اساسنامه ، موافقت نداشته باشند ، می توانند در همان جلسه ، تقاضای عضویت خود را پس بگیرند " ، ظاهراَ چنین نتیجه گیری می شود که افرادی می توانند به استرداد درخواست عضویت خود اقدام کنند که در جلسه مجمع حضور داشته باشند. مفهوم مخالف مفاد بیان قانون این است که هر گاه مخالفان با اساسنامه سکوت اختیار کنند و در همان جلسه مجمع درخواست عضویت خود را پس نگیرند ، این سکوت علامت رضاست و آن ها جزو داوطلبان عضویت اتحادیه باقی خواهند ماند. این افراد می توانند بعد از تشکیل و ثبت اتحادیه، طبق شرایط مربوط از عضویت آن استعفا دهند. 

لازم است ، رئیس مجمع ، منشی مجمع و ناظران ، زیر تمام صفحات اساسنامه مصوب را امضا کنند و در صورتجلسه مجمع ، تعداد کل آرا ماخوذ مربوط به اساسنامه و تعداد آراء موفق، مخالف و ممتنع ، اعم از سفید یا مخدوش، به تفکیک قید شود. 

از انتخابتان متشکریم. 

مقالات تکمیلی :

- تعریف اتحادیه تعاونی و مقاصد آن

- ارکان اتحادیه تعاونی

- شرایط عضویت در اتحادیه ی تعاونی

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

دریافت کد اقتصادی
 

کد اقتصادی یک شماره ای ۱۲ رقمی است که برای اشخاص حقیقی و حقوقی که به تولید کالا یا ارائه خدمات می پردازند توسط اداره مالیات اختصاص داده می شود. کد اقتصادی جهت شناسایی شخص، شرکت یا موسسه در واحد مالیاتی استفاده می شود و تمامی شرکت های ثبت شده، مم به اخذ کد اقتصادی هستند.هر شرکت یا موسسه بعد از اینکه به ثبت رسید و آگهی تاسیس آن در رومه رسمی منتشر گردید، باید حداکثر ظرف ۲ ماه در اداره مالیات حوزه ای که به آدرس شرکت یا موسسه مرتبط است، تشکیل پرونده داده و نسبت ثبت نام کد اقتصادی به ​اقدام نماید.

چرا ثبت نام کد اقتصادی برای ما مهم است؟
اخذ کد اقتصادی برای همه اشخاص حقوقی و حقوقی مشمول قانون مالیات های مستقیم در زمینه فروش کالا یا خدمات (صادرات و واردات) که نیازمند دریافت کارت بازرگانی، شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی، صدور فاکتور، متعهد به ارائه اظهارنامه مالیاتی، ارزش افزوده و اخذ قرارداد با مراکز دولتی هستند، اامی است و ۱۲ رقم است و سازمان امور مالیاتی صادر می کند و مثل شناسه ملی شرکت ها، منحصر به فرد است.

تخطی از قوانین در زمینه کد اقتصادی چه عواقبی در پیش دارد؟
ارائه فاکتورها یا صورت حساب ها با کد اقتصادی جعلی، پیگرد قانونی سنگین دارد. اگر شرکتی ثبت کردید، ۶۰ روز برای دریافت کد اقتصادی ، مهلت دارید. اگر هیچ فعالیت و عملکردی هم ندارد، باز هم باید به حوزه مالیاتی در محدوده آدرس قانونی شرکت مراجعه و پرونده مالیاتی تشکیل داده اما اامی برای دریافت کد اقتصادی ندارید.

استفاده از کد اقتصادی دیگران
اگر فردی حقیقی یا حقوقی از کد اقتصادی دیگران استفاده کند، تحت هر عنوان، غیر قانونی است و مالیات تکلیفی، متوجه فردی است که از کد اقتصادی او به هر نحوی، سوء استفاده شده است. هر گونه جعل و تقلب و تبانی در این باره، خلاف مقررات بوده و با متقلبان برابر مقررات استفاده می شود.

اخذ هزینه غیر قانونی صورت حسابهای دارای کد اقتصادی
اگر فروشنده کالا یا خدمات، به منظور صدور صورت حساب که کد اقتصادی روی آن درج شده است، از خریدار، درخواست وجهی کند، خلاف مقررات  است و با متخلف، حسب مقررات برخورد خواهد شد. اگر فروشنده کالا یا خدمات در هنگام ارائه کالا، ارائه کد اقتصادی را منوط به اخذ وجهی، بیش از قیمت واقعی کالا یا خدمات کند، خرید کالا یا خدمات بدون این کد ۱۲ رقمی فروشنده، مانعی ندارد. در این حالت،‌خریدار بایستی گزارش انجام معامله و امتناع فروشنده به ارائه کد اقتصادی را ظرف ۳۰ روز از انجام معامله به اداره کل اطلاعات و خدمات مالیاتی سازمان، به صورت مکتوب گزارش کند.

آغاز ​ثبت نام کد اقتصادی
برای دریافت کد اقتصادی ، باید پیش ثبت نام در سامانه  انجام داد و مدارک را به صورت اینترنتی، آپلود نمود. مزایا و جرایم تخلفات کد اقتصادی در این گفتار سایت محاسبان تلاشگر خبره ارائه شده است تا راهنمای مودیان حقیقی و حقوقی مم به دریافت کد اقتصادی در سراسر کشور باشد. بعضی از فعالیت‌ها، نیاز به کد اقتصادی ندارد که در این گفتار، معرفی شده است.

چه افرادی نیازمند دریافت کد اقتصادی نیستند؟
مساجد و تکایا
کلیه اشخاص حقیقی که در زمینه های فرهنگی و هنری و ادبی فعالیت دارند. مثل طراحی و نویسندگی.
کلیه اشخاص حقیقی که به  فعالیت پیمانکاری اشتغال داشته و ارزش پیمان های آن ها در طول یک سال شمسی، بیش از  ۵۰ میلیون ریال نباشد.
ثبت پایتخت در زمینه ​ثبت نام کد اقتصادی چه خدماتی ارائه می کند
موسسه ثبت پایتخت با سال ها تجربه موفق در ارائه خدمات مشاوره و مالیاتی و خدمات حسابداری و مالی شامل: تهیه و تنظیم اظهارنامه مالیاتی، ارزش افزوده، گواهی مربوطه، تنظیم گزارشات فصلی، انجام حسابداری شرکت های بازرگانی، پیمانکاری، خدماتی، تولیدی، نظارت بر واحدهای مالی جهت کنترل اسناد و به روز رسانی نرم افزارهای مربوطه، آماده ارائه خدمات به مودیان مالیاتی و اشخاص حقیقی و حقوقی سراسر کشور است تا از بخشودگی و معافیت های مالیاتی حداکثری، بهره مند شده و بهره وری کسب و کار و سود دهی خود را افزایش دهند.

 

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

اساسنامه ( اساس و نامه

 ) ، در فرهنگ فارسی عمید به معنای  ” قوانین و شرایطی برای تشکیل شرکت یا حزب ”  آمده است. دکتر جعفری لنگرودی در تعریف اساسنامه آورده است : مقررات یا قراردادی که برای طرز کار یک جمعیت ( در حقوق عمومی یا خصوصی ) مقرر و معین می شود. مانند قانون اساسی و اساسنامه شرکت های تجاری و انجمن ها
تنظیم اساسنامه مهم ترین سند شکل گیری شرکت است چرا که در آن، هدف و نحوه فعالیت و وظایف هر یک از اعضای شرکت و هیئت مدیره و مجامع عمومی و بازرسان شرکت و تعداد مدیران و نحوه انتخاب و مدت ماموریت و چگونگی تعیین جانشین مدیرانی که فوت یا استعفاء نموده و یا محجور و معزول می شوند ، همچنین نحوه تداوم یا خاتمه فعالیت شرکت معین می گردد.
برابر ماده ی 8 لایحه ی اصلاحی 24/12/48 اساسنامه باید شامل نکات زیر باشد.
1- نام شرکت
2- موضوع شرکت بطور صریح و منجز(روشن)
3- مدت شرکت
4- مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن در صورتیکه تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
5- مبلغ سرمایه ی شرکت و تعیین وجود نقدی و غیر نقدی آن.
6- تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها و هرگاه ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد،خصوصیات و امتیازات اینگونه سهام.
7- تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه ی مطالبه بقیه اسمی هر سهم و مدتی که باید مطالبه شود که البته این مدت بیش از 5 سال نمی باشد.
8- نحوه ی انتقال سهام با نام
9- طریقه ی تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس.
10- در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیب آن ها
11- شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه
12- مواقع و ترتیب دعوت مجامع
13- مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره ی آن ها
14- تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت و نحوه ی تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت نموده و یا استعفاء می کنند یا به جهات قانون محجور،معزول و یا ممنوع می گردند.
15- تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران
16- تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بپردازند.
17- قید اینکه شرکت دارای چند نفر بازرس خواهد بود و نحوه ی انتخاب و مدت ماموریت آن ها
- تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و مجمع عمومی سالانه.
19- نحوه ی انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه ی امور آن.
20- چگونگی تغییر اساسنامه.
توضیح برخی از مواد مندرج در اساسنامه شرکت :

نام شرکت
اشخاص حقوقی برای شناسایی خود نیاز به نام دارند تا به واسطه ی آن عملکرد خود را از سایرین متمایز نمایند. در انتخاب نام شرکت به نکات ذیل توجه داشته باشید :
1. اسامی برای شرکت باید دارای سه سیلاب {اسم خاص} باشد .
2. نام شرکت باید دارای ریشه فارسی بوده و در آن نباید از کلمات یا عبارات انگلیسی استفاده شود.
3. نام شرکت نباید با شئونات و قوانین اسلامی در تضاد باشد.
4. قبلاَ به ثبت نرسیده باشد.
نام اشخاص حقوقی ثبت شده با تسلیم صورتجلسه ای که با رعایت قوانین، مقررات و شرایط اساسنامه متناسب با نوع شخصیت حقوقی تنظیم و به مرجع ثبت شرکت ها ارائه می شود قابل تغییر خواهد بود.

موضوع شرکت
موضوع شرکت می بایست صریح و روشن باشد. تاکید اساسنامه نسبت به تعیین موضوع در جهت شفافیت اختیارات و تکالیف مسئولین شرکت تفسیر می شود.

مدت شرکت
آغاز مدت فعالیت شرکت از تاریخ ثبت است. که می تواند محدود مانند 2 سال و یا نامحدود باشد.

مرکز اصلی شرکت و شعبه یا شعبات آن
اقامتگاه قانونی شرکت ، آدرس رسمی و محل دریافت ابلاغ ها و اسناد رسمی به عنوان مرکز اصلی شرکت محسوب می شود.

سرمایه شرکت
سرمایه شرکت از عوامل متشکله شرکت است. لذا می بایست به تفکیک معین و تشریح شود.

اندوخته قانونی ( سرمایه احتیاطی )
به موجب ماده 140 قانون تجارت هیات مدیره مکلف است هر سال یک بیستم از سود خالص شرکت را به عنوان اندوخته قانونی موضوع نماید تا نسبت به ضررها و یا هزینه های غیرقابل پیش بینی تعیین تکلیف گردد.

سهام شرکت
سهم به موجب بند 2 ماده یک قانون تشکیل شرکت های تعاونی مصوب 16/ 3/ 1350 چنین تعریف شده است : ” سهم واحدی از سرمایه یک شرکت یا اتحادیه تعاونی است که میزان آن، در اساسنامه ذکر می شود ” و به موجب ماده 24 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 : ” سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی که مشخص میزان مشارکت و تعدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد. ورقه سهم ، سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.
با توجه به مقررات قانونی، سهام به : بانام، بی نام ، انتفاعی ، موسس ، ممتاز و جایزه قابل تقسیم اند.

سال مالی شرکت
آغاز سال مالی معمولاَ از ابتدای فروردین تا پایان اسفند ماه یا ابتدای مهر ماه تا پایان شهریور ماه سال بعد می باشد که می بایست در اساسنامه قید گردد.

انحلال شرکت
انحلال شرکت ممکن است به دو شکل انجام گیرد.
اجباری ( در انحلال اجباری نحوه انحلال را دادگاه تعیین می کند )
اختیاری ( در این مورد نحوه انحلال را اساسنامه تعیین می کند ) .

 

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

ثبت شرکت در کاشمر


شهرستان کاشمر، یکی از شهرستان های استان خراسان رضوی ایران است که در جنوب غربی این استان قرار گرفته است. این شهرستان با وجود امامزادگان سید حمزه ( ع ) ، سید مرتضی ( ع ) ، سید محمد ( ع ) و وجود آرامگاه شهید مدرس به عنوان دومین شهر زیارتی استان خراسان رضوی و چهارمین شهر زیارتی کشور از قابلیت مناسبی جهت سرمایه گذاری در عرصه گردشگری برخوردار است. از محصولات مهم شهرستان کاشمر می توان به زعفران، انگور، کشمش و فرش دستباف اشاره کرد.

یکی از مطمئن ترین راه هایی که می توان در کاشمر شروع به فعالیت اقتصادی نمود، ثبت شرکت است. از طریق ثبت کردن شرکت می توان از تخفیف های خوبی در معامله با فروشندگان برخوردار شد که برای شرکت های ثبت نشده میسر نیست.
حال این سوالات مطرح می شود که برای ایجاد و ثبت شرکت های تجاری ، چه شرایطی لازم است ؟ چه شرکت هایی را می توان در کاشمر به ثبت رساند و نحوه ی ثبت آن به چه صورت است ؟

• شرایط ثبت شرکت در کاشمر

به موجب قوانین ایران، کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از ایرانی و خارجی می توانند در ایران شرکت ثبت نمایند. به منظور ثبت شرکت لازم است :
1- لیستی ازسهامداران و درصد سهام هر یک را تعیین نمایید .
2- لیستی از عناوین حداقل 5 نام مناسب سه سیلابی ( 3 کلمه ای ) انتخاب کنید که حداقل یک کلمه اسم خاص ( اسم انسان یا حیوان یا . ) باشد. نام شرکت باید دارای معنی و ریشه فارسی و موجود در یکی از فرهنگ نامه های معتبر فارسی از جمله فرهنگ نامه دهخدا، معین و عمید بوده و لاتین نباشد.
3- زمینه فعالیت شرکت را مشخص کنید. در شرکت های تجاری، قلمرو فعالیت شرکت های تجاری محدود به موضوعی می شود که در اساسنامه پیش بینی شده است و نمی توان از آن نمود. به بیان دیگر موضوع شرکت های تجاری ، حدود عملیات و اهلیت شرکت و موسسات را معین می نماید. موضوعات فعالیت برای ثبت شرکت به سه گروه تقسیم می شود :
الف) موضوعاتی که به کلی غیرقابل ثبت و فعالیت هستند.
ب) موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز دارند.
ج) موضوعاتی که بدون نیاز به دریافت مجوز از سازمان ها و ارگان ها به ثبت می رسند.
4- آدرس دفتر مرکزی شرکت و نشانی شعب شرکت در شهرستان ها ( در صورت وجود ) را به همراه کد پستی مشخص کنید.
5- لیست مدیران شرکت، دارندگان حق امضا و بازرسین را مشخص کنید.
6- مدارک شناسایی کلیه اعضای معرفی شده اعم از مدیر بازرس و سهامدار بایستی توسط وکیل دادگستری و یا دفاتر اسناد رسمی برابر اصل شود.
7- افراد معرفی شده به عنوان مدیر و بازرس باید به دفاتر پلیس + 10 رفته و گواهی عدم سوء پیشینه را اخذ کنند.
• انواع شرکت در کاشمر

شرکت ها انواع مختلفی دارند . نظیر شرکت سهامی خاص، شرکت سهامی عام ، با مسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی ، تعاونی ، مختلط سهامی و مختلط غیرسهامی .
شرکت با مسئولیت محدود :
شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند شخص برای امور تجاری تشکیل می شود و در آن ، مسئولیت شرکا محدود به سهم آنان در سرمایه شرکت است. حقوق شرکا به صورت سهم الشرکه است .
امتیاز این نوع شرکت ، به نسبت شرکت های اشخاص، در این است که در آن مسئولیت شرکا محدود به میزان آورده آنان است و امتیاز آن به نسبت شرکت های سرمایه ، در این است که انتقال سهم الشرکه شرکا در چنین شرکتی باید با رضایت شرکای دیگر باشد.
در ایران تفاوت شرکت های سهامی خاص با شرکت با مسئولیت محدود این است که شرکت سهامی خاص با حداقل سه نفر سهامدار قابل تشکیل است و سهام نیز بدون نیاز به ثبت در دفتر اسناد رسمی قابل نقل و انتقال هستند ولی در شرکت با مسئولیت محدود ، سرمایه به صورت اعلامی می باشد و هر چقدر که اعلام شود، احتیاجی به واریز به حساب شرکت ندارد ، با وجود این ، در شرکت سهامی خاص، ااماَ " 35 درصد " مبلغ اعلامی می بایست به صورت نقد به حساب شرکت واریز گردد و " 65 درصد " در تعهد مابقی ظرف " 5 " سال تادیه گردد.
خصوصیات شرکت با مسئولیت محدود :
الف- سرمایه به سهام تبدیل نمی شود.
ب- طبق ماده 96 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی از طرف شرکا پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم ( قیمت گذاری ) و تسلیم شده باشد.
ج- قانون تجارت برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود، حداقل مبلغی تعیین ننموده است.
چ- در اسم شرکت باید عبارت مسئولیت محدود قید شود و اسم شرکت با اسم هیچیک از شرکاء همراه نباشد تا با شرکت تضامنی اشتباه نشود و برای شریک مسئولیت تضامنی نیز ایجاد نگردد.
ه- سهم الشرکه شرکت به صورت اوراق تجاری بی نام یا بانام در نمی آید و قابل انتقال به سایر افراد نیست مگر اینکه ، عده ای از شرکاء که حداقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها است و دارای اکثریت عددی نیز می باشند در این خصوص موافقت کرده باشند.
شرکت سهامی خاص :
شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است ، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند. امروزه افراد بسیاری شرکت سهامی خاص را برای راه اندازی کسب و کار خود برگزیده اند.
ایجاد چنین شرکتی برای مقاصد گوناگون انجام می شود اما بیشتر برای امور تجاری مهم مناسب است.
خصوصیات تشکیل دهنده شرکت سهامی خاص :
برای امکان تشکیل شرکت سهامی خاص، وجود عناصر و خصوصیات زیرین ضرورت قانونی دارد :
الف- سهامداران شرکت ، ( موسسین ) نباید کم تر از سه نفر باشند.
ب- سرمایه شرکت در موقع تاسیسریال نباید کم تر از یک میلیون ریال باشد.
پ- کلیه سهام شرکت باید به وسیله سهامداران ( موسسین ) تعهد و تامین گردد.
ت- سرمایه شرکت به سهام و در صورت تجزیه به قطعات سهام تقسیم شده و باید متساوی القیمه باشد .
ث- مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها خواهد بود.
ج- اساسنامه شرکت به امضای کلیه سهامداران خواهد رسید و اداره امور شرکت طبق اصول بازرگانی و مالی و قواعد پیش بینی شده در اساسنامه به عمل خواهد آمد.
چ- ثبت کردن شرکت در اداره ثبت شرکت ها، بر اساس اظهارنامه ممضی به امضای کلیه سهامداران ( موسسین ) به عمل خواهد آمد. نمونه چاپی اظهارنامه ثبت شرکت سهامی خاص، از مرجع ثبت شرکت ها خریداری می شود. اظهارنامه بر اساس مصرحات قانون تجارت و قانون اصلاحی آن ، تکمیل می گردد .
ح- اظهارنامه درخواست ثبت شرکت سهامی خاص، مشعر بر تعهد کلیه سهام شرکت خواهد بود و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی سرمایه شرکت به حساب ( شرکت در شرف تاسیس ) که نباید کم تر ازسی و پنج درصد کل سهام که سرمایه شرکت را تشکیل می دهد باشد، ضمیمه اظهارنامه خواهد بود.
خ- هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه غیرنقدی باشد، باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک، در اظهارنامه منعکس شود و در صورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد، باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه انعکاس یابد.
د- مبلغ اسمی هر سهم به توافق سهامداران تعیین و نقل و انتقال سهام بر طبق پیش بینی های معموله در اساسنامه خواهد بود.
ذ- قید عبارت " شرکت سهامی خاص " قبل از نام شرکت یا بعد از آن ، بدون فاصله با نام شرکت ، در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت ، به طور روشن و خوانا به عمل خواهد آمد.
و- در شرکت های سهامی خاص، موسسین شرکت در واقع همان سهامدارانی هستند که به تشکیل شرکت اقدام می نمایند. بدین جهت نیازی به مجمع عمومی موسس که در شرکت های سهامی عام غیر از هیئت موسس بوده و از اجتماع هیئت موسس و پذیره نویسان تشکیل می شوند ندارند. بلکه اولین جلسه سهامداران در شرکت سهامی خاص، در واقع به منزله مجمع عمومی موسس است که اقدام به انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت می نمایند که بایستی نتیجه انتخابات در صورتجلسه تنظیمی که به امضای کلیه سهامداران می رسد، منعکس گردد. ماده 145 لایحه قانون تجارت می گوید : " انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت های سهامی عام در مجمع عمومی موسس و انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت های سهامی خاص، طبق ماده 20 این قانون به عمل خواهد آمد ".
م- سهامداران ( موسسین ) شرکت سهامی خاص در اولین جلسه مجمع عمومی که مجمع عمومی موسس تلقی می شود، طی صورتجلسه ای که برای تعیین اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت تنظیم می نمایند ، نام رومه کثیرالانتشاری را که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی، در آن رومه منتشر خواهد شد ، باید ذکر نمایند.
ی- مدت مدیریت مدیران در اساسنامه معین می شود. لیکن این مدت از " دو " سال بیشتر نمی تواند باشد. هیات مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضای هیات ، یک رئیس و یک نائب رئیس که باید شخص حقیقی باشند انتخاب و مدت ریاست رئیس و نایب رئیس نباید از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره بیشتر باشد.
ن- سهامداران ( موسسین ) شرکت سهامی خاص در اولین مجمع عمومی شرکت پس از انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت ، باید از منتخبین قبولی سمت مدیریت و بازرسی را کتباَ اخذ و ضمیمه مدارک منضم به اظهارنامه که تسلیم مرجع ثبت شرکت ها خواهد شد، بنمایند. زیرا قبول کتبی سمت ازسوی آنان ، یا به عبارت دیگر قبولینامه سمت ، به خودی خود دلیل بر این است که مدیر و بازرس با علم به تکالیف و مسئولیت های سمت خود، عهده دار آن گردیده اند.
شرکت سهامی عام :
شرکت سهامی عام ، شرکتی است که دست کم از 5 نفر تشکیل می شود و در آن سرمایه به قطعات مساوی سهام تقسیم می شود و مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. این شرکت، شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو این که عملیات آن امور بازرگانی نباشد. در شرکت سهامی به صاحبان سرمایه ، " صاحبان سهم " یا " سهامدار " گفته می شود. کسانی که سهام آنان به ویژه در شرکت های بزرگ، و شرکت هایی که در بورس اوراق بهادار حضور دارند، پیوسته دست به دست می شود. تنها در شرکت های سهامی عام است که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم، تامین می کنند.
شرکت تضامنی :
در تقسیم بندی شرکت ها، شرکت های تجاری را می توان به سه نوع تقسیم کرد : نوع اول ، شرکت هایی هستند که سرمایه در آن ها دخالت دارد. نوع دوم ، شرکت هایی هستند که اعتبار و شخصیت شرکا در آن دخالت دارد. نوع سوم ، شرکت هایی هستند که از امتزاج دو نوع شرکت گفته شده ( سرمایه و اعتبار و شخصیت شرکا ) تشکیل می شود. شرکت سهامی و با مسئولیت محدود ، بارزترین شرکت ها در نوع اول ، و شرکت های تضامنی و نسبی در نوع دوم و شرکت های مختلط در نوع سوم است. شرکت های سهامی و تضامنی درست در مقابل یکدیگر قرار دارند. در شرکت های سهامی شخصیت و اعتبار شرکا به هیچ وجه دخالتی ندارد و فقط سرمایه نقش اساسی دارد. ولی در شرکت تضامنی اعتبار و شخصیت شرکا بیش از هر چیز شاخص شرکت است.
به موجب ماده 116 قانون تجارت : " شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.
هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود ".
شرکت نسبی :
شرکت نسبی یکی دیگر از اقسام شرکت های اشخاص است. این شرکت مختص به قانون ایران است و در کشورهای اروپایی چنین شرکتی وجود ندارد و تنها شرکتی است که با اصول فقه اسلامی و اصول حقوق مدنی ایران مطابقت دارد.
ماده 3 قانون تجارت ایران شرکت نسبی را این گونه تعریف می نماید : " شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت اسم مخصوص، بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند ".
شرکت تعاونی :
شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در این قانون مصرح است، تشکیل می شود.
شرکت تعاونی بر پایه اصول تعاون تشکیل می شود و هدف آن رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکا است که از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری شرکا که در شرکت تعاونی اعضا نامیده می شوند، صورت می گیرد.
حداقل تعداد اعضا 7 نفر است و مسئولیت اعضا محدود به میزان سهمی است که از سرمایه شرکت خریداری یا تعهد نموده است. سرمایه شرکت نامحدود و سهام آن بانام است.
شرکت مختلط غیرسهامی :
به موجب ماده 141 قانون تجارت : شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن ، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.
این نوع شرکت اصولاَ توسط دو دسته اشخاص تشکیل می شود. دسته اول کسانی هستند که سرمایه داشته و قصد سرمایه گذاری تجاری دارند ، اما به امور تجاری آگاه نیستند. دسته دوم کسانی هستند که سرمایه ندارند. ولی به امور تجاری آگاهی کامل دارند یا دارای طرح های صنعتی یا موافقت های اصولی برای تاسیس کارخانه هستند و نمی خواهند به عنوان کارمند یا کارمندان سرمایه داران کار کنند. بلکه می خواهند برای خودشان کار کنند. این دو دسته می توانند با هم به توافق برسند و شرکت مختلط غیرسهامی تشکیل بدهند. در این صورت شرکای دسته اول دارای مسئولیت محدود و شرکای دسته دوم دارای مسئولیت نامحدود و تضامنی می شوند و اداره شرکت نیز به عهده آن ها خواهد بود.
شرکت مختلط سهامی :
به موجب ماده 162 قانون تجارت : شرکت مختلط سهامی، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود.
شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام یا قطعات سهام متساوی القیمه در آمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.
شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام در نیامده، و مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی، شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر، تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود. حداقل عده شرکای سهامی به ملاک ماده 3 لایحه قانونی مصوب 1347/ 12/ 24 سه نفر خواهد بود.
بنابراین شرکت مزبور یک شرکت بازرگانی است و ترکیبی است از شرکت تضامنی و شرکت سهامی . نسبت به شریک یا شرکای ضامن ، مقررات شرکت تضامنی و نسبت به شرکای سهامی، مقررات شرکت سهامی جاری است. در مواردی که با یکدیگر اصطکاک دارند، مقررات مخصوصی وضع گردیده است.
در این نوع شرکت، معمولاَ سرمایه به وسیله شرکای سهامی تامین می گردد و شرکای ضامن ممکن است فقط طرح فنی یا دانش تخصصی خود را به عنوان آورده غیرنقدی به شرکت عرضه نمایند تا با سرمایه شرکای سهامی نسبت به پیاده کردن طرح و راه اندازی آن اقدام گردد.
در اسم شرکت مختلط سهامی، باید عبارت " شرکت مختلط " و لااقل اسم یکی ازشرکا ضامن قید گردد.
شرکت مختلط غیرسهامی :
به موجب ماده 141 قانون تجارت : شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن ، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود ".
• فرآیند ثبت شرکت در کاشمر
- ثبت اینترنتی شرکت با مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها
- پس از تایید نهایی ثبت شرکت اخذ تایید نام شرکت
- امضاء تمامی اوراق توسط اعضاء هیئت مدیره و سهامداران
- ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها از طریق پست به مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری
- درج بارکد پستی در سامانه اداره ثبت شرکت ها
- مراجعه وکیل ثبت شرکت به اداره ثبت شرکت ها و اخذ پرونده ثبتی به همراه آگهی تاسیس

جهت مشاهده منبع اصلی و ادامه این مطلب این مطلب کلیک کنید

آخرین مطالب

آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها
mihapliga vianiriret الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم Kathy's blog وبلاگ حقوقی سید روح اله حسینی وکیل پایه یک دادگستری کنکور غول نیست... مطالب اینترنتی کالایاب | خرید اینترنتی، خرید کالای آنلاین، بهترین قیمت کالاها دهکده خوات آنلاین

درباره این سایت

  • این وبسایت تابع قوانین جمهوری مقدس اسلامی ایران بوده و در ستاد ساماندهی پایگاه های اینترنتی ثبت شده است.
  • تمامی محتوای موجود تماما خودکار از وبلاگ های فارسی دریافت میشود ؛ در صورت مشاهده هرگونه محتوای خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران ؛ گزارش دهید تا به قید فوریت حذف گردد.
  با افتخار قدرت گرفته از سیستم جامع بلاگ ریدر نسخه 9
©   تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به فرنام بلاگ بوده و محفوظ میباشد ، با هرگونه کپی بردای از طرح یا پوسته برخورد خواهد شد.